سلیقه؟ 'در نگاهِ من' ان باشد که میبینمُ مینگرم نه ان باشد که تنها پسندِ دلِ من است. مناسبت معنایی؟ مناسب است؟ همین؟ او که جویای درستی است، راستی را درنخواهد یافتُ از همین روست که مگر انگ بر من زدن هیچ نکرده ای. ننشین درستیِ واژگان عربی در پارسی آواز کن.
راستی، فراتر از درستی ست. دروغ ها هم توانند که درست باشند، همانگونه که همسویی اقلیدس در هندسه، بندادِ پنجم، دروغیست درست. واژگانِ پارسی باید که راست باشند؛ بار ها گفته ام.
کاربر محترم sab،
اینطور نیست که sometimes همیشه اول جمله بیاید. بهیچ وجه اشتباه نیست اگر بعد از فاعل قرار بگیرد. لطفا به سایت زیر که لانگمن هست رجوع کنید:
https://www. ldoceonline. com/dictionary/sometimes
ضمنا، کسی نگفت که «لذت به گناه حرام . . . متعارف بودنِ. . ، در . . . نگاه باور دیگران وابسته» است که شما میگی «نیست».
اساسا، لذت به محرّک طبیعی وابسته هستش و ارتباط به باورها نداره، ولی آرامش امری هستش که به باورهای یک باورمند «هم» وابسته هسش.
لذّت عربی، معادل آرامش نیست. در عربی برای آرامش، معادلهایی مثل «سکون و سکینة و طمأنینة و اطمئنان» و کلمات دیگه دارند. لذت معادل. . . ، pleasure در انگلیسی است و ارامش و اطمئنان معادل tranquility, . . . هستش. اینها اصلا نوعشون فرق داره و هم تفاوت روانشناختی دارند و هم تفاوت فلسفی.
( مواجه و موجّه ) ارتباط معناییشون این نیست که «هر چه باهاش مواجه شدی، موجّه هستش!! ارتباطشون اینه که ریشه وجه به معنی رو، رخ، صورت، چهره، اعتبار، آبرو، . . . دارند. مواجه یعنی رو به رو شدن. رابطه اش با «وجه» معلومه. موجّه یعنی دارای وجاهت و اعتبار و آبِرو. به چیز میگن موجّه، که اعتبار اعتبار داره، و درباره آدمها میگن وجیه، یعنی دارای آبرو و اعتبار.
اتفاقا در فارسی به درستی استفاده میشن.
4
چون اشتباه تقوا و تقویت رو پذیرفتید، توضیح نمیدم. اینها همریشه نیستند. متقین به اهل تقوا میگن. تقوی از مادی وقایة هستش به معنی حفظ و نگهداریه و پرهیزگاری از لوازمی هستش که تقوا باهاش حاصل میشه. متقی یعنی کسی که باپرهیز از امور نادرست ایمان و تعالی و کمال خودش رو حفظ میکنه.
مواجه، موجّه و . . .
3
با رعایت قوانین و قواعد و فرمانبرداری، رعایت حدود حکومتی و حاکمان میکنند. لذا به اینها رعیت گفته میشه. ریشه رعایت و رعیت یکیه. پس همان مناسبت معنایی وجود داره، فقط شما کم اطلاع هستید.
مراقبت و رقیب همخانواده و خیلی جاها در عربی هم معنی هستند. اصولا رقیب، مفهوم مراقبت و حفاظت داره. مناسبت معناییش با کسی که با شما رقابت میکنه اینه که اون فرد مراقبت کسب منافع و رسیدن به هدف خودش هست. برا همین بهش رقیب میگن.
3
اگه بخوام یه خواهش دوستانه از شما داشته باشم اینه که بیشتر در این موارد سعی کنید سئوال کنید و حتما کسانی هستند که پاسخی بدهند، به جای این که «به نگاه خودتون» درباره چیزی قضاوت کنید، بخصوص درباره چیزهایی که بر اساس نظر شخصی ما به وجود نمیایند مثل زبان و فرهنگ زبانی و استعمال کلمات و ریشه کلمات و . . . .
در و پیکر رعیت با رعایت در اینه که عامه مردم
2
در خصوص رعایت و رعیّت هم، نشان از بیخبری شماست نه بی درو پیکری. «مناسبت معنایی» یکی از ملاکهای اصلی در هر زبانی برای ساخت، توسعه کمی و کیفی و استفاده از کلمات هستش. بر اساس همینه که چیزهایی مثل همخانوادگی کلمات، اشتراک معنوی، استعمال مجازی، کنایه و . . . در زبانها وجود داره.
سلام.
در مورد این یاداشت شما خیلی لازم نیست چیزی گفته بشه، چون تقریبا نشونه اینه که اصلا خیلی از عربی و اینچیزها مطلع نیستید و بردداشت ها شخصی از مسائل مختلف دارید. یعنی تحقیقتون خیلی کمه. نمونه عجیب دیگه همون جمله شماست که میگید « به نگاه من، . . . درست نه. . . خوبِ درسته نه خوبه. » خب، اگه قرار بود هر کسی بر اساس سلیقه خودش حرف بزنه که دیگه این همه ادبیات و قواعد و فرهنگنامه و زبانشناسی و ویرایش و . . . باد هوا بود!! یعنی چی «به نگاهِ من»؟!!! حتی زبان محاوره هم از یه چهارچوبی تبعیت میکنه.
