عروض قدیم | وزن و بحر

در وزن شعری "مفعول فاعلات مفاعیلن" (مستفعلن مفاعل مفعولن)، که به آن مضارع مسدس اخرب مکفوف گفته میشود، واژهی پایانی هر مصراع باید بر وزن "مفعولن" باشد. اما در مصراعی که شما ذکر کردهاید، واژهی پایانی "سزاواری" بر وزن "مفاعیل" است، نه "مفعولن". این تفاوت ممکن است به دلیل انتخاب شاعر برای رعایت موسیقی یا معنای خاص در شعر باشد.  در شعر فارسی، گاهی اوقات شاعران از قواعد وزنی معمولی عدول میکنند تا به اهداف خاصی در شعر خود برسند، مانند ایجاد تأکید یا هماهنگی معنایی. این نوع تغییرات وزنی را میتوان به عنوان استثنائاتی در نظر گرفت که شاعران برای بیان هنری خود به کار میبرند.  بنابراین، اگر واژهی پایانی "سزاواری" در وزن "مفاعیل" به کار رفته باشد، این میتواند نشاندهندهی یک انتخاب هنری از سوی شاعر باشد تا از قاعدهی معمول وزنی عدول کند. این امر در شعر فارسی نادر نیست و بخشی از زیباییشناسی شعری است که شاعران برای بیان احساسات و افکار خود به کار میگیرند.