بیاین گفت‌وگو کنیم، نه فقط دیسلایک بزنیم :)

من  از همه دیسلایکها بیشتر عاشق اونی شدم که متنی به فارسی گذاشته بودم که خودم به عربی ترجمه کرده بودم وازاونجایی که تخصص خاصی در عربی و خب ادعایی هم ندارم از چند نفر حضوری کمک خواسته بودم و بعد با خودم گفتم چرا  از ظرفیت آبادیس استفاده نکنم ؟   یه دوستی زیر درخواست کمک علمی من دیسلایک زده بود!  همونجا   و چند بار دیگه از دوستان خواستم دلیل دیسلایک رو بفرمایید اگرچه که نفسا لایک و دیسلایک دلیل هیچ چیز نیست و بقول دوستی در بالا قرار نیست به ما جام بدهند و من همینجا  مدال هام از طلا گرفته تا برنز پیشکش میکنم.بیشتر فضای گفتگوی  اینجا  رو دوست دارم البته منکر سووالهای عجیب و غریب و بعد دفاعهای عجیب تر بعضی دوستان نمیشه شد.  دوستی در بالا اعتراض داشت به اینکه برخی دوستان کلمات عجیب رو معنی میکنن و ... اینها کاربردی نداره و ... دوست عزیز با این تفکر دیگه فلسفه وجودی فرهنگ عمید و معین و دهخدا  و بریتانیکا و ... همه زیر سووال میره.بله فلسفه وجودی  فرهنگ های لغات همینه که شما کلمه عجیب و غریبی  رو ندونی و معناش رو اونجا چک کنید.جدول کلمات متقاطع و برنامه های تلویزیونی  سرگرمی در قالب مسابقات پر است از همین کلماتی که شما می فرمایید.اخیرا رمان ایرانی "خاما" رو میخوندم و پر بود از کلماتی که معنیش برام  پیچیده بود و به کمک منابع مختلف دنبال پیدا کردنشون بودم از جمله کلمه "شوش" و ....بارها توی ولگردی در اینترنت کلماتی رو دیدم که رفتم دنبال معنیش و پیزهای قشنگی یاد گرفتم و همرسانی کردم. مثلا "عوج بن عناق". بهرحالاین هم نظر من و نظر شما هم برای من عزیزه.

درود

بانوی گرامی مرجان! نخستین بار است که اینجا نوشته یا پرسش تو را می بینم.

میگویم « تو» چون به یک تن (نفر) شما گفتن در دستور زبان ایرانی (پارسی) نادرست است و از سویی دیگر به دوست و گُل و خدا هم گوییم تو.

یک کشور با مردمی که یک زبان چند زبانی دارند و هر یک به شیوه ای خود را فرهنگ دار نامند.

بگونه ای هر کس ساز خود زند و به ساز کسی گوش ندهد. خب، هیچ کس دوست ندارد به آن کسی گوش دهد که ساز را میزند.

ساز زدنی نیست مگر تنها ساز هایی که کوبه ای اَستند. گیتار و کمانچه و پیانو و دیگر سازها را می نوازند تا خوش آوا باشد، نه گوشخراش.

یک زبان چند زبانی؟

 آری این زبان که آنرا فارسی می نامید،بیشترین  واژه هایش از دیگر زبانها  « عربی۵۵٪، مغولی (ترکی) ۲۰٪، فرنگی ۱۰٪ » و تنها ۱۵٪ واژه هایش ایرانی (پارسی) است. شاید آنکه عربی را خوش دارد، از فرنگی خوشش نیاید یا آنکه مغولی را خوشش آید پارسی را ناپسند (دیسلایک) کند. و به همین گونه است که این زبان یک ریشه و بنیاد راست و درستی ندارد که همه بتوانند یکدیگر را دریابند (بفهمند).

یک زبان که پشتیبانی فرهنگی بنیادین نداشته باشد، نمی تواند پیشرو فرهنگیِ  مردم خود باشد و می شود مانند زبان فارسی که تنها ۱۵٪ آن ایرانی است.

وگانها (گیاهخواران) گویند: تو همانی که آن می خوری. اندیشمندان هم گویند: تو همانی که به آن می اندیشی.

اندیشه نیک در برابر اندیشه ی زشت

گفتار نیک در برابر گفتار زشت

و

کردار نیک در برابر کردار زشت

بانوی گرامی! ما راه درازی در پیش داریم تا نخست خود را بشناسیم، دیگر چه رسد به شناختن یکدیگر، آنهم با زبان و فرهنگی که ۸۵٪ آنها از بنیاد ما نیست.

