تقسیم حکومت اشکانی به چندین قلمرو محلی شد

عوامل تقسیم حکومت اشکانی به چندین قلمرو محلی، ریشه در ساختار فدرالی و اشراف‌سالارانه این حکومت داشت. در ادامه، دلایل این تقسیم‌بندی و تأثیرات آن بر ساختار قدرت اشکانیان آورده شده:

---

عوامل تقسیم حکومت اشکانی:

1. ساختار ایالتی و اشرافی (فئودالی):

اشکانیان حکومتی متمرکز نداشتند. قدرت بین شاه و خاندان‌های نیرومند محلی (اشراف پارتی) تقسیم شده بود، و این خاندان‌ها در قلمروهای خود، استقلال نسبتاً زیادی داشتند.

2. نبود دیوان‌سالاری منسجم:

برخلاف هخامنشیان یا ساسانیان، اشکانیان فاقد نظام اداری قدرتمند مرکزی بودند؛ به همین دلیل، اداره‌ی مناطق به نخبگان محلی سپرده می‌شد.

3. وسعت جغرافیایی امپراتوری:

گستردگی سرزمین از فرات تا آسیای میانه، باعث شد کنترل متمرکز دشوار و گاه غیرممکن باشد؛ بنابراین شاه اشکانی ناچار بود به حکومت‌های نیمه‌مستقل در مناطق مختلف تکیه کند.

4. سیاست‌های ازدواج و مشروعیت‌سازی:

برای حفظ اتحاد، شاهان اشکانی با خاندان‌های محلی وصلت می‌کردند و آن‌ها را در قدرت شریک می‌ساختند، که منجر به تقویت قلمروهای محلی شد.

5. اختلافات داخلی و رقابت‌های جانشینی:

گاهی در نبود پادشاه نیرومند، اشراف محلی قدرت بیشتری می‌یافتند و عملاً استقلال بیشتری به دست می‌آوردند.

---

تأثیر این تقسیم‌بندی بر ساختار قدرت اشکانی:

تضعیف اقتدار مرکزی:

پادشاه قدرت مطلق نداشت و باید رضایت خاندان‌های قدرتمند را جلب می‌کرد. این موضوع باعث شکنندگی سیاسی و دشواری در اجرای سیاست‌های سراسری می‌شد.

ناکارآمدی نظامی در برابر تهدید خارجی:

هنگام حمله دشمنان، هماهنگی بین ایالات سخت بود. همین ضعف باعث شکست اشکانیان در برابر ساسانیان شد.

پایداری نسبی در زمان صلح:

در عوض، این ساختار باعث ثبات در مناطق محلی و کاهش تنش‌های داخلی در دوره‌های آرامش می‌شد.