شاخصه های یک سازمان یادگیرنده

چاره جویی و رفع مشکلات و موانع

مشارکت در چارچوب همکارانه و مشارکتی

تعهد و التزام به یادگیری مادام العمر

انعطاف پذیری و قابلیت سازگاری

باور  و نگرش اون سازمان

●◇●  مهم ترین شاخصه های سازمان های یادگیرنده این موارد میتواند باشد؛

* رویکرد سیستمی به یادگیری

* تعهد و التزام به یادگیری مادام العمر

* انعطاف پذیری و قابلیت سازگاری

* چشم انداز مشترک

* ساختار مدیریتی مسطح

* اعتقاد در مدیریت و کارکنان نسبت به وابستگی کار و یادگیری بهم

* مشارکت در چارچوب همکارانه و مشارکتی

* دیدگاه جامع و وسیع به یادگیری

* چاره جویی و رفع مشکلات و موانع

* تخصیص بالاترین پاداش ها برای بیشترین تلاش های

* استفاده از کارکنانی یادگیرنده و خلاق

* پندگیری از تجربیات خود و دیگران

* جستجوی علت مشکلات در خود

* ارتقاء یادگیری به واسطه *همراستایی اهداف فردی و سازمانیان با

جریان روان اطلاعات در تمامی سطوح سازمانی

* تشویق و حمایت از آرمان طلبی و نوآوری

* گسترش مستمر قابلیت های کارکنان در مسیر تحقق اهداف مشترک فردی و سازمانی

* نگاه به تمامی کارکنان، مشتریان، عوامل محیطی و حتی رقبا، به منزله ” منابع اطلاعات

* ورود سریع آموخته ها به فرآیندهای عملیاتی

* سرمایه گذاری وسیع در بخش منابع انسانی

* انجام نیاز سنجی های آموزشی دقیق و مستمر به منظور شناسایی کمبودها و خلاءهای آموزشی کلیه کارکنان در همه سطوح سازمان

* برخورداری از الگوی ذهنی پویا ( یعنی الگوی ذهنی خود را نسبت به مسایل شناسایی کرده و آنها را دائما مورد ارزیابی و سنجش قرار می دهد)

* یادگیری و کاربست آموخته ها

* بسط و گسترش انواع راه کارهای مشورتی و هدایتی برای کلیه گروه ها و افراد سازمانی استقرار نظام فعال بازخورد “، بمنظور شناسایی دقیق و سریع نواقص و انجام به موقع تغییرات و اصلاحات لازم

* ربط و پیوندی عمیق تمامی اجزا به هم

* تفویض اختیاری به کارکنان

* ارتقای اطلاعات و توانمندی کارکنان با ایجاد تیم های متعدد و انجام بحثهای گروهی

* ایجاد آرمان یا دیدگاه مشترکی میان نیروی انسانی و سازمان

* تشویق کارکنان برای بهبود مهارت های فردی، گروهی و ارتقای کیفیت کار خود

* استفاده از تجربیات مثبت یا منفی خود (سازمان) و دیگران ( رقبا، تامین کنندگان، مشتریان و …) 

*  تقویت انگیزه کارکنان

* احترام به کارکنان

* انتقال و اجرای سریع یادگیری سایر شرکت ها به داخل سازمان

* حمایت و یادگیری ایده های خوب و کارهای موفق سایر بنگاهها

* پیش بینی و انطباق سریعتر با اثرات محیطی

* تسریع توسعه محصولات، فرآیندها و خدمات نوین

* حرفه ای شدن بیشتر از طریق رقبا و مشارکت کنندگان

* تسریع انتقال دانش از یک بخش به بخش دیگر سازمان

* یادگیری اثربخش تر از خطاها 

*  به کارگیری مناسب تر کارکنان در همه سطوح 

تفاوت های یک سازمان یادگیرنده و یک سازمان غیر مقاوم به تغییر:

سازمان یادگیرنده:

1. فرهنگ یادگیری:

 * تشویق به پرسشگری و ریسک‌پذیری

 * اشتراک‌گذاری آزادانه دانش و تجربه

 * تمرکز بر یادگیری از تجارب و اشتباهات

2. رهبری الهام‌بخش:

 * رهبران با دانش و خلاقیت بالا

 * حامیان یادگیری و نوآوری

 * ایجاد انگیزه در کارکنان برای یادگیری

3. ساختار منعطف:

