زبان فارسی شعر و ادب

درود، بیت به این معناست که نام و نشانی که از خداوند داریم، از هر گونه گمان و تصور ما بالاتر و والاتر است. در مصرع دوم، اشاره به این دارد که خداوند، خالق و نگارنده‌ی زیبایی‌ها و پیکرهاست و وجود او فراتر از تصورات ماست.

به زبان نثر روان می‌توان گفت: "نام و نشانی که از خداوند داریم، از هر تصوری که ما درباره‌اش داریم، بالاتر است و ا‌وست که این زیبایی ها و پیکرها را خلق کرده است