مفهوم و تعریف "رهبری فرا پارادوکسیکال"

بطور خلاصه، راهبری فرا  دوسوتَوانی  به عنوان یکی از اساسی ترین رموز موفقیت سازمانها در آینده پژوهی و به خصوص در عرصه رقابتهای بین المللی است که به دانش و توانایی هم زمان استفاده از فرصت های موجود در دو بخش، یکی بخش اکتشاف فرصتها، دیگری بخش بهره برداری از آنها و منافع، و بعلاوه، ایجاد فرا تعادل (تعادل هم زمان) بین این دو وجه سازمانی است. در راستای نیل به این هدف، مدیریت و راهبری فرا دوسوتَوانی نقش موثر و اثربخشی خواهد داشت. این مفهومی است که مولفه های آن تاکنون بطور کامل  شناسایی نشده است.

مفهوم و تعریف رهبری پارادوکسیکال

رهبری پارادوکسیکال (Paradoxical Leadership) یک رویکرد معاصر در مدیریت است که شامل مدیریت و یکپارچه‌سازی عناصر   بظاهر متناقض اما در عین حال وابسته به یکدیگر در سازمان‌ها می‌باشد. رهبران اغلب با تقاضاهای بالنسبه متضاد مواجه می‌شوند، نظیر   نیاز   به ثبات در برابر تغییر، اهداف کوتاه‌مدت در برابر بلندمدت، یا نیازهای فردی در برابر نیازهای جمعی. رهبری پارادوکسیکال شامل پذیرش این تناقض‌ها به جای انتخاب یکی از آن‌ها است، که راه‌هایی را برای درهم عجین کردن و استفاده از آن‌ها به منظور اثربخشی سازمانی اتخاذ  می کند.

مفهوم رهبری پارادوکسیکال از حوزه وسیع‌تری به نام «پارادوکس سازمانی» سرچشمه می‌گیرد، جایی که پارادوکس‌ها به عنوان تنش‌های پایدار و اجتناب‌ناپذیر شناخته می شوند و   نیاز به راه‌حل‌های نوآورانه دارند. به جای حل این تنش‌ها از طریق سازش یا اجتناب، رهبران پارادوکسیکال تن به هم‌زیستی با  این اضداد را داده و سعی می‌کنند از پتانسیل آن‌ها برای خلاقیت و رشد استفاده کنند. این رویکرد در محیط‌های پیچیده و پویای امروزی که تفکر  انفرادی جوابگو نیست، بسیار حائز اهمیت است.

ویژگی‌های رهبری پارادوکسیکال

۱. تنش پذیری : رهبران پارادوکسیکال به این امر آگاه‌اند که تناقضات و تنش‌ها بخشی ذاتی از   حیات سازمانی هستند؛ آنان به دنبال حذف این تنش‌ها نیستند، بلکه آن‌ها را به عنوان بخشی طبیعی از رهبری می‌پذیرند.

۲. تمرکز چندین لایه ای: رهبران پارادوکسیکال تمرکز چند لایه بر اهداف ظاهراً متضاد دارند. به عنوان مثال، آن‌ها می‌توانند هم‌زمان به دنبال نوآوری باشند و در عین حال ارزش‌های اصلی را حفظ کنند و بین اکتشاف و بهره‌برداری تعادل برقرار کنند.

۳. تفکر منعطف: این قبیل  رهبران از انعطاف‌پذیری شناختی برخوردارند که به آن‌ها امکان می‌دهد از همه ی  دیدگاه‌های مختلف بهره برده   و نیازهای متضاد را تطبیق دهند. این انعطاف‌پذیری به آن‌ها اجازه می‌دهد تا بدون از دست دادن اهداف خود، با شرایط متغیر  و متحول سازگار شوند.

۴. توازن پویا: رهبران پارادوکسیکال به اِعمال توازن مداوم پرداخته   وراهبردهای   خود را به منظور   پاسخ به تنش‌های نهان، به طور مداوم تنظیم و بروزرسانی می‌کنند. آن‌ها به دنبال تعادلی پایدار نیستند، بلکه به دنبال تعادل پویایی هستند که با گذر زمان تکامل می‌یابد.

۵. پذیرش ابهام: رهبران پارادوکسیکال با ابهام و عدم قطعیت مشکلی ندارند— آن‌ها درک می‌کنند که پاسخ‌های کاملا گویا و قطعی نادرند   و در شرایطی که چندین دادهٔ مبرهن  به طور همزمان وجود دارد، دچار مشکل نمی شوند.