زبان بدور از پشتیبانی فرهنگ بنیادین خود ینی زبان تعارف و رودرواسی و چاپلوسی و یا زبان دشنام و ناسزاگویی

و دانش بدور از خرد ینی میلیاردها و ترلیونها دلار خرج کردن برای آلوده و ویران کردن تنها پناهگاه ما « زمین مادر، تا بتوان به بهرام (مریخ) دست یافتن.

گاهی می پندارم که ما آدمها همه همانند بازیگران یک بازی رایانه ای (کامپیوتری) اَستیم و دست یا نیروی با فشار دکمه ای به ما میگوید چه بکن، چه نکن، چه بپوش و چه نپوش، پسنده (لایک) کن و ناپسند کن.

به امید زبان و فرهنگ بنیادین ایرانی تا ایرانی دوباره ایرانی شود و ایرانی، ایرانی را دریابد

سلام. سندروم دست بی قرار. به نظر من دلیلش نخوندن متن نوشته هست. بعضیا احساس می کنن باید حتما اعلام موضع کنن ولی خیلی حس خوندن مطلبی رو ندارن که ببینن اصلا مطلبی که نوشته شده گزاره ای هست که لایک یا دیسلایک داشته باشه.

سلام

فضای عمومی این مشکل رو داره و بگی نگی یه جور ضد حال حساب میشه. حالا ممکنه یکی به خودش بقبولونه که حرف حسابی زدم پس دیسلایک مهم نیست. ولی باز حس بدی داره. البته من هیچوقت نفهمیدم اون شخص کیه؟ اصلا شاید بچه مدرسه ای هست که بخاطر پول تو جیبی دق دلیشو سر من خالی کرده ولی جدا کاری غیر اخلاقیه. اگر توی یک خط علت اعتراضش رو بنویسه بهتره. خدا شفاشون بده.🙏

گفتی که  چی توی بعضی از جواب ها اذیتتون میکنه؟

خیلی چیزا و هیچ چیز.

گفتی که آیا لحن صمیمی  و خودمونی اذیت کننده ست؟

از روی تجربه و مشاهده میگم به احتمال زیاد آره! افرادی که دیسلایک  میزنن توی عصر یخبندان  ادبیات فارسی گیر کردن‌ و فکر می‌کنن اگه چهارتا کلمه قلمبه سلمبه مثل مستطاب، محرز   و  مع‌هذا تو جمله نباشه، اون جمله ارزش خوندن نداره. اینا دوست دارن وقتی متنی رو میخونن حس کنن دارن وصیت نامه یه شاه باستانی با خط میخی رو میخونن و رمزگشاییش کنن، فکر میکنن اگر متن ساده، عامیانه و صمیمانه باشه از ارزش تهی میشه. مثلا انتظار دارن به جای <<چطوری؟>> بگی  <<احوالات شریف چگونه است؟>> ! سایت آبادیس هم تا حدود زیادی چنین فضای جدی داره و این مورد لحن و خودمونی و عامیانه صحبت کردن قابل قبول برای خیلیا نیست، که اولا مهم نیست و دوما مهم نیست!!

گفتی که تحلیل های طولانی اذیت کننده ست؟

در بیشتر مواقع آره. تفکرات اکثر آدما فست فودی شده. یه  کلیپ فان میبینن بعد انتظار دارن کلیپ بعدی گربه ای باشه که پیانو بزنه، بعد تو یهو این وسط میای یه موضوع رو همه جانبه تحلیل میکنی و چندتا هگل و  ارسطو و نظریه جهان های موازی میندازی وسط، طرف میگه: عااااامو این چیه دیگه؟ کی حال داره اینو بخونه؟ هگل مِگِل چیه؟ 👎, ها دیسلایک میزنم که وقتمو نگیری. بحث های عمیق و طولانی اگه حکم چلوکباب  سلطانی با ته دیگ زعفرونی داشته باشه اینا دنبال ساندویچ بمب بندری ۵ کیلویی عمو تابه ای هستن (همون تحلیلات سطحی و تفکر سریع و دوپامینی). تحلیل عمیق هم نیاز به تفکر و توقف خوندن بین متن داره تا بفهمی طرف مقابلت داره چی میگه. مخاطب نمیفهمه و فکر میکنه داری ادا اصول میای و عصا قورت دادی و یه نفرت و عصبانیت کوچولو از این موضوع باعث میشه دیسلایک  بزنه.

