پرچم داران وبنیان گذاران ناسیونالیسم چه کشورهایی بودند؟
پرچم داران وبنیان گذاران ناسیونالیسم چه کشورهایی بودند؟
١ پاسخ
ملیگرایی با مفهوم امروزینش در سالهای پایانی سده هجدهم میلادی ظهور کرد اما میتوان ردپای آن را در جهان باستان نیز پیدا کرد. شورش یهودیان در برابر امپراتوری روم، تلاشهای ساسانیان برای بازگشت به فرهنگ اصیل ایرانی و تلاش امپراتوری روم غربی برای بازگشت به فرهنگ اصیل لاتین در سدههای چهارم و پنجم از بهترین نمونههای آن هستند.
ساسانیان بنیان گذار و پرچمدار ملیگرایی ایران در دوران باستان بودند. برخلاف شاهنشاهیهای هخامنشی و اشکانی که بیش از یک مفهوم ملی، یک مفهوم جهانی داشتند، ساسانیان مفهوم نوینی به نام «ایرانشهر» را مرکز جهان خود قرار دادند. ایرانیان در سده سوم میلادی خود را در میان کشاکش زرتشتیان ملیگرا و مانویان جهان وطن دیدند. در نهایت ملیگرایان و در راس آنها دولت ساسانی پیروز این کشمکش شدند. «ایران» که پیش از آن تنها با دین و فرهنگ تعریف میشد، حالا به یک مفهوم سیاسی هم تبدیل شده بود.
ژان ژاک روسو و مونتسکیو از نخستین نظریه پردازان ناسیونالیسم بودند. تعریف ملت و اراده ملی تا زمان انقلاب فرانسه در بوته ابهام بود. این ایده همراه با فتوحات ناپلئون در سراسر اروپا گسترش یافت تا آن جا که ناسیونالیسم حتی از دموکراسی و آزادی خواهی هم زودتر به مشرق زمین صادر شد.
قرن ۱۹ را باید عصر طلایی ملیگرایی نامید. جفرسون و پین ناسیونالیسم آمریکایی را پایهگذاری کردند. در انگلیس بنتام و گلادستون ناسیونالیسم انگلیسی را به اوج رساندند. در ایتالیا گاریبالدی و مزینی که از بزرگترین تئوریسینهای مکتب ناسیونالیسم بودند قد علم کردند. ویکتور هوگو در فرانسه و بیسمارک در آلمان از پرچمداران بنام ملیگرایی بودند.
جنگهای یگانگی ایتالیا و یگانگی آلمان و همچنین بحرانهای بالکان با انگیزههای ملی صورت گرفت و در نهایت جنگ جهانی اول را عدهای بحران ناسیونالیسم و پایان آن را حل این مسئله دانستهاند.
باز نشر از سایت ویکیپیدیا: 👇