نمونه‌ای از رهبری پارادوکسیکال در ایران

در ایران، رهبری پارادوکسیکال در مدیریت شرکت‌های دولتی (SOEs) مشهود است. رهبران این شرکت‌ها با پارادوکس فعالیت در یک محیط به شدت تحت کنترل دولت مواجه هستند، در حالی که نیاز دارند در بازار جهانی   رقابتی و نوآور باشند. از یک سو، آن‌ها باید به دستورات سیاسی و اقتصادی دولت پایبند بوده و هماهنگی با اهداف ملی را تضمین کنند؛ از سوی دیگر، آن‌ها باید دست به نوآوری زده و به نیازهای بازار پاسخ دهند تا در محیط به شدت رقابتی بین‌المللی باقی بمانند. رهبران موفق در این زمینه با اتخاذ استراتژی‌هایی که به آن‌ها اجازه می‌دهد انتظارات دولت را برآورده کنند و در عین حال به دنبال کارایی و نوآوری باشند، توانایی خود را در تعادل بین فشارهای متناقض نشان می‌دهند.

نمونه‌ای از رهبری پارادوکسیکال در یک کشور اروپایی: آلمان

در آلمان، رهبری پارادوکسیکال را می‌توان در مدیریت شرکت‌های بزرگ خودروسازی مانند فولکس‌واگن مشاهده کرد. رهبران آلمانی با پارادوکسی مواجه هستند که شامل حفظ برتری مهندسی سنتی در عین رهبری تحول پایدار و دیجیتال محور   می‌شود. از یک سو، تأکید زیادی بر حفظ استانداردهای بالای کیفیت و دقت که مشخصه تولیدات آلمانی است، وجود دارد  ؛ و   از سوی دیگر، فشار زیادی برای نوآوری به ویژه در زمینه خودروهای الکتریکی و خدمات دیجیتال احساس می شود. رهبران در این بخش با سرمایه‌گذاری در هر دو حوزه، این پارادوکس را مدیریت می‌کنند. آن‌ها هم‌زمان با بهبود فرآیندهای مهندسی سنتی،در   تحقیق و توسعه برای تکنولوژی‌های جدید نیز سرمایه‌گذاری می‌کنند. این رویکرد دوگانه به آن‌ها امکان می‌دهد که در تغییرات صنعتی پیشتاز بمانند، بدون این‌که مزیت رقابتی خود در بازارهای سنتی را از دست بدهند.

رهبری فرا پارادوکسیکال (Paradoxical Leadership) به نوعی از رهبری اشاره دارد که در آن رهبر توانایی مدیریت و هماهنگی با تناقض‌ها و پارادوکس‌های موجود در سازمان یا محیط کار را دارد. این نوع رهبری به رهبران این امکان را می‌دهد که در شرایط پیچیده و متغیر، تصمیمات مؤثری اتخاذ کنند و به بهبود عملکرد تیم و سازمان کمک کنند.

1. انعطاف‌پذیری: رهبران فرا پارادوکسیکال قادرند به سرعت به تغییرات محیطی پاسخ دهند و استراتژی‌های خود را بر اساس شرایط جدید تنظیم کنند.

2. تفکر سیستمی: این رهبران توانایی درک و تحلیل روابط پیچیده بین اجزای مختلف سازمان را دارند و می‌توانند تأثیرات متقابل را شناسایی کنند.

3. مدیریت تضاد: رهبران فرا پارادوکسیکال می‌توانند تضادها و اختلافات را به عنوان فرصتی برای یادگیری و رشد در نظر بگیرند و به جای اجتناب از آن‌ها، به حل آن‌ها بپردازند.

4. توانایی در ایجاد توازن: این رهبران می‌توانند بین نیازهای مختلف و گاهی متضاد (مانند نیاز به نوآوری و نیاز به ثبات) توازن برقرار کنند.

5. ارتباط مؤثر: رهبران فرا پارادوکسیکال توانایی برقراری ارتباط مؤثر با اعضای تیم و ذینفعان را دارند و می‌توانند نظرات و دیدگاه‌های مختلف را به خوبی مدیریت کنند.

6. خلاقیت و نوآوری: این نوع رهبری به تشویق خلاقیت و نوآوری در تیم کمک می‌کند و فضایی را برای آزمایش ایده‌های جدید فراهم می‌آورد.

7. رهبری مشارکتی: رهبران فرا پارادوکسیکال معمولاً به دنبال جلب مشارکت و همکاری اعضای تیم هستند و به نظرات و ایده‌های آن‌ها اهمیت می‌دهند.

