فرق بین : یزدان و ایزد _ خداوندگار و خداوند و خدا
درود. فرق میان واژگان منسوب به یزدان پاک رو بگید.
یزدان × ایزد
خداوندگار × خداوند × خدا
پاسخ درست بایستی دارای:
ریشه‌یابی درست
مثال های موثق
و ربط دهی منطقی و قابل درک باشد.
اگر دیدید پاسخی بعنوان صحیح ثبت شده در نظر نگیرید و نظر خودتون رو بدید شاید که توضیحات شما درست تر باشه.
سپاس و بدرود
٢ پاسخ
یزدان در حقیقت حالت جمع کلمه یزد و یا ایزد است که با کلمات اوستایی یشت و یسنی ریشه مشترک دارند. در اعتقادات سانسکریت و ایرانیان کهن تعدد خدایان و شیاطین وجود داشته ودرنتیجه وقتی از عالم کبریایی طلب کمک می شده و یا دعا خوانده می شده از کلمه خدایان استفاده می شده است به همین دیل در دین زرتشت نیز علی رغم یکتا پرستی و اعتقاد به خداوند واحد گاهی برحسب عادت زبانی و گویش متداول مردم از کلمه یزدان که دراصل یک کلمه جمع است برای اشاره به خداوند یکتا استفاده شده و درمقابل برای شیاطین کلمه دیوان (جمع دیو) آورده شده و دوگانه یزدان و دیوان را بوجود آورده . نکته جالب آنکه در زبانهای لاتین (ایتالیایی، فرانسوی و اسپانیایی)همین کلمه دیو به صورت Dio به معنی خدا تغییر یافته و حتی غالباً هم به صورت جمع یعنی Dios (دیوان) استفاده می شودبه همان صورتی که یزدان در فارسی به معنی خدای واحد به کار می رود.
گروهی معتقدند کلمه خدا هم تغییر شکل یافته دیو است که به صورت خدیو و بعدها خدا تغییر یافته.
در فارسی خداوند به معنای صاحب می باشد به همین شکل گاهی در متون قدیم به صاحبخانه خداوند خانه گفته می شده و کلماتی چون کدخدا و دهخدا بوجود آمدند. و خدا نیز صاحب همه چیز است.
گار پسوندی است که معنای انجام دهنده امور را می دهد مانند آموزگار (انجام دهنده آموزش)، کردگار (انجام دهنده کارها)، خداوندگار (انجام دهنده کار خدایی)
گار شکل قدیمی تر پسوند «گر» است در کلماتی مثل کارگر ، برزگر، مسگر و ...
خداوندگار احتمالاً تاکیدی بر کلمه خدا میباشد مانند آنچه که امروزه می گوییم «خود خدا»
سپاس از توضیحات خوب شما، فقط نکاتی هست که مگر اصلاحش ضروری می نماید:
ریشه deiwós در همه زبان ها به معنی خدا بوده و هست، فقط از روزگار زرتشتیان به بعد تبدیل به دیو، موجودی با عملکرد برعکس شده.
کلمه خدا نیز در ریشه هند و اروپایی هیچ اشتراکی با دیو ندارد.
خدا در ریشه هندواروپایی آغازین ǵʰutóm است یعنی آنکه فرا خوانده شده یا دعا شده. God و Gott نیز از همین ریشه هست. ایزد از ریشه yeh₂d به معنی پرستش یا بزرگ داشتن است. اینکه در اوستایی فرشتگان یزته اطلاق می‌شدند، کمک خاصی به شرح کیفیت درونی کلمه ایزد نمی‌کند.در زبانهای اسلاوی (روسی، لهستانی و ...) خداوند bog هست که همین کلمه در اوستا هست: baga به معنی خدا یا پروردگار. گمانه زده‌اند که ریشه این کلمه به معنی تقسیم یا عطا کننده (روزی یا سرنوشت) هست.اما کلمه مهمتر در زبانهای هندواروپایی، Dio و شکلهای مختلف آن در یونانی، لاتین و سنسکریت هست که همه از ریشه deiwos پیدا شده‌اند به معنای خدا. فرق بین ریشه Dio و بقیه ریشه‌های حامل نام خدا اینست که Dio نسبت به انسان تعریف نشده بلکه به خودی خودش هست. کلمه‌های عربی و عبری برای خدا هم همین کیفیت را دارند مانند الله یا יהוה.
پاسخ شما
درود و سپاس.
درباره ی قدیمی ترین شکل مورد استفاده ی کلمه ی خدا، و ایزد، و اینکه در زبان ایندو - یوروپین ( هندو - اروپایی ) به چه شکل بوده و چگونه استفاده می شده رو هم پژوهش کردید؟!؟!