معنی "زُر غِبّاَ" در بیت :

 این حدیث از طریق ابوهریره و ابوذر روایت شده که پیامبر (ص) فرمود : « ای ابوهریره (دوستانت) را یک روز در میان (گاه گاه) دیدار کن تا علاقه ات نسبت به ایشان افزایش یابد» . مولانا می گوید این دستورالعمل برای افراد معمولی صادر شده است.اینکه در حدیثی آمده است که دوستان خود را گاه گاه دیدار کنید ( نه هر روز و هر ساعت که از آنان دلزده شوید ) . این حکم اخلاقی برای عشّاق صادر نشده . زیرا جان عاشقانِ صادق سخت تشنۀ معشوق است . [ این حدیث از طریق ابوهریره و ابوذر روایت شده که پیامبر (ص) فرمود : « ای ابوهریره (دوستانت) را یک روز در میان (گاه گاه) دیدار کن تا علاقه ات نسبت به ایشان افزایش یابد» . مولانا می گوید این دستورالعمل برای افراد معمولی صادر شده است . زیرا عشّاق هیچگاه از دیدار معشوق سیر نمی شوند . در حالی که اشخاص عادی اگر چیزی را زیاد ببینند از آن دلزده می شوند .

  و نیز می فرماید:بر یکی اُشتر بُوَد این دو دَرا / پس چه زُر غِبّاََ بگنجد این دو را

همچنین:
هیچ کس با خویش زُر غِبّاََ نمود ؟ / هیچ کس با خود به نوبت یار بود ؟

  در حالت معمولی گفته می شود  که اندازه نگهدار  ،در همه چیز ،چراکه  اگر از اندازه خارج گردد لطف خود را از دست می دهد. ولی توصیه مولانا اینست که این قاعده در مورد عشاق نیست. عاشق در هیچ صورتی نباید از روی ترش کردن معشوق برنجد که اگر برنجد دیگر عاشق نیست.عاشق هر رنجی که که از معشوق برسد را چون گنجی برخود هموار میکند.(اگرچه که این عشق شاید بنوعی تفسیر به  مازوخیسم شود !!!)

شبی لیل به مجنون گفت ای محبوب بی همتا

ترا عاشق شود پیدا ولی مجنون نخواهد شد!

اگر  با من نبودش هیچ میلی 

چرا جام مرا بشکست لیلی و...

در تک به تک این امور عاشق تلخ ترین حرکات معشوق را با عینک خوشبینی  نگاه و تفسیر می کند.که در حالت عادی اگر روابط حاکم بجز رابطه عاشق و معشوق باشد این رفتار عاشق بجز حماقت  و تحقیر خودتفسیر دیگری ندارد! عاشق باید برخلاف این دستور رفتار کند چراکه نباید از دیدن روی یار سیراب شود!اگرشد دیگر عشقی درکار نیست و مانند دیگر روابط بین افراد ارزیابی می شود.مثلا اگر دوستی چندبار شمارا بیآزارد حکم عقل دوری جستن از اوست ولی همین امر اگر بین عاشق و  معشوق باشد رنجیدن عاشق گناهی نابخشودنی است. و هر بار باید با علم به اینکه با ترشرویی معشوق مواجه می شود بنام عشق هر سختی را برخود هموار کند. گفته می شود که منظور مولانا  و دیگر عرفا عشق زمینی بین دو انسان نیست و منظور انسان و هدف اوست الله اعلم!

سلام،

این بیت از مولوی جلال‌الدین بلخی، شاعر بزرگ ایرانی است و در این بیت به ارتباط فاصله و دوری با عشق و اشتیاق پرداخته است. در روایت آمده است که ابوهریره بیش از حد به دیدار حضرت رسول صلی الله علیه وآله وسلّم می‌رفته و ایشان برای اینکه به او بفهمانند کارش اشتباه است، فرمودند: "زر غبا تزدد حبا" (یک روز در ميان زيارت كن تا موجب زيادى دوستی گردد). در مصرع اول، مولوی با استفاده از آرایه ادبی "تضمین" به این حدیث اشاره می‌کند اما این مفهوم را القا می‌کند که این فرمایش مخصوص مردم عادی است و شامل عاشقان صادق نمی‌شود و در مصرع دوم علت را توضیح می‌دهد، "سخت مُستسقی ست جانِ صادقان".
"مستسقی" به معنای کسی است که به شدت تشنه است و اگرچه این زیاد نوشیدن آب برای او مضر است و موجب تشدید بیماری او می‌شود، اما "مستسقی" ناگزیر از نوشیدن آب است. تشنگی نمادی از اشتیاق و نیاز روحی شدید عاشقان صادق و آب همانند دیدار معشوق است. مولوی در مصرع دوم به تشنگی شدید جان عاشقان صادق اشاره می‌کند و طلب آب یا دیدار یار را اقتضای تشنگی شدید و غیرقابل کنترل می‌داند. مولوی در مصرع دوم عبارت زر غبا تزدد حبا را تصدیق می‌کند و در مصرع اول عاشقان واقعی را از آن مستثنی می‌کند.