رهبری فرا پارادوکسیکال به رهبران این امکان را می‌دهد که در دنیای پیچیده و متغیر امروز، به طور مؤثری عمل کنند و به موفقیت سازمان کمک کنند.

رهبری فرا پارادوکسیکال (Paradoxical Leadership) به نوعی از رهبری اشاره دارد که در آن رهبر توانایی مدیریت و هماهنگی میان تناقض‌ها و تضادهای موجود در سازمان یا تیم را دارد. این نوع رهبری به رهبران کمک می‌کند تا در شرایط پیچیده و متغیر، تصمیمات مؤثری بگیرند و تعادل میان نیازهای مختلف را حفظ کنند.

ویژگی‌های اصلی رهبری فرا پارادوکسیکال شامل موارد زیر است:

1. انعطاف‌پذیری: توانایی تغییر رویکردها و استراتژی‌ها بر اساس شرایط مختلف.

2. تعادل میان تضادها: مدیریت همزمان نیازهای متضاد مانند نوآوری و ثبات، یا تمرکز بر اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت.

3. تفکر سیستمی: درک و تحلیل سیستم‌های پیچیده و تعاملات میان اجزای مختلف آن.

4. ارتباط مؤثر: توانایی برقراری ارتباط با افراد مختلف و ایجاد همدلی و اعتماد.

سلام، رهبری فرا پارادوکسیکال به نوعی از رهبری اشاره دارد که در آن رهبر توانایی مدیریت و هماهنگی میان تناقض‌ها و پارادوکس‌های موجود در سازمان را دارد. این نوع رهبری به جای تلاش برای حذف یا نادیده گرفتن تناقض‌ها، آن‌ها را به عنوان فرصت‌هایی برای نوآوری و رشد می‌بیند. رهبری فرا پارادوکسیکال دارای نقاط قوت و ضعف خاصی است که در زیر به آن‌ها پرداخته می‌شود.

نقاط قوت رهبری فرا پارادوکسیکال:

1. "مدیریت خلاقانه تضادها": رهبران فرا پارادوکسیکال قادرند تضادها را به صورت خلاقانه مدیریت کنند و از هر دو گزینه متضاد به نفع سازمان استفاده کنند. این ویژگی می‌تواند منجر به نوآوری و راه‌حل‌های جدید شود.

2. "انعطاف‌پذیری بالا": این رهبران به راحتی می‌توانند از یک دیدگاه به دیدگاه دیگر تغییر کنند و با شرایط متغیر سازگار شوند. این انعطاف‌پذیری به آن‌ها کمک می‌کند تا به سرعت به چالش‌ها پاسخ دهند.

3. "تقویت همکاری و همدلی": با در نظر گرفتن نظرات و نیازهای مختلف، این رهبران می‌توانند جو همکاری و همدلی را در تیم‌ها ایجاد کنند و افراد را به سمت اهداف مشترک هدایت کنند.

4. "مدیریت عدم قطعیت": رهبران فرا پارادوکسیکال توانایی مدیریت عدم قطعیت و پیچیدگی‌های محیط کار را دارند و می‌توانند در شرایط مبهم تصمیم‌گیری‌های مؤثری انجام دهند.

5. "تفکر چندلایه و سیستمی": رهبران فرا پارادوکسیکال به مسائل از دیدگاه چندلایه و سیستمی نگاه می‌کنند و تعاملات پیچیده بین عوامل مختلف را شناسایی می‌کنند.

6. "توانایی ایجاد تعادل بین اهداف کوتاه‌مدت و بلندمدت": این رهبران می‌دانند چگونه بین نیازها و اهداف مختلف تعادل برقرار کنند.

نقاط ضعف رهبری فرا پارادوکسیکال:

1. "ابهام در تصمیم‌گیری": ممکن است گفته شود که انعطاف‌پذیری افراطی و ادغام متضادها و استفاده همزمان از دو گزینه متناقض، باعث ایجاد ابهام و عدم شفافیت در تصمیم‌گیری‌ها ‌شود و پیروان را در مورد جهت‌گیری‌های رهبر دچار سردرگمی کند.

2. "چالش در ایجاد وحدت": تلاش برای مدیریت تضادها ممکن است باعث ایجاد تنش و اختلاف در تیم‌ها شود، به ویژه اگر اعضای تیم نتوانند با این رویکرد سازگار شوند.

