سیه شعری چو زلف عنبرافشان فرود آویخت بر ماه درفشان
ز پای آن پیلبالا را نشاندند به پایش پیلبالا زر فشاندند ✏ «نظامی»
سپاه شب تیره بر دشت و راغ یکی فرش گسترده از پرّ زاغ فردوسی
یکی از طوق خود مه را شکسته یکی مه را ز غبغب طوق بسته ✏ «نظامی»
مقصود از (کاهش جان تو من دارم و من میدانم) در دوبیتی زیر چیست بیتی زیر چیست. امشب ای ماه بدرد دل من تسکینی آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی کاهش جان تو من دارم و من میدانم که تو از دوری خورشید چه ها می بینی
آرایهی "تشبیه" در کدام یک از ابیات زیر دیده میشود؟ ا ز اختلاط خلق یابد اعتلال / آن سفر جوید که ارحنا یا بلال اندر آتش کی رود بیواسطه / جز سمندر کو رهید از رابطه لطف از حقست لیکن اهل تن / درنیابد لطف بیپردهٔ چمن