 * فرآیندهای چابک و سازگار با تغییر

 * تمرکز بر حل مسئله و نوآوری

 * توانایی اتخاذ سریع تصمیمات

4.  کارکنان خلاق و مشتاق:

 * علاقه‌مند به یادگیری و رشد

 * توانایی حل مسئله و تفکر انتقادی

 * مهارت‌های ارتباطی قوی

5.  منابع و ابزارهای مناسب:

 * دسترسی به منابع آموزشی و اطلاعاتی

 * حمایت از فناوری‌های جدید

 * فرصت‌های آموزش و توسعه

سازمان غیر مقاوم به تغییر:

1.  فرهنگ ترس:

 * ترس از اشتباه و ریسک

 * عدم تمایل به اشتراک‌گذاری دانش

 * سرکوب ایده‌های جدید

2.  رهبری دیکتاتوری:

 * رهبران مستبد و غیرقابل انعطاف

 * عدم تحمل مخالفت و انتقاد

 * تمرکز بر حفظ وضع موجود

4.  کارکنان بی‌انگیزه:

 * بی‌تفاوتی نسبت به یادگیری و رشد

 * عدم تمایل به پذیرش چالش‌های جدید

 * مهارت‌های ضعیف حل مسئله

5.  کمبود منابع:

 * دسترسی محدود به منابع آموزشی

 * عدم سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید

 * فرصت‌های محدود آموزش و توسعه

سازمان‌های یادگیرنده با ایجاد فرهنگ یادگیری، رهبری الهام‌بخش، ساختار منعطف، کارکنان خلاق و منابع مناسب، می‌توانند در دنیای پویای امروز، به طور موثری با تغییرات سازگار شوند و به موفقیت برسند.

در مقابل، سازمان‌های غیر مقاوم به تغییر با ترس، دیکتاتوری، بی‌انگیزگی و کمبود منابع، در برابر چالش‌ها و فرصت‌های جدید آسیب‌پذیر هستند و به احتمال زیاد با شکست مواجه خواهند شد.

 رهبری دانا:

 * رهبران در سازمان‌های یادگیرنده، خلاق، با بصیرت و مشتاق یادگیری هستند.

 * آنها از اشتباهات به عنوان فرصتی برای یادگیری استفاده می‌کنند.

 * فضایی امن و حمایتی برای نوآوری و ریسک‌پذیری ایجاد می‌کنند.

2. فرهنگ یادگیری:

 * یادگیری در این سازمان‌ها یک ارزش محسوب می‌شود و به طور فعال تشویق می‌شود.

 * کارکنان به اشتراک‌گذاری دانش و تجربیات خود با یکدیگر ترغیب می‌شوند.

 * بازخورد به طور منظم و سازنده ارائه می‌شود.

3. افراد یادگیرنده:

 * کارکنان کنجکاو، خلاق و مشتاق یادگیری هستند.

 * آنها مسئولیت یادگیری خود را بر عهده می‌گیرند و به دنبال فرصت‌هایی برای ارتقای مهارت‌های خود هستند.

 * از اشتباهات خود درس می‌گیرند و از آنها برای پیشرفت استفاده می‌کنند.

4. ساختارهای حمایتی:

 * سازمان‌ها منابع لازم برای یادگیری، مانند آموزش و توسعه، را فراهم می‌کنند.

 * سیستم‌هایی برای جمع‌آوری، اشتراک‌گذاری و استفاده از دانش و اطلاعات وجود دارد.

 * فرهنگ همکاری و کار تیمی ترویج می‌شود.

5. تمرکز بر آینده:

 * سازمان‌ها به طور مداوم به دنبال فرصت‌هایی برای یادگیری و بهبود هستند.

 * آنها با چالش‌ها و تغییرات سازگار می‌شوند.

 * برای آینده برنامه‌ریزی می‌کنند و برای دستیابی به اهداف خود تلاش می‌کنند.

علاوه بر موارد فوق، برخی دیگر از شاخصه‌های کلیدی سازمان‌های یادگیرنده عبارتند از:

 * تفکر سیستمی:  کارکنان درک می‌کنند که چگونه فعالیت‌هایشان بر کل سازمان تأثیر می‌گذارد.