3. "نیاز به مهارت‌های بالا": رهبران فرا پارادوکسیکال نیاز به مهارت‌های بالایی و خبرگی در موضوعات متضاد دارند تا بتوانند به طور مؤثر تضادها را مدیریت کنند و از آن‌ها بهره‌برداری نمایند. این موضوع ممکن است برای برخی رهبران چالش‌برانگیز باشد.

4. "احتمال عدم تمرکز": تمرکز بر ادغام گزینه‌های متضاد ممکن است باعث غفلت از اولویت‌ها و اهداف اصلی سازمان و نادیده گرفتن برخی جنبه‌های مهم شود و در نتیجه کارایی را کاهش دهد.

برای داشتن رهبری فرا پارادوکسیکال موفق، رهبران باید به چند نکته کلیدی توجه داشته باشند:

1. پرورش انعطاف‌پذیری ذهنی

رهبران فرا پارادوکسیکال باید توانایی جابجایی سریع بین دیدگاه‌ها و استراتژی‌های مختلف را داشته باشند. آنها باید بتوانند هم به جزئیات و هم به کلیات توجه کنند. پرورش این انعطاف‌پذیری ذهنی از طریق تجربه‌اندوزی، آموزش و تأمل بر تصمیمات گذشته امکان‌پذیر است.

2. مدیریت هوشمندانه پارادوکس‌ها

رهبران باید به شکل استراتژیک با پارادوکس‌های چندلایه روبرو شوند. آنها باید بتوانند پارادوکس‌ها را شناسایی کرده و به جای حذف یا نادیده گرفتن آنها، از آنها به عنوان فرصت‌هایی برای نوآوری و تغییر استفاده کنند.

3. توزیع رهبری در سازمان

رهبران فرا پارادوکسیکال باید تلاش کنند تا رهبری را در سراسر سازمان توزیع کنند. آنها باید به افراد دیگر قدرت و اختیار بدهند تا در مدیریت پارادوکس‌ها و چالش‌ها مشارکت داشته باشند. این امر موجب افزایش تعهد و مشارکت کارکنان می‌شود.

4. تمرکز بر همکاری و همدلی

رهبران فرا پارادوکسیکال باید به دنبال ایجاد جو همکاری و همدلی در تیم‌ها باشند. آنها باید نظرات و نیازهای مختلف را در نظر گرفته و افراد را به سمت اهداف مشترک هدایت کنند. این امر به کاهش تنش‌ها و افزایش همکاری موثر کمک می‌کند.

در مجموع، به نظر می‌رسد رهبری فرا پارادوکسیکال با چالش‌هایی همراه است که نیازمند دانش، مهارت و تجربه بالای رهبران است تا بتوانند از مزایای آن بهره ببرند و از معایب احتمالی آن اجتناب کنند. رهبری فرا پارادوکسیکال موفق مستلزم انعطاف‌پذیری ذهنی، مدیریت هوشمندانه پارادوکس‌ها، توزیع رهبری در سازمان و تمرکز بر همکاری و همدلی است. رهبران با پرورش این ویژگی‌ها می‌توانند به موفقیت‌های چشمگیری دست یابند.

**رهبری فرا پارادوکسیکال** (Trans-Paradoxical Leadership) به نوعی از رهبری اشاره دارد که در آن رهبر توانایی مدیریت و ترکیب تناقض‌ها و پارادوکس‌های مختلف را در محیط‌های پیچیده و پویا دارد. در محیط‌های مدرن، سازمان‌ها با چالش‌های متضاد و متناقضی مواجه هستند، مانند نیاز به نوآوری و در عین حال حفظ کارآیی، یا توازن بین تمرکز بر سودآوری کوتاه‌مدت و پایداری بلندمدت. 

### مفهوم و ویژگی‌های رهبری فرا پارادوکسیکال:

1. **ادغام متضادها**:

   رهبر فرا پارادوکسیکال قادر است به‌جای انتخاب بین دو گزینه متضاد، آن‌ها را به‌طور همزمان در نظر بگیرد و به شیوه‌ای خلاقانه از هر دو استفاده کند. این رهبرها به‌جای دیدگاه "یا این یا آن"، به "هم این و هم آن" معتقدند.

2. **انعطاف‌پذیری ذهنی**:

   رهبران فرا پارادوکسیکال از انعطاف‌پذیری بالایی برخوردارند. آن‌ها می‌توانند به سرعت از یک دیدگاه به دیدگاه دیگر تغییر کنند و از تجربیات و دانش‌های متنوع برای حل مشکلات پیچیده استفاده کنند.

