دلیل قیام خونین مردم تبریز

قیام خونین مردم تبریز در سال ۱۳۵۶، یکی از مهم‌ترین وقایع پیش از انقلاب اسلامی ایران بود. این قیام، که در چهلم شهدای تظاهرات ۱۹ دی قم برگزار شد، نقطه عطفی در روند انقلاب محسوب می‌شود.

دلیل اصلی قیام مردم تبریز، اعتراض به رژیم پهلوی و استبداد شاهنشاهی بود. مردم تبریز، که از ظلم و ستم حکومت پهلوی به ستوه آمده بودند، با برگزاری این قیام، خواستار آزادی و عدالت بودند.

از دیگر دلایل قیام مردم تبریز، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• افزایش نارضایتی‌های عمومی: در سال‌های پیش از انقلاب، مردم ایران به دلیل مشکلات اقتصادی، سیاسی، و اجتماعی، از حکومت پهلوی ناراضی بودند. این نارضایتی‌ها، به ویژه پس از وقایع ۱۹ دی قم، افزایش یافت.
• نفوذ روحانیت: روحانیت، به رهبری امام خمینی، نقش مهمی در رهبری قیام‌های مردمی پیش از انقلاب داشت. در قیام مردم تبریز نیز، روحانیون، به ویژه آیت‌الله قاضی طباطبایی، نقش رهبری را بر عهده داشتند.
• همدلی مردم تبریز با مردم قم: مردم تبریز، با شنیدن خبر کشتار مردم قم در ۱۹ دی، به شدت خشمگین شدند. این خشم، به قیام مردم تبریز منجر شد.

قیام مردم تبریز، با سرکوب شدید نیروهای حکومت پهلوی مواجه شد. در این قیام، ده‌ها نفر از مردم تبریز کشته و زخمی شدند. با این حال، این قیام، تأثیر زیادی بر روند انقلاب اسلامی ایران داشت و به گسترش اعتراضات مردمی در سراسر کشور کمک کرد.

قیام مردم تبریز، در تاریخ ایران به عنوان یکی از حماسه‌های مردمی ثبت شده است. این قیام، نشان‌دهنده روحیه استکبارستیزی و آزادی‌خواهی مردم ایران است.