نقش دستوری واژه‌ی گویی

با سلام و احترام
به نظرم کلمات و عباراتی که به تنهایی می توان به جای جمله به کار برد و مفهوم جمله را دارند شبه جمله هستند: آفرین، عجب، بسم الله، دست مریزاد. . . الان هرکدام از این ها بدون وابستگی به جملات قبل و بعد مفهوم هستند.
ولی آیا ما جداگانه به جای جمله می گوییم« انگار، گویا»؟ و مفهوم هم کامل است؟

سلام. تا حدی نظر شما درسته؛ اما بحث شبه جمله بحث «تنها به کار رفتن» فقط نیست. شبه جمله یه تعریف داره و اون این که چه به تنهایی به کار بره چه نه، در حقیقت یک جمله هستش ( با همان تعریفی که جمله در ادبیات داره که یکی از نیازهاش، فعل داشتن هستش ) اما در قالب یک کلمه یا عبارت قابل ارائه هستش.