تفاوت میان Situational Depression و افسردگی بالینی یا MDD

تفاوت‌های اصلی بین افسردگی موقعیتی (Situational Depression) و افسردگی بالینی یا اختلال افسردگی عمده (MDD) به شرح زیر است:

افسردگی موقعیتی (Situational Depression)

• تعریف: افسردگی موقعیتی، که به عنوان اختلال سازگاری با خلق افسرده نیز شناخته می‌شود، نوعی افسردگی است که در پاسخ به یک رویداد یا وضعیت استرس‌زا رخ می‌دهد.
• علل: معمولاً به دلیل تغییرات بزرگ در زندگی مانند طلاق، از دست دادن شغل، مرگ عزیزان، یا مشکلات مالی ایجاد می‌شود.
• مدت زمان: علائم معمولاً ظرف سه ماه پس از رویداد استرس‌زا شروع می‌شوند و معمولاً کمتر از شش ماه پس از پایان استرس یا عواقب آن ادامه دارند.
• علائم: شامل احساس غم و اندوه شدید، گریه مکرر، مشکلات تمرکز، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول، اضطراب و بی‌خوابی می‌شود.
• درمان: معمولاً شامل مشاوره و حمایت روانی است و ممکن است نیاز به درمان دارویی نداشته باشد.

افسردگی بالینی یا اختلال افسردگی عمده (MDD)

• تعریف: افسردگی بالینی یا اختلال افسردگی عمده (MDD) یک اختلال روانی جدی است که با احساس مداوم غم و اندوه یا بی‌علاقگی به فعالیت‌های روزمره مشخص می‌شود.
• علل: می‌تواند به دلیل ترکیبی از عوامل ژنتیکی، بیولوژیکی، محیطی و روانی ایجاد شود.
• مدت زمان: علائم باید حداقل دو هفته به طور مداوم وجود داشته باشند تا تشخیص MDD داده شود.
• علائم: شامل احساس غم و اندوه شدید، از دست دادن علاقه به فعالیت‌های معمول، تغییرات در اشتها و وزن، مشکلات خواب، خستگی، احساس بی‌ارزشی یا گناه، مشکلات تمرکز و افکار خودکشی می‌شود.

• درمان: معمولاً شامل ترکیبی از داروهای ضدافسردگی و روان‌درمانی است.

تفاوت‌های کلیدی

• مدت زمان و شدت: افسردگی موقعیتی معمولاً کوتاه‌مدت‌تر و کمتر شدید است، در حالی که MDD می‌تواند طولانی‌مدت و شدید باشد.
• علل: افسردگی موقعیتی به یک رویداد خاص مرتبط است، در حالی که MDD می‌تواند بدون علت مشخصی رخ دهد.
• درمان: درمان MDD معمولاً پیچیده‌تر و شامل داروهای ضدافسردگی است، در حالی که افسردگی موقعیتی ممکن است با مشاوره و حمایت روانی بهبود یابد.