معنی و تفسیر "فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ"
معنی و تفسیر
"فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَلْيَبْكُوا كَثِيرًا جَزَاءً بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ"
٢ پاسخ
فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ «82»
پس به سزاى آنچه (با دست خود) كسب میكردند، كم بخندند و بسيار بگريند.
نکته هامنافقان اگر بدانند كه به خاطر ترك جهاد، چه پاداشهايی را از دست داده و چه فرصتها و نعمتهايی را كفران كردهاند، بايد كمتر شادى كنند و بسيار بگريند، گرچه گريهى مادامالعمرشان هم در برابر گريههاى طولانی قيامت، چيزى نيست!
اين دو جملۀ تهديد و ترساندن ايشان است كه بصورت امر به خنديدن و گريستن بيان فرموده، و مراد آنست كه خنده و شادى منافقين اندك است اگرچه تا هنگام مرگ بخندند و شاد باشند، زيرا فانی و نيست میشود، ولی گريه و اندوهشان بر گرفتاريشان بعذاب بسبب گناهانی كه كردهاند بسيار است، زيرا مدّت و پايان ندارد) و بسيارى گريه (و حزن و اندوهشان بر گرفتاريشان بعذاب) سزاى چيزى (گناهانی) است كه (در دنيا) كسب كرده و بدست میآورند (پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده: اگر میدانستيد آنچه را من میدانم هر آينه كم میخنديديد و بسيار میگريستيد، و گفتهاند: روزى آن حضرت به جماعت و گروهی رسيد كه سخن گفته و میخنديدند: پس ايستاد و به آنان سلام كرد و فرمود: ويرانكنندۀ لذّات و خوشيها را بسيار ياد كنيد، گفتند ويرانكننده لذّات چيست؟ فرمود: مرگ است)
باز نشر از دو سایت زیر:
۱- سایت: 👇
https://wiki.ahlolbait.com/آیه_82_سوره_توبه۲- سایت: 👇
https://quran.inoor.ir/fa/ayah/9/82/س به سزاى آنچه (با دست خود) كسب مىكردند، كم بخندند و بسيار بگريند.
نکته هامنافقان اگر بدانند كه به خاطر ترك جهاد، چه پاداشهايى را از دست داده و چه فرصتها و نعمتهايى را كفران كردهاند، بايد كمتر شادى كنند و بسيار بگريند، گرچه گريهى مادامالعمرشان هم در برابر گريههاى طولانى قيامت، چيزى نيست!
جلد 3 - صفحه 476
پیام ها1- ناله و گريه بر گرفتارىها، كيفر دنيوىِ متخلّفان از جهاد است. فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ ... وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً
2- كيفر، متناسب با عمل است. «فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ .. وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً»
3- خندهها وخوشىهاى چند روزهى منافق، حسرت وگريههاى طولانى در پىدارد. فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ ... وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً(دانشنامه اسلامی)
(اين منافقان اگر تفقّه كنند و فهم داشته باشند و خطر أجرى را كه از دست مىدهند و عذابى را كه براى خود اكتساب مىكنند بدانند) بايد كم بخندند و بسيار بگريند و اين جزاى اعمالى است كه آنها بجاى آورند و جرائمى است كه از آنها بظهور مىرسد (زيرا خندۀ در دنيا هرچند تا دم مرگ باشد مدّتش كم است و فناپذير است و گريۀ آخرت مدّتش زياد و نامحدود است)(تفسیر خسروی)
پس (از آن چون خنده از لوازم فرح و شادى است آنان را به اندك بودن آن در دنيا و به بسيارى گريه و حزن و اندوهشان در آخرت بر معاصى و گناهانشان تهديد نموده و ترسانده مىفرمايد: منافقين در دنيا) بايد كم بخندند (زيرا مدّت عمر و زندگانيشان اندك است) و (در آخرت) بسيار بگريند (زيرا گرفتاريشان بعذاب و شكنجه هميشگى است، اين دو جملۀ تهديد و ترساندن ايشان است كه بصورت امر به خنديدن و گريستن بيان فرموده، و مراد آنست كه خنده و شادى منافقين اندك است اگرچه تا هنگام مرگ بخندند و شاد باشند، زيرا فانى و نيست مىشود، ولى گريه و اندوهشان بر گرفتاريشان بعذاب بسبب گناهانى كه كردهاند بسيار است، زيرا مدّت و پايان ندارد) و بسيارى گريه (و حزن و اندوهشان بر گرفتاريشان بعذاب) سزاى چيزى (گناهانى) است كه (در دنيا) كسب كرده و بدست مىآورند (پيغمبر صلّى اللّٰه عليه و آله فرموده: اگر مىدانستيد آنچه را من مىدانم هر آينه كم مىخنديديد و بسيار مىگريستيد، و گفتهاند: روزى آن حضرت به جماعت و گروهى رسيد كه سخن گفته و مىخنديدند: پس ايستاد و به آنان سلام كرد و فرمود: ويرانكنندۀ لذّات و خوشيها را بسيار ياد كنيد، گفتند ويرانكننده لذّات چيست؟ فرمود: مرگ است)(تفسیرفاضلی)