پرسش خود را بپرسید

آیا واژه " بیان "واژه ای عربیست؟ یا برگرفته از زبان اوستایی و پهلوی؟

تاریخ
١ ماه پیش
بازدید
١٨٧

با ذکر منبع و دلیل بیان کنی.

آقای# Yahya Sharifi #  گفتند "در اوستا یشت شماره ۱۹ - ۲۱ یشت بیان نام دارد" اما من چنین چیزی را ندیدم.

خواهشمندم یاری کنید.

٣ پاسخ

مرتب سازی بر اساس:

چیزی که میدانم را مینویسم 

نخست اینکه سوال شما سوال راحتی نیست  و  شاید  در  هر  زبان  کاربرد و  معنای  خود  را داشته باشد مثلا  واژه   معنا   خود  از    مین  آمده   که  در  مینا / مینیاتور  / means  و ...  میتوان ریشه های انرا دید ؛ یعنی چی  معنا  ؟؟  یعنی  از  شیشه آمده ؛ صاف  و شفاف / واضح و روشن => به روشن  سازی  اشاره دارد  واژه  معنی  / یعنی  هم از  ساخته های  همین   الگو بوده در زبان عربی  اما میبینیم که  کاربردی قدیمی تر دارد و باید به قبل از زبان عربی  انرا  دانست. برگردیم سراغ  بیان

بیان   گویا با  بین / بیعانه  /  بیعت   و ... همریشه است   در  بیعانه    از  بیع + انه   ساخته شده  که  به راحتی میتوان فهمید    همانند روزانه / شبانه و ....   بیع   ریشه ایرانی دارد ؛  به اصول ریشه شناسی میتوان گفت  بیع  از    بِی/ بَی   میتواند  ساخته  شده باشد  ؛  در  ریشه یابی  دیگر  باید  گفت     بی    میتواند  اشاره  به  پِی   داشته باشد   یعنی   استوار / دلایل    و ....  حتی  باید   نیز  گویا    پاید     بوده  یعنی  انچه  که  حتمی و استوار   و  سفت  محکم است ( محکمه و  حکم هم از همین سفتی و استواری  امده = دلایل ) =>  بِی   در  بیان   / بیعانه / بیعت / بین ( مابین و میانه )   همگی  اشاره  به  درمیان گذاشتن  و سفت کاری  و   قرارداد و احکام دارد و در بیان کردن  اشاره به  اوردن  دلایل و   استوارنامه ( سخن  محکه پسند و دلایل  قوی )   دارد؛ میتوان  گفت ریشه قدیمی تر       بیان /  بین  و ...    را  میتوان در   پسمان  که از   پِی    ساخته شده و اشاره  به   حدود  و   اندازه ( گنجایش و ظرفیت )  دید

٢,٧٧٠
طلایی
٠
نقره‌ای
٦
برنزی
٤٨
تاریخ
٢ هفته پیش

با درود، این پرسش شما برخاسته از یک سوءتفاهم است که من اکنون ان را برای شما  اشکار خواهم کرد. در پارسی نو، یعنی زبان کنونی ما، واژه‌ی بیان بمعنای بازنمودن، ذکر کردن و گفتن از ریشه‌ی ب ی ن عربی برگرفته شده. با این همه، در زبان پارسی میانه و نیز اوستایی واژه‌ی بَی بمعنای سرور و خداوند بکار می‌رفته است. در اصل عنوان بیان یشت بمعنای یشت بَی‌ها یا یشت خدایان است. ناگفته نماند که واژه‌ی بَی به پارسی نو نیز به ارث رسیده گرچه با ریختی دگرگون که بَغ است. شاید شما با واژه‌ی بغ اشنایی داشته باشید زیرا که در نام شهر بَغداد (یعنی خدا داد) دیده می‌شود. امیدوارم که با پاسخم توانسته باشم این موضوع را برای شما روشن‌سازی کنم، و اگر سوال دیگری داشتید با کمال میل در خدمت شما هستم.

١,١٣٦
طلایی
١
نقره‌ای
٨
برنزی
١٤
تاریخ
١ ماه پیش

از کهن در لرستان بیان را بُِی می گویند . بده بیا بده آن را. بده هان. بیرون بده ویا بریز آنچه درونهء شماست.

تاریخ
١ ماه پیش

پاسخ شما