گفتی که شایدم تفاوت سلیقه داریم!

 تفاوت سلیقه رو نمیشه توی پرسش و پاسخ دخیل کرد. چون دنبال یک جواب واحد و درست هستیم،بهتره بگیم تفاوت دیدگاه درباره یه موضوع داریم.  وقتی میپرسی 2+2 دیگه میشه 4! چه به سلیقه ت بخوره چه ناراحت باشی و به سلیقه‌ت نخوره! جواب همیشه توی علوم سخت ثابته. چهاره دیگه به زور که نمیشه پنجش کنی.  توی علوم نرم  مثل علوم اجتماعی که توافق روی یک جواب نیست ممکنه اختلافاتی وجود داشته باشه و این اختلافات طبیعیه که باعث میشه اگرم یکی تحلیلت یا پاسخت رو بخونه و دیس بده بهت به این دلیله که اون ممکنه یه جواب درست تر و بهتر داشته باشه، شایدم کلی تعصب و سوگیری فکری داشته باشه و لزوما جواب بهتری نداشته باشه.

آخرشم گفتی که نظرتون رو بگید!

قاتل به صحنه جرم برنمیگرده!  به دلیل ترس از مواجهه با به چالش کشیدت تفکرات و تعصباتش. ترجیح میده توی سکوت یه دیس بزنه و محو شه‌ تا بیاد بهت بگه چرا من دیس زدم بهت و تو به چالش بکشیش و تفکراتشو با لود رگگر از روشون رد شی.

 تو دنبال گفتگوی سازنده ای که خوبه ولی بدون،  چرایی دیسلایک  اصلا مهم نیست  تو باید جوابتو بدی هرچقدرم دیسلایک بخوره. اگر قرار باشه به خاطر لایک پاسخ بدی به احتمال زیاد خلاف تفکرات اصلی خودت پاسخ میدی چون از دیسلایک و طرد شدن مجازی میترسی، اونم یه عده ناشناس که معلوم نیست کی هستن و مهم هم نیست.

تصادفی دیس لایک کردن، حسادت پنهان، اختلاف نظر و دیدگاه، مریض بودن و عقده ای، به خیال خودشون مثلا خلاف جریان حرکت کردن COOL بودن، بیسوادی یه عده که نمیدونن لایک و دیس لایک چیه و بدون هیچ منظوری با این دکمه ها بازی میکنن و هزار و یک دلیل دیگه هست.

کاربر هست اینجا کاملا با لایک فیک داره میره بالا توی رنکینگ، اکانتش رو که چک میکنی بالای 8000 تا پیشنهادم داشته،  عمده نظراتش هم درباره کلمات و اصطلاحات تخصصی بوده که یه آدم عادی شاید توی زندگیش یه بارم به پستشون نخوره. اما توی صفحه اول کاربران برتر جا خوش کرده،  و هر روز داره میره بالا، ۲۰ تا اکانت فیک ساخته خودش برای خودش نوشابه باز میکنه و لایک فیک روی اکانت خودش میده! اینم میتونه یکی از دلایل دیس لایک باشه که میزنن روی تو تا بالا نیایی و اون رنک مسخره و خیالی رو تصاحب کنی. انگار جام میدن اسمت اونجا باشه.

در  آخر هیچ اهمیتی نداره کی لایک میکنه کی دیس لایک، نمیتونی همه رو راضی نگه داری. خدا هم بیاد اینجا کامنت بزاره یه عده بهش گیر میدن. جواب درست رو بده بدشون میاد بیاد، نمیاد نیاد! اینجا مجسمه سازی نیست به سلیقه بقیه تراشکاری کنی‌.