 * مهارت حل مسئله:  کارکنان می‌توانند به طور خلاقانه مشکلات را حل کنند و راه‌حل‌های جدید ارائه دهند.

 * ارتباطات مؤثر:  اطلاعات به طور آزادانه و به موقع در سراسر سازمان به اشتراک گذاشته می‌شود.

 * انعطاف‌پذیری:  سازمان‌ها می‌توانند با تغییرات سریع و غیرقابل پیش‌بینی سازگار شوند.

سازمان‌های یادگیرنده مزایای متعددی دارند، از جمله:

 * افزایش نوآوری

 * بهبود عملکرد

 * افزایش رضایت شغلی

 * افزایش انعطاف‌پذیری

 * افزایش رقابتی

یک سازمان یادگیرنده و مقاوم به تغییر دارای ویژگی‌ها و شاخص‌های خاصی است که آن را از سایر سازمان‌ها تمایز می‌دهد. در ادامه به توضیح این شاخص‌ها می‌پردازم:

1. آموزش و توسعه پایدار: سازمان‌های یادگیرنده برنامه‌های آموزشی و توسعه فردی برای کارکنان خود دارند و از روند آموزش و یادگیری پایدار حمایت می‌کنند.

2. تشویق به نوآوری: سازمان‌های یادگیرنده فضایی را برای نوآوری، خلاقیت و ایده‌پردازی ارائه می‌دهند و از کارکنان خود برای پیشبرد ایده‌های نوین حمایت می‌کنند.

3. انعطاف‌پذیری: سازمان‌های یادگیرنده قابلیت سرعت بخشیدن به تغییرات و تطبیق با شرایط جدید را دارند و از نظر ساختاری، فرهنگی و فرآیندهای کاری انعطاف‌پذیر هستند.

4. اشتراک دانش: در سازمان‌های یادگیرنده، فرهنگ اشتراک دانش و تجربیات بین کارکنان ترویج می‌شود و از فضای باز بودن و شفافیت در انتقال دانش استفاده می‌شود.

5. تحلیل و بهبود مستمر: سازمان‌های یادگیرنده به صورت مستمر عملکرد خود را تحلیل می‌کنند، نقاط ضعف را شناسایی می‌کنند و فرآیندهای بهبود را پیاده می‌کنند.

6. رهبری تحول‌آفرین: رهبران در سازمان‌های یادگیرنده باید توانایی هدایت تغییرات و اثربخش بودن در فرآیند یادگیری سازمان را داشته باشند.

7. منابع انسانی: استخدام، حفظ و توسعه نیروهای انسانی با توجه به نیازهای سازمان و تغییرات بازار کار در سازمان یادگیرنده بسیار مهم است.

8. ارتباطات باز: در سازمان‌های یادگیرنده، روابط باز بین اعضاء سازمان (کارکنان، مدیران، مشتریان و ...) ترویج می‌شود تا ایده‌ها و دانش به طور فعال به اشتراک گذاشته شود.

این شاخص‌ها نشان دهنده نگرش سازمان به یادگیری، تغییر و پاسخگوئی به نوآوری و شرایط محیطی متغیر است. سازمان‌های یادگیرنده که این شاخص‌ها را دارند، قادر به بقاء و پیشرفت در مقابل چالش‌های رقابتی و تغییرات محیط کسب و کار هستند.

سازمان‌های یادگیرنده، سازمان‌هایی هستند که به طور مداوم در حال یادگیری، رشد و سازگاری با تغییرات محیطی خود هستند. این سازمان‌ها قادرند به طور موثری با چالش‌ها و فرصت‌های جدید روبرو شوند و به طور مستمر عملکرد خود را بهبود بخشند.

برخی از شاخصه‌های کلیدی یک سازمان یادگیرنده و غیر مقاوم به تغییر عبارتند از:

• ارزش قائل شدن برای یادگیری: در یک سازمان یادگیرنده، یادگیری به عنوان یک ارزش اساسی در نظر گرفته می‌شود و از آن به عنوان کلیدی برای موفقیت و پیشرفت تلقی می‌شود.
• حمایت از اشتباهات: در این سازمان‌ها، اشتباهات به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد تلقی می‌شوند و از آنها به عنوان عاملی بازدارنده پرهیز نمی‌شود.
• جستجوی فعال دانش: سازمان‌های یادگیرنده به طور فعال به دنبال دانش و اطلاعات جدید هستند و از منابع مختلف برای یادگیری استفاده می‌کنند.

