چشم مهمه یا دیدن؟

چشم مهمه یا دیدن؟

 * چشم ابزاری است، عضوی از بدن که به ما امکان دیدن می‌دهد. مثل یک دوربین است.

 * دیدن اما فعالیتی است که با استفاده از چشم انجام می‌دهیم. این فعالیت شامل درک، تفسیر و معنی‌دار کردن آنچه می‌بینیم می‌شود.

پس هر دو مهم هستند. چشم بدون دیدن بی‌فایده است و دیدن بدون چشم امکان‌پذیر نیست. اما دیدن فراتر از صرفاً دیدن است. دیدن یعنی درک کردن، تفسیر کردن و معنا بخشیدن به آنچه می‌بینیم.

دید مهمه یا درک مشاهدات؟

 * دید به ما امکان می‌دهد تا جهان اطرافمان را مشاهده کنیم، اما درک مشاهدات به ما کمک می‌کند تا معنی آنچه می‌بینیم را بفهمیم.

 * مثلاً، یک نوزاد می‌تواند اشیاء را ببیند، اما درک نمی‌کند که آن اشیاء چه هستند و چه کاربردی دارند. با گذشت زمان و تجربه، او یاد می‌گیرد که اشیاء را شناسایی کند و با آن‌ها تعامل داشته باشد.

پس درک مشاهدات، سطح بالاتری از درک است و به ما امکان می‌دهد تا از اطلاعاتی که از طریق دیدن به دست می‌آوریم، استفاده بهتری ببریم.

دستگاه شنوائی مهمه یا شنیدن؟

 * دستگاه شنوایی ابزاری است که به ما امکان می‌دهد صداها را بشنویم.

 * شنیدن فعالیتی است که با استفاده از دستگاه شنوایی انجام می‌دهیم و شامل دریافت، پردازش و تفسیر صداها می‌شود.

مثل چشم و دیدن، هر دو مهم هستند. بدون دستگاه شنوایی نمی‌توانیم صداها را بشنویم و بدون شنیدن، دستگاه شنوایی بی‌فایده است.

شنیدن مهمه یا فهمیدن صداها؟

 * شنیدن به ما امکان می‌دهد تا صداها را تشخیص دهیم، اما فهمیدن صداها به ما کمک می‌کند تا معنی آن‌ها را درک کنیم.

 * مثلاً، یک نوزاد می‌تواند صداهای مختلف را تشخیص دهد، اما نمی‌فهمد که آن صداها چه معنایی دارند. با گذشت زمان، او یاد می‌گیرد که زبان را بفهمد و با دیگران ارتباط برقرار کند.

پس فهمیدن صداها، سطح بالاتری از درک است و به ما امکان می‌دهد تا با دیگران ارتباط برقرار کنیم و اطلاعات را از محیط اطرافمان دریافت کنیم.

نتیجه‌گیری:

 * ابزارهای حسی مانند چشم و گوش به ما امکان می‌دهند تا اطلاعات را از محیط اطرافمان دریافت کنیم.

 * درک و تفسیر این اطلاعات به ما کمک می‌کند تا جهان اطرافمان را بهتر بشناسیم و با آن تعامل داشته باشیم.

به عبارت دیگر، هم ابزارهای حسی و هم توانایی ما در درک و تفسیر اطلاعات، برای زندگی و یادگیری ضروری هستند.