اصطلاح حقوقی "حق التصدی"

در اصطلاح حقوقی، حق التصدی به معنای حق دریافت سهم از درآمدهای حاصل از موقوفه است. این حق به متولی یا امین موقوفه تعلق می‌گیرد و معمولاً به صورت درصدی از درآمدهای موقوفه تعیین می‌شود.

در قانون اوقاف و امور خیریه مصوب 1363، حق التصدی به عنوان یکی از حقوق و اختیارات متولی یا امین موقوفه شناخته شده است. ماده 11 این قانون مقرر می‌دارد:

میزان حق التصدی معمولاً توسط واقف در وقفنامه تعیین می‌شود. در صورتی که میزان حق التصدی در وقفنامه تعیین نشده باشد، متولی یا امین موقوفه می‌تواند با تصویب هیئت امنای موقوفه، میزان حق التصدی را تعیین کند.

حق التصدی یکی از منابع درآمدی متولی یا امین موقوفه است که می‌تواند برای اداره و حفظ موقوفه و همچنین تأمین هزینه‌های شخصی متولی یا امین مورد استفاده قرار گیرد.

در مورد اینکه حق التصدی چه ماهیتی دارد، اختلاف نظر وجود دارد. برخی از حقوقدانان معتقدند که حق التصدی یک حق مالی است و متولی یا امین می‌تواند آن را به دیگری منتقل کند. برخی دیگر معتقدند که حق التصدی یک حق غیرمالی است و نمی‌توان آن را به دیگری منتقل کرد.

در حال حاضر، نظریه غالب این است که حق التصدی یک حق مالی است و متولی یا امین می‌تواند آن را به دیگری منتقل کند. این نظریه با توجه به ماده 12 قانون اوقاف و امور خیریه، که حق فروش یا اجاره موقوفه را به متولی یا امین داده است، قابل توجیه است.