اصطلاح حقوقی "تحبیس"

عرض سلام و وقت بخیر

تحبيس، در اصطلاح فقه به معناي حبس کردن مال است از نقل و انتقال و رهاسازي منافع آن به منظور مصرف شدن در مواردي که مورد نظر حابس است. 
تحبيس در مرحله‌ي اول به دو نوع ممکن است انجام گيرد: 1) مالک مال خود را از ملکيت خويش براي ابد خارج سازد، و نقل و انتقال آن را محبوس کرده و منحصراً منافع آن را براي ابد به مواردي که خود معين مي‌کند اختصاص دهد، چنين حبسي را اصطلاحاً «وقف» نامند؛ 2) مالک ملک را از ملکيت خود خارج نکند بلکه فقط منافع آن را براي مدتي محدود و يا به طور مطلق و يا به طور دائم به مواردي که خود معين مي‌کند، اختصاص دهد. اين قسم را اصطلاحاً تحبيس يا حبس نامند.