• رهبران الهام‌بخش: رهبران در یک سازمان یادگیرنده الهام‌بخش یادگیری و خلاقیت در بین کارکنان هستند و از آنها حمایت می‌کنند.
• ترویج یادگیری مشارکتی: رهبران در این سازمان‌ها یادگیری مشارکتی را تشویق می‌کنند و از کارکنان می‌خواهند که ایده‌ها و تجربیات خود را با یکدیگر به اشتراک بگذارند.
• ایجاد فرصت‌های یادگیری: رهبران در سازمان‌های یادگیرنده فرصت‌های مختلفی برای یادگیری و توسعه کارکنان فراهم می‌کنند.

• سیستم‌های پاداش و تشویق: در یک سازمان یادگیرنده، سیستم‌های پاداش و تشویق به گونه‌ای طراحی شده‌اند که از یادگیری و نوآوری حمایت می‌کنند.
• فرهنگ باز و شفاف: در این سازمان‌ها، فرهنگ باز و شفافی وجود دارد که به اشتراک‌گذاری اطلاعات و ایده‌ها را تسهیل می‌کند.
• ساختارهای انعطاف‌پذیر: سازمان‌های یادگیرنده دارای ساختارهای انعطاف‌پذیری هستند که می‌توانند به سرعت با تغییرات محیطی سازگار شوند.

• تعهد به یادگیری: کارکنان در یک سازمان یادگیرنده به طور ذاتی به یادگیری و رشد خود متعهد هستند.
• مهارت‌های حل مسئله: این کارکنان دارای مهارت‌های حل مسئله قوی هستند و می‌توانند به طور خلاقانه به چالش‌ها و فرصت‌های جدید روبرو شوند.
• آمادگی برای تغییر: کارکنان در سازمان‌های یادگیرنده برای تغییر آماده هستند و از آن به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد استقبال می‌کنند.

• درک نیازهای مشتری: در یک سازمان یادگیرنده، نیازها و خواسته‌های مشتریان به طور مداوم رصد و درک می‌شوند.
• نوآوری برای پاسخگویی به نیازهای مشتری: این سازمان‌ها به طور مداوم در حال نوآوری و توسعه محصولات و خدماتی هستند که نیازهای مشتریان را برآورده می‌کنند.
• انطباق با تغییرات در رفتار مشتری: سازمان‌های یادگیرنده می‌توانند به سرعت با تغییرات در رفتار و خواسته‌های مشتریان خود سازگار شوند.

سازمان‌هایی که این شاخصه‌ها را دارا باشند، در دنیای امروز که به طور مداوم در حال تغییر است، از مزیت رقابتی بالایی برخوردار خواهند بود.

شاخصه‌های یک سازمان یادگیرنده و غیر مقاوم به تغییر:

سازمان‌های یادگیرنده به طور مداوم در حال یادگیری، رشد و انطباق با محیط خود هستند. آنها از اشتباهات خود درس می‌گیرند و از فرصت‌های جدید برای بهبود استفاده می‌کنند. این سازمان‌ها دارای فرهنگ قوی یادگیری هستند که کارکنان را تشویق به پرسشگری، نوآوری و ریسک‌پذیری می‌کند.

• تعهد به یادگیری: رهبری و کارکنان به طور یکسان به یادگیری و توسعه فردی و سازمانی متعهد هستند.
• فرهنگ باز: کارکنان احساس راحتی می‌کنند که ایده‌های جدید را به اشتراک بگذارند، ریسک کنند و از اشتباهات خود درس بگیرند.
• دسترسی به اطلاعات: کارکنان به اطلاعات و منابعی که برای یادگیری و رشد نیاز دارند، دسترسی دارند.
• تمرکز بر یادگیری تجربی: کارکنان از طریق تجربیات مستقیم و حل مسئله یاد می‌گیرند.
• یادگیری مشارکتی: کارکنان با یکدیگر و با کارکنان سایر بخش‌ها برای به اشتراک گذاشتن دانش و ایده‌ها همکاری می‌کنند.
• انطباق پذیری: سازمان می‌تواند به سرعت با تغییرات محیطی سازگار شود.

