آموزش روان نویسی .....

درود بر شما

چند نکته در روان‌نویسی که به نظرم می‌رسد را می‌نویسم،

۱-هنگام نوشتن نباید واژه‌ها و کارواژه‌ها(فعل‌ها) را همانگونه که گفته می‌شوند نوشته شود  شوربختانه  بسیاری خو کرده‌اند که کارواژه‌ها را به شیوه‌ای نارسا و به شکل مصدریِ آن می‌نویسند، رفتند را رفتن می‌نویسند و... که نادرست است. یا می‌شود را میشه می‌نویسند و... که نادرست است یا به جای کارواژه‌ی "است" /ه/ می‌گذارند که درست نیست.

۲- کارواژه‌ی "گذشته‌ی کامل" یا [ماضی نقلی] باید به درستی نوشته شود نباید مانند "گذشته‌ی ساده" نوشته شود مانند: از سال گذشته تاکنون موردی از کرونا "دیده نشده است"  که ممکن است بنویسند "از سال گذشته تاکنون موردی از کرونا دیده نشد" که نادرست است.

۳- واژه‌های پیوندی مانند که، به نباید به ریخت ک، ب نوشته شوند، نشانه‌ی مفعولیِ(را) باید درست نوشته شود: "اون کتابه را به من بده" یا دستکم "اون کتابه رو به من بده" ولی نوشتن به شیوه‌ی "اون کتابو به من بده" یا " اون کتاب به من بده" نادرست است به‌ویژه نمونه آخری که بسیار ناپسند است.

۴- بهره‌گیری از نشانه‌های آواییِ اَ اِ اُ در واژه‌هایی که آشنایی کمتری به آنها هست یا واژه‌هایی که به چند روش آوایش یا تلفظ می‌شوند که خواننده دچار خوانشِ غلط و برداشت نادرست نگردد، نیز گذاشتن آوایِ   ِ   یا یِ (نشانه‌یِ اضافی) در پایان  واژه‌هایی که نیاز است  تا خواننده واژه را به واژه‌ی پسین  اضافه کند و از نادرست‌خوانی پیشگیری گردد وارونه‌ی این مورد را در پایین می‌نویسم.

۵- بهره‌گیری درست از نویسه‌های نوشتاری مانند [. ، ؛ : ؟! "" )(][/و...]  که به خوانشِ درست و دریافت موضوع یاری می‌رسانند مانند بهره‌گیری از /،/ در جایی که نمی‌خواهیم دو واژه  چسبیده به هم خوانده شوند؛ گذاشتن نشانه پرسشی یا شگفتی (؟ !) در پایان گزاره، دریافت را افزایش می‌دهد به‌ویژه در برخی گزاره‌های پرسشی که عامیانه‌وار نوشته شده و واژه‌ی پرسشیِ [آیا]  ندارد هرچند نوشتنِ آیا در این گونه گزاره‌ها حالت گزاره را از خبری به پرسشی دگرش داده و دریافت را بالا می‌برد.

۶- در برخی واژه‌ها که دارای واج یا حرف/ذ/ هستند یا دارای واج/خو/ هستند  باید در نوشتن دقت شود، گذاشتن(قرار دادن) با گزاشتن(به‌جا آوردن) ناهمسان هستند همچنین خواستن با خاستن(بلند شدن،برخاستن)، خوار با خار یا خویش با خیش.