ترجمه و تفسیر "أَفَمَنْ يَمْشِي مُكِبًّا عَلَىٰ وَجْهِهِ أَهْدَىٰ أَمَّنْ يَمْشِي سَوِيًّا عَلَىٰ صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ"

آیا آنکس که با صورت به سمتی می‌رود هدایت یافته یا کسی که به هر سمتی می‌رود علی السویه است ، چون فقط به حواس خود تکیه ندارند ، که چشم و گوش چه چیزی را می‌پسندند به آن سمت بروند ، و البته ایشان علی صراط مستقیم هستند ، حال باید اندیشید که این صراط کدام است و در نهایت به چه ختم خواهد شد ،  حال به نظر شما کدوم شون اهدی ؟ 

آیا آنکس که با صورت به سمت آتش می رود ( منظور بدون فکر و ایمان و اعتقاد) هدایت یافته یا کسی که خط مشی او مساوات است و بر صراط مستقیم است ،؟ هر کس که به سمت خدا نمی‌رود به سمت دنیا می‌رود و این خواه نا خواه به سمت آتش حسد ، کینه ، حب شهوات وووو در حرکت است که با صورت یعنی با چشم و گوش به سمت آن میرود