پرسش‌ها با تگ (آرایه ادبی)

ز گلبام شبابهٔ زند باف دریده صبا شعر گل تا به ناف ✏ «نظامی»  

ز بس کوههٔ گاو و ماهی چو کوه شده در زمین گاو و ماهی ستوه ✏ نظامی

بوی عود آیدم ز صندل خام سوی آن عود صندلی بخرام عود بویی بر اوست عودی پوش صندل‌آمیز و صندلی بر دوش شب چو عود سیاه و صندل زرد عود ما را به صندلش پرورد مغز ما را ز طیب هست نصیب طیبتی نیز خوش بود با طیب ✏ «نظامی»  

هر کجا تیرش از کمان بشتافت گور چشمی ز چشم گوری یافت ✏ «نظامی»  

گفتی ز کمان گروههٔ شاه یک مهره فتاد بر سر ماه ✏ «نظامی»  

از توسنی تو پر شد ایام روزی دو سه رام شو بیارام ✏ «نظامی»  

ابروی حبش به چین درآمد که‌آیینهٔ چین ز چین برآمد ✏ «نظامی»  

آن شیفتهٔ مه حصاری چون تار قصب شد از نزاری ✏ «نظامی»  

چون غنچه تصویر، دلم جمع ز تنگی است  امید گشایش ز نسیم سحرم نیست  آیا در مصراع اول آرایه پارادوکس وجود داره؟؟ دلیل بر اثبات حرفتون؟؟

می سرخ از بساط سبزه می‌خورد چنین تا پشت بنمود این گل زرد چو خورشید از حصار لاجوردی علم زد بر سر دیوار زردی چو سلطان در هزیمت عود می‌سوخت علم را می‌درید و چتر می‌دوخت عنان یک رکابی زیر می‌زد دو دستی با فلک شمشیر می‌زد چو عاجز گشت ازین خاک جگرتاب چو نیلوفر سپر افکند بر آب ✏ «نظامی»