معنی کل شعر این است کسی که عاشق کسی است باید هروز به دیدن عشقش بیاد نه اینکه هر وقت هوس کرد یا دلتنگ شد بیاد برای عشقش ..

معنی زر غبا در این شعر به معنی گاه گاهی،هر زمانی،یک روز در میان و معنی کلیه زر غبا پشته گوش گذاشتن روزها و یا ساعت ها

زرغبا  حدیث معروفیه . ابوهریره بیش از حد به دیدار  پیامبر (ص) می رفته و ایشون برای اینکه به او بفهمونن کارش اشتباهه فرمودن :

زُر غبا تزدد حباً (یک روز در ميان زيارت كن تا موجب زيادى دوستی گردد).

.

توی داستان موش و قورباغه (چغز) میگه دیر به دیر دیدار کردن و این حدیث در  رابطه با عاشق و معشوقا نیست . در زمرۀ عشاق اگر  باشی باید هر ساعت دیدار کنی ‌. نه یک روز  در میون

به معنی احمق بودن

احمق بودن وظیفه‌ی عاشقان نیست.

معنیه کلمه ای که پرسیدی میشه احمق بودن

این عبارت به این معناست که دیدارهای عاشقانه نباید به ندرت باشد؛ زیرا جان صادقان (عاشقان واقعی) به شدت تشنه دیدار است و نمی‌تواند به ندرت دیدار کند.

یک اصطلاح عربی به معنای یک روز در میان میباشد.

کم (یک روز  درمیان) به دیدار معشوق رفتن.

شاعر از "زر غبّا" برای بیان این مطلب استفاده کرده است که عاشقان به دنبال ثروت دنیوی و چیزهای کم‌ارزش نیستند. آن‌ها به دنبال عشق و محبت واقعی هستند و جانشان به شدت تشنه این عشق است.

بنابراین، در این بیت، "زر غبّا" به عنوان نمادی از چیزهای دنیوی و بی‌ارزش و در مقابل، عشق و محبت به عنوان چیزی باارزش و ضروری برای عاشقان مطرح شده است.

"زُر" به معنای "دیدن" یا "ملاقات کردن" و "غِبّاَ" به معنای "گاه به گاه" یا "به صورت نوبتی" است. در نتیجه، عبارت "زُر غِبّاَ" به معنای "گاه به گاه دیدار کن" یا "به صورت نوبتی ملاقات کن" است.

اشاره به این داستان زمان پیامبر داره:

«ابوهریره که شیعیان دل خوشی از او ندارند، هر روز نزد پیغمبر می‌رفت. ظاهراً پیامبر ملول شدند و فرمودند:" زُرْ غِبّاً تَزْدَدْ حُبّاً"، یعنی " یک روز درمیان بیا تا محبت افزون گردد". »

مولوی این قصّه را نقل می‌کند و می‌گوید: بله! پیامبر می‌تواند به ابوهریره بگوید "یک روز در میان بیا"،  اما معشوق به عاشق نمی‌تواند چنین بگوید.

«دیدار گاه به گاه برای عاشقان مناسب نیست / جان عاشقان واقعی به شدت تشنه است»

این بیت بیان می‌کند که عاشقان واقعی نیاز به دیدار مستمر و پیوسته دارند و دیدارهای گاه به گاه برای آنان کافی نیست. آنان به شدت تشنه حضور و دیدار معشوق هستند و این نیاز نمی‌تواند با دیدارهای نوبتی و کم رفع شود.