شناسایی اختلال ADHD در بزرگسالان

اختلال نقص توجه/بیش‌فعالی (ADHD) در بزرگسالان می‌تواند تأثیرات زیادی بر زندگی روزمره، روابط و کار داشته باشد. این اختلال معمولاً با سه علامت اصلی مشخص می‌شود: عدم توجه، بیش‌فعالی و رفتارImpulsivity. در بزرگسالان، علائم ممکن است به شکل مشکلات در تمرکز، سازماندهی و مدیریت زمان بروز کنند. تشخیص ADHD در بزرگسالان معمولاً از طریق مصاحبه‌های بالینی و پرسشنامه‌ها انجام می‌شود. این اختلال ممکن است کمتر واضح باشد و بیشتر در زمینه‌های اجتماعی و شغلی خود را نشان دهد. درمان شامل دارودرمانی (مانند داروهای محرک) و روان‌درمانی (مثل درمان‌های شناختی-رفتاری) است. همچنین، تکنیک‌های مدیریت استرس و مهارت‌های اجتماعی نیز می‌توانند کمک‌کننده باشند. با حمایت مناسب، بسیاری از بزرگسالان مبتلا به ADHD می‌توانند زندگی موفق و رضایت‌بخشی داشته باشند.

درمان فقط در طب سنتی هست 

اختلال نقص توجه و بیش‌فعالی (ADHD) در بزرگسالان به روش‌های مختلفی شناسایی می‌شود. در اینجا به برخی از مراحل و تفاوت‌ها با نسخه کودکانه آن اشاره می‌کنم:

شناسایی ADHD در بزرگسالان

1. ارزیابی تاریخچه شخصی: پزشک از شما سوالاتی درباره دوران کودکی و مشکلاتی که در آن زمان داشتید، می‌پرسد. این شامل مشکلات تحصیلی، رفتاری و اجتماعی است.
2. ارزیابی مشکلات فعلی: پزشک درباره مشکلات و چالش‌هایی که در حال حاضر با آن‌ها مواجه هستید، مانند فراموشی، عدم تمرکز، و بی‌قراری، سوال می‌کند.
3. استفاده از مقیاس‌های ارزیابی رفتاری: ممکن است از مقیاس‌های ارزیابی رفتاری برای سنجش شدت و نوع علائم استفاده شود.

4. آزمایش‌های فیزیکی و روانی: پزشک ممکن است آزمایش‌های فیزیکی و روانی انجام دهد تا سایر مشکلات سلامتی که ممکن است علائم مشابهی داشته باشند، رد شوند.

تفاوت‌های ADHD در بزرگسالان و کودکان

• علائم: علائم ADHD در بزرگسالان معمولاً کمتر آشکار و بیشتر به صورت مشکلات تمرکز، فراموشی، و بی‌قراری ذهنی بروز می‌کند، در حالی که در کودکان بیشتر به صورت بیش‌فعالی و مشکلات رفتاری دیده می‌شود.
• تشخیص: تشخیص ADHD در بزرگسالان پیچیده‌تر است زیرا علائم ممکن است با سایر اختلالات روانی مانند افسردگی و اضطراب اشتباه گرفته شود.

• تأثیرات: ADHD در بزرگسالان می‌تواند تأثیرات گسترده‌تری بر زندگی شغلی، روابط اجتماعی و خانوادگی داشته باشد، در حالی که در کودکان بیشتر بر عملکرد تحصیلی و رفتارهای اجتماعی تأثیر می‌گذارد.

درمان‌های جدید برای ADHD در بزرگسالان

1. داروها: داروهای محرک مانند متیل‌فنیدات و آمفتامین‌ها همچنان از درمان‌های اصلی هستند. داروهای غیرمحرک مانند آتوموکستین نیز مورد استفاده قرار می‌گیرند.
2. روان‌درمانی: درمان‌های شناختی-رفتاری (CBT) به بزرگسالان کمک می‌کند تا مهارت‌های مدیریت زمان، سازماندهی و حل مسئله را بهبود بخشند.
3. آموزش و مشاوره: آموزش درباره ADHD و مشاوره فردی یا گروهی می‌تواند به بزرگسالان کمک کند تا بهتر با چالش‌های روزمره خود کنار بیایند.
4. تکنولوژی‌های جدید: استفاده از اپلیکیشن‌ها و ابزارهای دیجیتال برای مدیریت علائم و پیگیری پیشرفت درمان نیز در حال افزایش است.

#دکتر_علی_ناجی