معنای "ابطال‌پذیری یا ابطال‌گرایی" در فلسفه

سلام.

این یکی از نظریه های مهم در حوزه فلسفه علم هستش. دیدگاه کارل پوپر هست. در فلسفه  علم مهمترین موضوع اینه که چه گزاره ای علمی هستش و چه گزاره ای علمی نیست و شبه علمی است.  نظریه مستقیمی که در برابرش قرار میگیره و قبلش اومده بود، اثباتگرایی بود که میگفت برای اعتبار یک گزاره علمی باید آن به روش تجربه  درستیش را «اثبات». اما  پوپر به دلایلی گفت این معیار درست نیست؛ بهتر است  اینطوری در نظر بگیریم که  هر گزاره ای تا زمانی اعتبار  علمی داره که نظریه ای جدید اونرو ابطال نکرده باشه؛ 

ابطال‌پذیری یا ابطال‌گرایی (به انگلیسی: Falsifiability) مفهومی است که توسط فیلسوف علم، کارل پوپر، معرفی شده است. این مفهوم به این معناست که یک نظریه یا فرضیه علمی باید به گونه‌ای باشد که بتوان آن را از طریق مشاهده یا آزمایش، نادرست یا باطل نشان داد.

به عبارت دیگر، اگر یک نظریه علمی ابطال‌پذیر نباشد، یعنی هیچ راهی برای نشان دادن نادرستی آن وجود نداشته باشد، آن نظریه علمی محسوب نمی‌شود. این معیار به منظور تمایز بین علم و شبه‌علم استفاده می‌شود. برای مثال، نظریه‌ای که هیچ راهی برای آزمایش و ابطال آن وجود ندارد، نمی‌تواند به عنوان یک نظریه علمی معتبر شناخته شود.