فرق بین قافیه و ردیف در شعر فارسی

تفاوت قافیه و ردیف این هست که قافیه به دو تا کلمه آخر بیت میگیم که حروف آخرشون شبیه همه و ردیف به دو تا کلمه آخر بیت میگیم که مثل هم خونده میشن ولی جناس تام نیستن. برای مثال:  

توانا بود هرکه دانا بود                           ز دانش دل پیر برنا بود

دانا و برنا قافیه هستند و بود ردیف هست  

فرقشون تو ساختار کلمه است. مثلا تو شعر ای یاد تو مونس روانم جز نام تو نیست بر زبانم کلمه های روانم و زبانم قافیه هستن ، چون ساختارشون یکم مثل همه و یه صداهای یکسان دارن. ولی کلمه "تو" که در هر دو مصراع استفاده شده ، ردیف هست چون هردو کاملا مشابه هستن .

سلام

در واقع ردیف به کلماتی گفته میشود که در مصراع های یک بیت تکرار شدند اما قافیه به کلماتی گفته میشود که در اخر هر مصراع وزن یکسانی دارند

سلام.

این بیت رو در نظر بگیرید:

نفس باد صبا مشک فشان خواهد شد

عالم پیر دگر باره جوان خواهد شد.

در این بیت «خواهد شد» ردیفه، یعنی کلمه‌ای که در انتهای هر مصرع تکرار می‌شه.

قافیه در اینجا «مشک‌فشان» و «جوان» هستند، دو تا کلمه که اون‌ها هم در آخر بیت میان، اما فقط اخرشون شبیه همه‌.

حالا این بیت رو در نظر بگیرید:

هزار جهد بکردم که سرّ عشق بپوشم

نبود بر سر  آتش میسّرم که نجوشم.

اینجا بپوشم و نجوشم قافیه هستند و کلا ردیف نداریم توی این بیت(چون ردیف کلمه‌های دقیقا شبیه به هم رو می‌گن)