بیت زیر با کدام بیت تناسب معنایی دارد ؟
« از بحر دفع غم به کسی گر بری پناه.
هم غم به جای ماند و هم آبرو رود »
الف) به دست من و توست نیک اختری.
اگر بد نجویم نیک اختریم.
ب) آدمی گرچه بر زمانه مهست.
ز آدمی خام دیو پخته بهست.
ج) دست طمع چو پیش دیگران دراز می کنی.
پل بسته ای که بگذری از آبروی خویش.
د) به دشمن رسد آنچه باشد به گنج.
بده تا روانت باشد به گنج.
الف
ب
ج
د

٣ پاسخ
داره هشدار میده که اگه بخوای غم و گرفتاریتو با پناهبردن به دیگران حل کنی، نه تنها غمت حل نمیشه، بلکه ممکنه آبروتم بره!
حالا بین گزینهها، مناسبترین معنای نزدیک به این بیت، گزینهٔ ج هست:
دست طمع چو پیش دیگران دراز میکنی / پل بستهای که بگذری از آبروی خویش
چون دقیقاً همون مفهوم رو داره:
وقتی دستت رو پیش دیگرون دراز میکنی، در واقع از آبروت خرج میکنی. یعنی برای یه نفع موقتی، یه چیز خیلی باارزشتر از دست میره.
یه جورایی هر دو بیت دارن میگن:
غمتو خودت باید حل کنی، وگرنه نهتنها حل نمیشه، بلکه آبروتم میره!😅
عالی. . ممنون از توضیح خوبتون سپاس🙏