"همچو لا ما هم به الا می‌رویم" در بیت زیر به چه معناست ؟

فکر کنم یعنی نفی کردن هر چیزی به جز اصل زندگی هست. ما  هم مثلا کلمه لا که همه چیز رو رد میکنه به جز خدا ، باید از افکاری که ما رو ازار میدن رها بشیم و به اصل زندگی بچسبیم . یعنی باید به لحظه حال بچسبیم و بر اساس تجربیات منفیمون زندگی نکنیم. چون آینده باز هست و امکان تغییر فراهم است. پس چرا به چیز هایی که ما رو آزار میدن بچسبیم؟

مولانا یه بیت زیبا هم داره که میگه:

هر نفس نو میشود دنیا و ما          /       بی خبر   از   نو شدن اندر بقا

میگه هر نفسی که میکشیم ما نو میشیم . همه چیز تازه هست. اما ما بی خبر از تازه بودن زندگی هستیم. هر لحظه تازه هست. این نیست که لحظه ی بعد من با یک لحظه قبل من یکی باشه . اما ما میچسبیم به لحظه های قبلی و بی خبر از تازه بودن لحظه ای که میاد هستیم.

اگر بی ربط گفتم ببخشید