3. **مدیریت عدم قطعیت**:

   این رهبران در شرایط عدم قطعیت و محیط‌های ناپایدار به خوبی عمل می‌کنند. آن‌ها قادرند عدم قطعیت‌ها را بپذیرند و حتی از آن‌ها به عنوان فرصت‌هایی برای رشد و نوآوری استفاده کنند.

4. **توسعۀ تفکر دوگانه (Dual Thinking)**:

   رهبران فرا پارادوکسیکال تفکر دوگانه را توسعه می‌دهند، به این معنا که می‌توانند هم‌زمان به دو واقعیت متناقض فکر کنند و از این توانایی برای یافتن راه‌حل‌های بدیع استفاده کنند.

5. **تمرکز بر روابط و شبکه‌سازی**:

   این رهبران به اهمیت شبکه‌های ارتباطی و همکاری‌های متقابل در سازمان پی می‌برند. آن‌ها از این شبکه‌ها برای ترکیب دیدگاه‌های مختلف و ایجاد راه‌حل‌های جامع بهره می‌گیرند.

6. **توجه به اخلاق و ارزش‌ها**:

   در حالی که این رهبران به دنبال حل تناقض‌ها هستند، اما از اصول اخلاقی و ارزش‌های بنیادی خود غافل نمی‌شوند و تلاش می‌کنند تا تصمیماتشان در راستای حفظ این اصول باشد.

7. **خلاقیت و نوآوری**:

   رهبری فرا پارادوکسیکال به نوآوری و خلاقیت نیاز دارد، زیرا این رهبران باید راه‌حل‌های جدید و خلاقانه‌ای برای مشکلات متناقض پیدا کنند.

### نتیجه‌گیری:

**رهبری فرا پارادوکسیکال** نوعی از رهبری است که برای سازمان‌های مدرن بسیار حیاتی است. این رهبران به جای انتخاب بین گزینه‌های متناقض، به دنبال راه‌هایی هستند که بتوانند این تناقض‌ها را به هم پیوند دهند و از هر دو برای پیشرفت سازمان استفاده کنند. توانایی مدیریت پارادوکس‌ها، انعطاف‌پذیری، و خلاقیت از ویژگی‌های کلیدی این نوع رهبری است.

یک مفهوم پیشرفته در رهبری است که به توانایی رهبران در مدیریت پارادوکس‌ها در سطوح پیچیده‌تر و جامع‌تر اشاره دارد. این رهبران نه تنها تناقضات و چالش‌های معمولی را مدیریت می‌کنند، بلکه به شکلی هوشمندانه و استراتژیک با پارادوکس‌های متنوع و چندلایه روبه‌رو می‌شوند و از آنها برای تقویت سازمان و تیم‌ها استفاده می‌کنند.

“رهبری فرا پارادوکسیکال” به نوعی از رهبری اشاره دارد که در آن رهبر توانایی مدیریت و هماهنگی میان تناقض‌ها و پارادوکس‌های موجود در سازمان را دارد. این نوع رهبری به جای تلاش برای حذف یا نادیده گرفتن تناقض‌ها، آن‌ها را به عنوان فرصت‌هایی برای نوآوری و رشد می‌بیند.

ویژگی‌های رهبری فرا پارادوکسیکال:

1. انعطاف‌پذیری: توانایی تطبیق با شرایط متغیر و مدیریت تناقض‌ها.
2. تفکر سیستمی: دیدن سازمان به عنوان یک کل و درک ارتباطات پیچیده میان اجزای آن.
3. نوآوری: استفاده از تناقض‌ها به عنوان محرکی برای خلاقیت و نوآوری.
4. همدلی: درک و مدیریت احساسات و نیازهای مختلف اعضای سازمان.
5. تصمیم‌گیری متعادل: توانایی اتخاذ تصمیماتی که تعادل میان نیازها و اهداف متناقض را حفظ کند.

این نوع رهبری به ویژه در محیط‌های پیچیده و پویا که تغییرات سریع و غیرقابل پیش‌بینی هستند، بسیار مؤثر است.

رهبری فرا پارادوکسیکال که ترجمه اصطلاح Meta-Paradoxical Leadership هستش؛ یک مفهوم پیشرفته در رهبری است که به توانایی رهبران در مدیریت پارادوکس‌ها در سطوح پیچیده‌تر و جامع‌تر اشاره دارد. این رهبران نه تنها تناقضات و چالش‌های معمولی را مدیریت می‌کنند، بلکه به شکلی هوشمندانه و استراتژیک با پارادوکس‌های متنوع و چندلایه روبه‌رو می‌شوند و از آنها برای تقویت سازمان و تیم‌ها استفاده می‌کنند.

