خوانش ه در زبان پارسی
چرا خوانش ه واکه در واژه نه با واژه های دیگر مانند نامه، خانه، دانه، پایه، کاشانه، استفاده، تئوریزه و ... یکی نیست. مگر نه این است که در همه این واژه ها ه واکه است؟
٤ پاسخ
در گذشته ه واکه در زبان پارسی به صورت فتحه خوانده میشد. اما به مرور زمان تبدیل به کسره شد. طبیعی است که مردم در برابر تغییر خوانش واژه هایی که کاربرد روزمره بیشتری دارند، مقاومت بیشتری نشان میدهند. یکی از این واژه ها، واژه نه است که نسبت به واژه های گفته شده دیگر، کاربرد بیشتری داشته و دارد.
درود؛ هم اکنون نیز در تاجیکستان و بعضا در افغانستان چنین واژه‌هایی با فتحه تلفظ می‌شوند. ضمن اینکه واژه «نه» هم در برخی اشعار فارسی به اقتضاء، «نِه» آمده است.
درکلمه ی (نه )ه صامت است .ولی در نامه وکاشانه و ....
ه. مصوت کوتاه محسوب می شود
ما در زبان فارسی ۶ واکه یا حرف صدا دار داریم که با علامت های زیر نوشته می شود.
- ــَــ
- ــِــ
- ــُــ
- آ
- ایـ
- او
هـ - ه در اصل یک حرف بی صدا یا صامِت است اما گاهی ه علامت واکه ـِـ است. مانند : نامه ، دانه، پایه و...
اما گاهی هم ه همان حرف بی صدا است و واکه نمی‌باشد مثل آنچه شما گفتید: نُه، نِه
پس در اینجا ه واکه نیست بلکه صامت است.
پاسخ شما
