معنی درست کلمه:ضار، ضّارُّ، یاضارو

• ترجمه تحت‌اللفظی:
  "ای صاحب جلالت و بزرگی، ای بخشنده کرامت"
• مفهوم:
  اشاره به دو صفت الهی:
  1. جلال (عظمت و شکوه نامحدود خداوند)
  2. اکرام (بخشندگی و کرامت بی‌پایان او)

🌟 فواید و کاربردها:

1. تقویت ارتباط با خدا:
   • توجّه به عظمت و لطف همزمان پروردگار
   • مثال: هنگام احساس ضعف، یادآوریِ "هم او جبار است، هم کریم"
2. حل مشکلات مادی و معنوی:
   • در روایات برای گشایش روزی و دفع فقر توصیه شده
   • ذکری مناسب برای اضطراب‌های وجودی (احساس کوچکی در برابر جهان)
3. تأثیرات درونی (ذکر بزرگ درون):
   • تبدیل شدن به حالت ثابت قلبی (نه فقط تکرار زبانی)
   • ایجاد آرامش پایدار از طریق شهود جلال و کرامت الهی

📿 چگونگی بهره‌برداری:

• توصیه‌های عملی:
  • تکرار با توجّه (مثلاً ۱۰۰ بار صبح‌ها)
  • تفکّر در معنای آن هنگام گفتن
  • استفاده به عنوان مانترای شخصی در لحظات سخت
• نکته کلیدی:
  اثر واقعی زمانی ظاهر می‌شود که ذکر،
  از سطح زبان به حالت درونی تبدیل شود.

💡 تفاوت با ذکرهای دیگر:

ذکر "یا ضّارُّ" یکی از اذکار الهی است که از اسماءالحسنی (نام‌های نیکوی خداوند) گرفته شده است. "الضّارُّ" به معنای "زیان‌رسان" یا "کسی که ضرر می‌رساند" است. این نام بیانگر آن است که خداوند بر همه‌چیز قدرت دارد و هم سود و هم زیان به اراده اوست.

کاربرد و منظور از ذکر "یا ضّارُّ"

1. درک و تسلیم در برابر مشیت الهی – این ذکر یادآوری می‌کند که هر اتفاقی (چه خیر و چه شر) به اذن خدا رخ می‌دهد.

2. حفظ از شر دشمنان – برخی برای دفع شر دشمنان یا افرادی که قصد آزار دارند، این ذکر را تکرار می‌کنند.

3. آزمایش‌های الهی – در مواقعی که انسان درگیر مشکلات و سختی‌هاست، گفتن این ذکر نشانه پذیرش قضا و قدر الهی است.

4. استفاده در ادعیه و اوراد خاص – در برخی از کتب عرفانی و دعاها، این ذکر برای مقاصد خاص مانند دفع بلا و تسلط بر دشمن آورده شده است.

البته بهتر است این ذکر در کنار سایر اسماءالحسنی، مانند "یا نافع" (که به معنای سودرسان است) گفته شود تا تعادل در مفاهیم الهی حفظ گردد.

ذکر درونی یا ذکر بزرگ درونی معمولاً به نوعی از ذکر گفته می‌شود که در سطح باطن و دل انجام می‌شود، بدون اینکه لزوماً به زبان آورده شود. این نوع ذکر در عرفان و تصوف جایگاه ویژه‌ای دارد و به آن "ذکر قلبی" یا "ذکر خفی" نیز می‌گویند.

معنای ذکر درونی (ذکر قلبی یا ذکر خفی)

1. ذکر بدون تلفظ زبانی – در این حالت، شخص نام خدا را در دل خود تکرار می‌کند، بدون اینکه آن را به زبان بیاورد.

2. ذکر دائمی و مستمر – برخی عرفا بر این باورند که ذکر درونی باید همیشگی باشد، حتی زمانی که فرد مشغول کارهای روزمره است.

3. اتصال عمیق‌تر به خداوند – این نوع ذکر باعث می‌شود که قلب و روح فرد به طور مداوم متوجه خدا باشد، نه فقط زبان.

ذکر بزرگ درونی چیست؟

"ذکر بزرگ درونی" می‌تواند اشاره به ذکر اسم اعظم داشته باشد، یعنی ذکری که تأثیر عمیق‌تری در باطن سالک می‌گذارد. برخی معتقدند که این ذکر، همان "لا إله إلا الله" یا "الله" است که به صورت قلبی تکرار می‌شود.

هدف از ذکر درونی:

رسیدن به حضور دائمی قلبی در محضر خدا

آرامش و طمأنینه روحی

تقویت ایمان و توکل

نزدیکی بیشتر به حقیقت توحید

در تصوف، بزرگان طریقت تأکید دارند که ذکر درونی نیازمند اذن و تربیت استاد معنوی است تا اثر واقعی خود را نشان دهد.

ریشه ضار ضرر و ضرّ هستش به معنی آسیب زننده و ضرر رسان که یکی از اسامی خداست به این معنی که تا خدا نخواد کسی نمیتونه ضرری بزنه و از این اسم برای آسیب زدن به دشمن استفاده میشه که باید به تعداد ابجد خونده بشه.