«طرف مقابل» به پارسی چی میشه؟

بسیار در شگفتم ./ 

به طرف مقابل در زبان بابیانه(عامیانه) ؛ یارو گفته میشود

واژه یارو از زبان مازندرانی  به دلیل همکلامی باشهروندان استان تهران بعدها به آنجا سرایت کرد و امروزه در استان تهران هم کاربرد بسیار یافت.

واژه کش = cache  در  زبان ایرانی  و لاتین به چم و مین پهلو و کنار میباشد / در هندوکش = کناره های هند (مرز و محدوده هند) در کشه زدن مازندرانی (بغل زدن) و کشور =   اشاره به محدوده و پهلو  و ....... این واژه دیده شده =>

طرف سخن =  وَرگات / ورگاث / ورگاس  (  ور = طرف +     گات/گاث / گاس = گفته و سخن)       یا     کشگات = کَش + گات

طرف مقابل =ور+ رخ = وررخ = سمت مقابل / طرف مقابل ( هم اشاره به فرد دارد هم اشاره به مسیر و راه )    یا      کَشرخ = کَش + رخ

طرف کار =  کَشکار

همچنین واژه کَش  گاها به  مین جذب  یا  ضلع نیز بکار  میرود  مثلا در لاتین به جذب کردن = cache  کردن  گفته میشود و این نشان میدهد  کَش  چمار   ضلع و  پهلو و کناره را دارد  که گاها بعنوان وصله و جذب شده نیز بکار رفته به گمان میرسد از آنجایی که این ضلع و بر بودن و طرف و وصله بودن اشاره به  فرد یا  موضوع مورد  بحث دارد پس میتوان برای هر موردی که درگیر چیزی باشد  از  کَش  = cache  بهره برد ( اشاره میگردد این واژه  ریشه های یکسان با  زبان هندواروپایی دارد )