پرسش‌ها با دسته‌بندی (زبان فارسی => زبان فارسی => شعر)
١
پاسخ
نام شاعر و نویسنده قرن دهم هجری که دیوان اشعار او شامل غزل‌ها و قصیده‌هاست چیست؟
چون بلبله دهان بدهان قدح برد گویی که عروه بال به عفرا برافکند عروه و عفرا هر دو اسم هستند ، و ها چسبیده به بلبل چیه ؟ و معنی مصرع دوم چی میشه ؟
١
پاسخ
بر دل تازه خیالان مخور از زخم زبان از ره نوسفران خار به مژگان بردار چشمه خون ز دل سنگ گشودن سهل است نامه درد مرا مهر ز عنوان بردار شاهی و عمر ابد هر دو به یک کس ندهند ای سکندر طمع از چشمه حیوان بردار از صدف تا کف خود بحر گشوده است ،ای ابر تخم اشگی بفشان، گوهر غلطان بردار از جگرسوختگان خشک گذشتن ستم است توشه آبله ای بهر مغیلان بردار ✏ «صائب تبریزی»
کلمات و لغاتی میخوام برای زیباتر شدن اشعاری که مینویسم
در بیت جهان آفرینت گشایش دهاد که گر وی ببندد که داند گشاد شاعر به چه نکته‌ای درباره "جهان آفرین" و مفهوم گشایش و بسته شدن اشاره می‌کند؟
« فراوانی شمار شاعران و تتمع اوزان و قالبـها و مضامین» از ویژگیهای کدام دوره است؟
٢
پاسخ
کمترین کاریش هر روزست آن کو سه لشکر را کند این سو روان لشکری ز اصلاب سوی امهات بهر آن تا در رحم روید نبات لشکری ز ارحام سوی خاکدان تا ز نر و ماده پر گردد جهان لشکری از خاک زان سوی اجل تا ببیند هر کسی حسن عمل ✏ «مولوی»
٢
پاسخ
مفهوم "صورتی بر نیاید ز دست / که نقشش معلم ز بالا نبست" در ابیات مرا صورتی بر نیاید ز دست که نقشش معلم ز بالا نبست گرت صورت حال بد یا نکوست نگارندهٔ دست تقدیر، اوست به چه چیزی اشاره دارد؟
در بیت زیر، شاعر چه چیزی را به شاگرد "منسوج باف" نسبت می‌دهد؟ چه خوش گفت شاگرد منسوج باف چو عنقا بر آورد و پیل و زراف
٣
پاسخ
"هفت آسمان" در ادبیات فارسی نماد چیه ؟
