لفظ بسائی آمدہ در شعر اقبال

من خوانم ایں شعر ِ اقبال لاھوری و در مصرعہ اول لفظ: بسائی می نہ دانم از چہ مصدر ایں ساخت شد و این چہ  واژه و چہ معنی دارد

عالم آب و خاک را بر محک دلم بسای

روشن و تار خویش را گیر عیار این چنین