مراد از "یکی مه را ز غبغب طوق بسته" در مصرع دوم این بیت چیست

درود ، برای دریافت معنی می شود حرف اضافه( از) رو ( با) معنی کنیم و  غبغب طوق رو مقلوب   ترکیب اضافی (طوق غبغب)  بشماریم هم  میتوان      حرف اضافه( از) رو (از )معنی کنیم و غبغب رو جدای از طوق و متعلق به ماه بدونیم  .

سلام استاد

میشه اسارت معنی کرد چون مصرع اول آزادگی هست
البته از معنی بیت اول به بیت دوم میرسیم
یک نفر که از زنجیره‌ها و محدودیت‌های خود رها شده، مانند این است که ماه را از طوق یا محدوده‌ای که دارد آزاد کرده است. در مقابل، یعنی بر عکسش..  دیگری خود را به شرایط و قید و بندها بگونه ای وابسته کرده  و هم چنان تحت تأثیر آن‌ها خودشو اسیر کرده.
چون در پایان میگه
 نظر بر یکدگر چندان نهادند
که آب از چشم یکدیگر گشادند
در اسکندرنامه هم میگه
گر او را یکی طوق بر مرکب است
مرا بین که ده طوق بر غبغب است
و یا
 ز مه طوق خواهی ببین غبغبم
ز قند ار نمک باید اینک لبم

جسارت نباشه استاد ما در محضر شما درس پس میدیم. سپاس از شما🙏🙏🙏

با سلام 

معنی بیت :

شیرین از گردنبندی که برگردن خود دارد بازار ماه را کساد کرده 
و خسرو هم دل به غبغب ماه ( شیرین ) بسته است 

طوق مصراع اول به معنی گردنبند و در مصراع دوم به معنی ریسمان و بند و افسار است

با تشکر و احترام 

در اینجا هم می توان  گنجاندن تجربیات مشاهده گری را در  روایت این داستان دید . 

مانند شکارگاه . 

سالک با حضور و مشاهده گری ، دامی برای شکار کردن نور جان پهن می کند ولی در آخر خودش صیدِ مه می شود . 

یا  یکی را دست  شاهی تاج داده 

میتوان به نور جان نسبت داد که رسیدن به آن و جذب آن شدن ، موجب می شود تا نفس به مقام پادشاهی وجود خویش برسد . 

یکی را صد تاج تاراج داده . 

میتوان به نفسی نسبت داد که فرصتها را از داده . 

یکی مه را ز غبغب طوق بسته

این مصرع ، بنده را یاد مولانا می اندازد : 

من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو 

ولی در اینجا فکر کنم کلمه ' مه ' بمعنی بزرگتر بودن هست . 

یعنی نشانی از بزرگی بر گردن داشت .