ویژگی‌های رهبری فرا پارادوکسیکال عبارتند از:

1. فراگیری و یکپارچگی در مدیریت پارادوکس‌ها: رهبران فرا پارادوکسیکال به جای حل یک پارادوکس یا یک مشکل، توانایی درک و مدیریت پارادوکس‌های متعدد و متداخل را دارند. آنها می‌توانند این پارادوکس‌ها را به شیوه‌ای یکپارچه کنند که هم‌افزایی ایجاد کند.
2. تفکر چندلایه و سیستمی: این رهبران با دیدگاه چندلایه و سیستمی به مسائل نگاه می‌کنند، به این معنی که می‌توانند تعاملات پیچیده بین عوامل مختلف را شناسایی کرده و در تصمیم‌گیری‌ها دخالت دهند.
3. انعطاف‌پذیری پیشرفته: رهبران فرا پارادوکسیکال دارای سطح بالایی از انعطاف‌پذیری هستند و می‌توانند به راحتی بین دیدگاه‌ها و استراتژی‌های مختلف جابه‌جا شوند. آنها می‌توانند همزمان هم به جزئیات و هم به کلیات توجه کنند.
4. پیش‌بینی و هدایت تغییرات: آنها نه تنها تغییرات را مدیریت می‌کنند، بلکه قادر به پیش‌بینی تغییرات و آماده‌سازی سازمان برای مواجهه با آنها هستند. آنها از پارادوکس‌ها به عنوان فرصت‌هایی برای نوآوری و تغییر بهره می‌برند.
5. رهبری توزیع شده: این رهبران به جای تمرکز قدرت در دست خود، تلاش می‌کنند تا رهبری را در سراسر سازمان توزیع کنند. آنها به افراد دیگر قدرت می‌دهند تا در مدیریت پارادوکس‌ها و چالش‌ها شرکت کنند.
6. توانایی در ایجاد تعادل بین تمرکز کوتاه‌مدت و بلندمدت: رهبران فرا پارادوکسیکال می‌دانند چگونه تعادلی بین اهداف و نیازهای کوتاه‌مدت و بلندمدت ایجاد کنند. آنها می‌توانند همزمان به دستاوردهای فوری و استراتژی‌های بلندمدت توجه داشته باشند.

در این زمینه، مطالعه مقاله جامع زیر را به شما پیشنهاد میکنم:

https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0749597818302267

ژانگ و همکاران (۲۰۱۵) رهبری متناقض‌نما را به‌عنوان رفتارهای ظاهراً رقابتی، درعین حال مرتبط، برای  برآوردن خواسته‌های ساختاری و پیروان به طور همزمان و در طول زمان« تعریف میکند. مفهوم رهبری متناقض‌نما این است که روش های «هم-و» توسط رهبر اتخاذ می‌شوند که از لحاظ رفتاری خواسته‌های متضاد را به طور همزمان دنبال می‌کنند و برای رسیدن به آن‌ها تالش می‌کنند. 

دیدگاه متناقض نشان می‌دهد که افراد برای خالق بودن، هم باید مفروضات و قوانین را بشکنند و هم به مرزها و محدودیت ها پایبند باشند (1957 ,Guilford)، هم از تفکر واگرا و همگرا استفاده کنند ( 2015 .,al et Sowden)، هم اهداف  یادگیری و هم پیشرفت عملکرد را اتخاذ کنند (2015 ,Beenen & Spektor-Miron)، هم با اشتیاق کار کنند و هم نظم و انضباط را به دقت رعایت کنند (2009 ,Lewis & Andriopoulos)، هم ازنظر شناختی انعطاف‌پذیر باشند وهم نظریاتشان از پایداری نسبی برخوردار باشد (2010 .,al et Nijstad).

رهبری متناقض‌نما شامل وجوه: 

• ترکیب خودمحوری با دیگر محوری؛ 
• حفظ فاصله در عین توجه به نزدیکی؛ 
• رفتار یکنواخت و شخصی‌سازی‌شده با زیردستان؛ 
• اجرای الزامات کاری در حال توجه به انعطاف‌پذیری و 
• حفظ کنترل تصمیم در عین اجازه دادن به خودمختاری و استقلال کارکنان است. 

برای اطلاعات بیشتر ببینید:

https://tmj.um.ac.ir/article_44757_3f617810944fd3dc1f951d4770785084.pdf