آیا واژه " بیان "واژه ای عربیست؟ یا برگرفته از زبان اوستایی و پهلوی؟

با درود، این پرسش شما برخاسته از یک سوءتفاهم است که من اکنون ان را برای شما  اشکار خواهم کرد. در پارسی نو، یعنی زبان کنونی ما، واژه‌ی بیان بمعنای بازنمودن، ذکر کردن و گفتن از ریشه‌ی ب ی ن عربی برگرفته شده. با این همه، در زبان پارسی میانه و نیز اوستایی واژه‌ی بَی بمعنای سرور و خداوند بکار می‌رفته است. در اصل عنوان بیان یشت بمعنای یشت بَی‌ها یا یشت خدایان است. ناگفته نماند که واژه‌ی بَی به پارسی نو نیز به ارث رسیده گرچه با ریختی دگرگون که بَغ است. شاید شما با واژه‌ی بغ اشنایی داشته باشید زیرا که در نام شهر بَغداد (یعنی خدا داد) دیده می‌شود. امیدوارم که با پاسخم توانسته باشم این موضوع را برای شما روشن‌سازی کنم، و اگر سوال دیگری داشتید با کمال میل در خدمت شما هستم.

از کهن در لرستان بیان را بُِی می گویند . بده بیا بده آن را. بده هان. بیرون بده ویا بریز آنچه درونهء شماست.