سلام ، بنده هم بارها از انتقاد استقبال کردم ، و عرض کردم ممنونم بابت دیسلایک ولی بفرمایید مشکل چیه ؟ کجای سوال کجای جواب مشکل داره که درست کنم ، والله خوشحال میشم عیب و ایراد بنده رو گوش زد کنید 

این روش و مشی فکری من هست در فضای مجازی، شاید برای شما هم مفید واقع شود.  لایکها و دیسلایکها برایم مهم نیست و  در عین حال دو  چیز را به آن اهمیت میدهم یکی درست و دقیق بودن مطلبم هست تا حد امکانات و مقدورات و دوّم خوانده شدن مطلبم به توسط دیگران، حال چه بازخورد منفی و چه بازخورد مثبت از طرف آنان داشته باشد. خوانده نشدن مطلبم به توسط دیگران برایم مأیوس کننده بوده و نشانگر این هست که زمانم را تلف کردم.  پاسخهای متنی  به مطلبم از  طرف مخاطبین منهای لایک و دیسلایک، برای من حائز اهمیت هست و آنها را ابتدا مرور میکنم و در صورتیکه پاسخی شایستگی توجه  را داشته باشد مجدّداً  آنرا با دقت میخوانم. (به لایک و دیسلایک اهمیتی ندهید و بدون هراس از بازخورد، حرفتان را بزنید)

سوالِ بی موردی هست . 

شما با تجربه و شناخت و فهم و استدلال و حالات احساسی و نوشتاری خودت ، 

و با کمک  گرفتن از منابع  موجود در  دنیای مجازی ، یک پاسخی می گذارید . 

اینجا یک معیار سنجش هست که لزوما کاری به درستی پاسخ ندارد ولی آنچه که لازمه قرار دادن در آبادیس هست   را  معیار قرار میدهد و در سایت می گذارد . 

بنام مدیر سایت . 

زمانی که پاسخ شما از این گذرگاه عبور کرد ، یعنی مشکلی در آن نیست . 

حالا بیننده پاسخهای شما ، هزاران آدم با هزاران نظر  و سلیقه هستند . 

یکی بخاطر اینکه شما بدون تخصص داشتن در تمامی سوالات ، پاسخ را می گذارید ، خشمگین می شود . 

یکی بخاطر اینکه تمام مدال ها و امتیازات را تصاحب می کنید ،حسادت می کند . 

یکی بخاطر اینکه ، سریع پاسخ می دهید و امتیاز را از آنِ خود می کنید ، حسادت می کند.

یکی بخاطر اینکه صمیمی و دوستانه پاسخ می دهید و شاید او دوست دارد مثل شما باشد و نمی تواند ، متنفر می شود . 

یکی بخاطر اینکه تجربه شخصی خود را به پاسخ ضمیمه می کنید ، خجالت می کشد . 

یکی بخاطر استفاده شما از هوش مصنوعی ، ابراز نگرانی و خشم می کند . 

و یکی بخاطر .... 

و دیگری بخاطر ..... 

شما همان که تائید مدیر آبادیس را دارید کافیست . 

اگر چیز ناموردی در پاسخ شما باشد ، گزارش می دهند و پاک می شود . 

پس شما ، همین هستی . مدل شما همین هست . و آدمها را همانگونه که هستند یا باید پذیرفت یا باید رد کرد . 

قرار نیست همه یک گونه و یک شکل و یک فکر باشند و زیبائی  پرسش و پاسخ همین است . 

قسمت دیدگاه برای همین است . 

اشخاص متفاوت ، با نظر و پاسخ متفاوت می توانند در قسمت دیدگاه نظر خود را بگویند . ولی ما اینجا نیآمدیم که یکدیگر را قانع کنیم . 

اصلا اینجا محیط بحث و گفتگو و اقناع کردن یکدیگر نیست . 

۳۰ ٪ مردم ایران ، که بسیار بیشتر از  این عدد هست ، دچار اختلالات عصبی و روانی هستند . 

کار و فعالیت  مفید و نانوائی و....کلا که مملکت رفته است تعطیلات !!

حالا دیوانگان و عاقلان ، به اینجا پناه می اورند تا سرگرم شوند .   

شما نبایست این دیوانگان را تحریک کنید .

کارِ خودتان را بکنید . انرژی خود را هرگونه که دوست دارید ، تخلیه کنید . 

به افکار خود اجازه دهید به مسیر ی  که شما را ارضاء و قانع و خشنود می سازد   ادامه دهد . 

مولانا ، پیامبران ، بوداها ، فیلسوفان ، روشنفکران ، اندیشمندان و ... در زمان خودشان اگر هزار طرفدار داشتند ، هزار دشمن و حسود و مخالف هم داشتند . 

سیاستمداران ، فیلسوفان ،   اندیشکده ها و .... که درسش را خوانده اند و تجربه بسیار دارند ، در نقطه ای روبروی هم می ایستند و حتی وارد جنگ می شوند . 

حالا شما چه انتظاری از عموم مردم دارید که نه درسش را خونده اند و نه تجربه ای دارند!؟

پس شما در جای درست هستید . 