در مقابل، سازمان‌های غیر مقاوم به تغییر در برابر تغییر مقاومت می‌کنند و به روش‌های سنتی و قدیمی پایبند هستند. آنها ممکن است از ریسک‌پذیری بترسند و از شکست اجتناب کنند. این سازمان‌ها ممکن است فرهنگ بسته‌ای داشته باشند که در آن کارکنان احساس راحتی نکنند که ایده‌های جدید را به اشتراک بگذارند یا از اشتباهات خود درس بگیرند.

• عدم تعهد به یادگیری: رهبری و کارکنان به یادگیری و توسعه فردی و سازمانی اهمیت نمی‌دهند.
• فرهنگ بسته: کارکنان از به اشتراک گذاشتن ایده‌های جدید، ریسک‌پذیری و صحبت در مورد اشتباهات خود می‌ترسند.
• دسترسی محدود به اطلاعات: کارکنان به اطلاعات و منابعی که برای یادگیری و رشد نیاز دارند، دسترسی ندارند.
• تمرکز بر یادگیری رسمی: کارکنان عمدتاً از طریق آموزش‌های رسمی یاد می‌گیرند.
• عدم همکاری: کارکنان با یکدیگر و با کارکنان سایر بخش‌ها برای به اشتراک گذاشتن دانش و ایده‌ها همکاری نمی‌کنند.
• مقاومت در برابر تغییر: سازمان در برابر تغییرات محیطی به سختی سازگار می‌شود.

تبدیل شدن به یک سازمان یادگیرنده یک فرآیند مداوم است که نیاز به تعهد و تلاش از سوی رهبری و کارکنان دارد. با ایجاد فرهنگ قوی یادگیری، سازمان‌ها می‌توانند یادگیری و رشد را تشویق کنند، به نوآوری دست یابند و در دنیای در حال تغییر موفق شوند.

با سلام و احترام

در مدیریت کسب و کار، سازمان یادگیرنده شرکتی است که یادگیری اعضای خود را تسهیل می کند و به طور مداوم خود را تغییر می دهد. این مفهوم از طریق کار و تحقیق پیتر سنگ و همکارانش ابداع شد.

این سازمان ها در نتیجه فشارهایی که در عصر مدرن با آن روبرو هستند، می توانند توسعه یابند ؛ و قادر هستند در محیط های کسب و کار رقابتی، باقی بمانند.

پیتر سنگ در مصاحبه ای گفته است که سازمان یادگیرنده، یعنی گروهی از افرادی که با هم کار می کنند تا ظرفیت های خود را برای ایجاد نتایجی که واقعا به آنها اهمیت می دهند ، افزایش دهند. پنج ویژگی زیر برای این سازمان ها مطرح شده است:

تفکر سیستمی - تسلط شخصی - مدل های ذهنی - چشم انداز مشترک- یادگیری تیمی

تفکر سیستمی

ایده سازمان یادگیرنده از مفهومی به نام تفکر سیستمی، برگرفته شد. چارچوبی مفهومی که به افراد اجازه می دهد تا کسب و کار را به عنوان اشیاء محدود مطالعه کنند.

تسلط شخصی

تعهد فرد به فرآیند یادگیری به عنوان تسلط شخصی شناخته می شود. مزیت های رقابتی برای آن دسته از سازمان هایی وجود دارد که نیروی کار آن می توانند سریعتر از نیروی کار سایر سازمان ها یاد بگیرند. یادگیری چیزی بیش از کسب اطلاعات است ؛ یعنی  بهره وری بیشتر با یادگیری نحوه استفاده از مهارت های کارکنان برای کار به مثابه ارزشمندترین دارایی ها.

