قرآن کریم ترجمه و تفسیر

برگ درخت بی علم خدا نمیفته

چه برسه به انقراض انسان

پایان دنیا رو آدما با چشم می‌بینند

چون قرآن اینجوری میگه

ضمنا عوالم ملکوت و جبروت و لاهوت در همین ناسوت قرار داره/ البته در عالم موازی

مگه نه اینکه بعد از برگشتن از معراج هنوز کوبه ی در حرکت میکرده؟ پس معراج در کسری از ثانیه اتفاق افتاده.

سلام/ دو سیاره بین ما و خورشید هستند که به دور خورشید می چرخند و در پایان این دنیا اون دو سیاره به طرف زمین رها میشن و به زمین برخورد میکنند

آیه دکا دکا به همین اشاره می‌کنه

بعد زمین مثل پشم حلاجی تبدیل به غبار و بخار میشه و در اون موقع که زمین بصورت پودر در اومد هر چی توی دل زمین بوده بیرون ریخته میشه.

بله، آیات اشاره‌شده هر کدام حامل معانی بسیار عمیق و تأمل‌برانگیز هستند.

1. "وَعُرِضُوا عَلَىٰ رَبِّكَ صَفًّا ۖ لَّقَدْ جِئْتُمُونَا كَمَا خَلَقْنَاكُمْ أَوَّلَ مَرَّةٍ"

(سوره کهف، آیه 48)

اینجا صحنه‌ای از قیامت را توصیف می‌کند؛ انسان‌ها در صف‌های منظم به پیشگاه پروردگار عرضه می‌شوند. جمله‌ی "لقد جئتمونا كما خلقناكم أول مرة" اشاره دارد به برهنگی و بی‌پناهی انسان در قیامت، درست همان‌طور که در آغاز خلقت بود؛ بدون مال، مقام یا حتی لباس—هیچ‌چیز جز خودِ حقیقیِ انسان باقی نمی‌ماند. نوعی بازگشت به ذات و حقیقتِ بی‌پیرایه‌ی انسان.

2. "وَتَرَى الْجِبَالَ تَحْسَبُهَا جَامِدَةً وَهِيَ تَمُرُّ مَرَّ السَّحَابِ"

(سوره نمل، آیه 88)

در ظاهر، کوه‌ها ثابت و استوار به‌نظر می‌رسند، ولی در واقع، حرکت دارند مانند حرکت ابر. این آیه اغلب به عنوان توصیفی از قیامت تفسیر می‌شود، ولی برخی هم آن را ناظر به حقیقتی علمی در مورد حرکت زمین و ساختار دینامیک طبیعت می‌دانند. اما در سطحی عمیق‌تر، شاید اشاره‌ای باشد به فریب ظواهر: آن‌چه در ظاهر محکم و بی‌حرکت می‌نماید، در بطن خود ممکن است در جنبش، تحول یا حتی زوال باشد.

جمع‌بندی مفهومی:

انسانی که گمان می‌برد همه‌چیز را در کنترل دارد، در نهایت برمی‌گردد به نقطه‌ی آغازش—بی‌هیچ تملکی. و کوه‌هایی که سمبل ثبات‌اند، نیز متزلزل و روان‌اند. شاید پیامی باشد در این بین:

هیچ‌چیز از آن‌چه می‌بینیم "ثابت" نیست—نه قدرت‌ها، نه جایگاه‌ها، نه حتی زمین زیر پا. آن‌چه می‌ماند، حقیقت است و آن‌چه بر آن بنا شده است.