اگر بنده هم روزی ۲۰ تا پاسخ می گذاشتم ، و ۲۰ تا لایک می گرفتم ، حداقل انتظار ۵ تا دیس لایک یک دیوانه را هم داشتم !!

افکار خود را صرف فهم احساسات آدمیان نکنید ، که بسیار پیچیده هست . 

افکار خود را متمرکز بر روی کار خودتان و حالات خودتان کنید و به فکر پرورش و ارتقاء خود باشید . 

قرار نیست پاسخ شما به کسی کمک کند ، شما دارید به خودتان کمک می کنید و منتظر تائید کسی نباشید . 

و وقتی به خودت کمک کنید ، در هستی مانند این هست که دارید به دیگران کمک می کنید . 

منتظر نگاه کسی نباش ، ببین نگاه خودت کجا می ره . 

منتظر بازخورد مثبت نباش ، از بازخوردها   درس بگیر . 

لازم نداری اینجا به تفاهم برسی ، در خودت و با خودت به صلح و تفاهم برس .

و زمانی که خودت را بفهمی و بشناسی ، در هستی مانند این هست که دیگران را شناخته ای و فهمیدی . 

دنبال پاسخ مسائل بیرونی نباش ، دنبال پاسخ حالات و افکار و احساسات درونی خودت باش .

اگر درونت میگه " چرا یکی دیس لایکم کرد ؟"  . باید اونی که درونت این سوال  رو مطرح کرد پیدا کنی . 

این همونی هست که وقتی لایک می گیری میگه " چقدر من دوست داشتنیم . چقدر خوب جواب دادم . هورا !! مدال مجازی گرفتم "  

به پاسخ ادامه بده ، همانطور که دوست داری ادامه بده .  

شاد باشید

در صلح و آرامش باشید

سلام!
پیامتون خیلی محترمانه و خوبه و نشون می‌ده که چقدر به فضای گفت‌وگومحور و دوستانه اهمیت می‌دید. درباره موضوع دیسلایک‌های بی‌دلیل، واقعاً این مسئله برای خیلی‌ها سوال‌برانگیزه و گاهی باعث دلخوری یا سردرگمی می‌شه.

چند نکته که شاید به روشن‌تر شدن موضوع کمک کنه:

1. تفاوت سلیقه‌ها و برداشت‌ها:
   هر کسی ممکنه از لحن، سبک نوشتار یا نوع تحلیل متفاوتی خوشش نیاد. مثلاً لحن خیلی صمیمی یا خودمونی برای بعضی‌ها ممکنه جذاب باشه ولی برای بعضی دیگه کمی غیررسمی یا حتی کم‌احترام به نظر بیاد.
2. تحلیل‌های طولانی یا پیچیده:
   بعضی افراد ترجیح می‌دن پاسخ‌ها کوتاه و مستقیم باشه، پس تحلیل‌های طولانی ممکنه براشون خسته‌کننده یا گیج‌کننده باشه.
3. دلیل‌های شخصی یا لحظه‌ای:
   گاهی ممکنه دیسلایک‌ها به خاطر دلایل شخصی، حواس‌پرتی یا حتی اشتباه اتفاق بیفته و اصلاً ارتباطی با محتوا نداشته باشه( متاسفانه در آبادیس امکان بازگشت از یک رای لازک و دیسلایک وجود ندارد. من خودم چند بار به دلیل عجله و کم توجهی دیسلایک زدم و خیلی هم شرمنده شدم، ولی امکان جبران وجود نداشت)
4. فضای رقابتی یا حساسیت‌ها:
   در بعضی مواقع، اختلاف نظرها یا رقابت‌های غیرمستقیم باعث می‌شه افراد واکنش‌هایی مثل دیسلایک داشته باشن.

پیشنهادم برای ایجاد فضای بهتر:

• گفت‌وگو و بازخورد:
  مثل کاری که شما کردید، دعوت به گفت‌وگو و شنیدن نظرات دیگران می‌تونه خیلی کمک‌کننده باشه.
• احترام متقابل:
  حتی اگر کسی نظرش متفاوت بود، سعی کنیم با احترام و بدون قضاوت برخورد کنیم.
• انعطاف در لحن و سبک:
  گاهی می‌شه کمی لحن رو تنظیم کرد تا برای طیف وسیع‌تری از مخاطبان جذاب باشه🙏🙏🙏