مدل های ذهنی

فرضیه ها و تعمیم های افراد و سازمان ها مدل های ذهنی نامیده می شوند. مدل های ذهنی شخصی آنچه را که مردم می توانند یا نمی توانند تشخیص دهند، توصیف می کنند. به دلیل مشاهده انتخابی ، مدل های ذهنی ممکن است مشاهدات مردم را محدود کنند. برای تبدیل شدن به یک سازمان یادگیرنده ، این مدل ها باید شناسایی و به چالش کشیده شوند. افراد تمایل دارند نظریه هایی را که قصد دارند دنبال کنند و نظریه های مورد استفاده را که در واقع انجام می دهند ، حمایت کنند. به همین ترتیب ، سازمان ها تمایل دارند "خاطرات" داشته باشند که رفتارها ، هنجارها و ارزش های خاصی را حفظ می کنند. در ایجاد سازمان های یادگیرنده مهم است که نگرش های مقابله ای با فرهنگ باز جایگزین شود تا تحقیق و اعتماد ترویج یابد. برای رسیدن به این هدف، سازمان یادگیرنده به مکانیسم هایی برای پیدا کردن و ارزیابی نظریه های سازمانی موجود نیازمند است. ارزش های ناخواسته باید در قالب فرایندی حذف شوند.

چشم انداز مشترک

توسعه یک چشم انداز مشترک در انگیزه دادن به کارکنان برای یادگیری مهم است، زیرا هویت مشترکی ایجاد می کند که تمرکز و انرژی را برای یادگیری فراهم می کند. موفق ترین دیدگاه ها بر اساس دیدگاه های فردی کارکنان در تمام سطوح سازمان مبتنی است ، ساختارهای سنتی که در آن چشم انداز شرکت از بالا تحمیل می شود،   می تواند مانع از ترسیم چشم انداز مشترک شود. بنابراین ، سازمان های یادگیرنده تمایل دارند که ساختار سازمانی مسطح و غیرمتمرکز داشته باشند. چون چشم انداز مشترک موجب موفقیت در برابر رقباست .

یادگیری تیمی

انباشت یادگیری فردی، یادگیری تیمی را تشکیل می دهد. مزیت یادگیری تیمی یا مشترک این است که کارکنان سریع تر یاد می گیرند  و ظرفیت حل مسائل سازمان، از طریق دسترسی بهتر به دانش و تخصص بهبود می یابد. سازمان های یادگیرنده دارای ساختارهایی هستند که یادگیری تیمی را تسهیل می کنند. در جلسات تیمی ، اعضای تیم می توانند با تمرکز بر گوش دادن ، علاقه مند بودن و پاسخ دادن ، بهتر از یکدیگر یاد بگیرند. در چنین محیطی یادگیری، مردم مجبور نیستند اختلافات خود را پنهان یا نادیده بگیرند ، بنابراین درک جمعی خود را غنی تر می کنند. سه بعد یادگیری تیمی ، عبارتند از: "توانایی تفکر بصیرت بخش در مورد مسائل پیچیده" ، "توانایی انجام اقدامات نوآورانه و هماهنگ" و "توانایی ایجاد شبکه ای که به تیم های دیگر نیز اجازه اقدام می دهد

• شناخت هدف برای هر اقدامی شناخت هدف نخستین گام است. ...
• رهبر اندیشمند در هر گروه یا سازمانی رهبر نقش مهمی در موفقیت آن دارد. ...
• کارکنان خلاق و یادگیرنده ...
• دادن اختیار و آموزش به کارکنان ...
• مشارکت در اطلاعات ...
• استفاده از الگوی پوینده ...
• استفاده از علم و تجربه

سازمان یادگیرنده سازمانی است که تمامی قدرت فکری ٬ دانش و تجربه سازمان را برای ایجاد تغییرات و بهبود مستمر برای توسعه در اختیار گرفته و برای آن مدیریت می کند. اغلب مدیران معتقدند که کارکنان در برابر تغییر، مقاومت می‌كنند، اما موضوع اینجاست که آنها هیچگاه این موضوع را به درستی بررسی نمی‌کنند. با این وجود، جهان منتظر تغییر هیچ کس نخواهد ماند. یکی از بزرگترین، مهمترین و معمول ترین مشکلاتی که مدیران در سازمان ها با آن روبرو هستند، مقاومت کارکنان در برابر تغییر است. مقاومت عموما به اشکال مختلفی خود را بروز می‌دهد. “کاهش مداوم در بازدهی کارکنان”، “افزایش تعداد ترک سازمان”، “ازدیاد درخواستهای انتقال”، “نزاع ها و جنگهای داخلی مزمن میان کارکنان”، “خصومت های بی‌مورد”، “اعتصابات پرخاشگرانه” و یا “اعتصابات خزیده” و بسیاری از موارد مشابه، از مصادیق مقاومت در سازمان هستند.