معنی و تعریف ""Failure Mode and Effects Analysis (FMEA)"" در مدیریت و مهندسی صنایع

Failure Mode and Effects Analysis (FMEA) یک روش ارزیابی ریسک پیشگیرانه است که برای شناسایی و ارزیابی حالت‌های احتمالی خرابی و اثرات آن‌ها بر روی یک محصول یا فرآیند استفاده می‌شود. این روش به طور گسترده در صنایع خودروسازی، هوافضا و تولیدی برای بهبود کیفیت و قابلیت اطمینان محصولات و فرآیندها به کار می‌رود.

مراحل انجام FMEA:

1. شناسایی حالت‌های خرابی: شناسایی تمام حالت‌های ممکن خرابی در طراحی، فرآیند تولید یا محصول.
2. تحلیل اثرات: بررسی اثرات هر خرابی و تعیین شدت آن‌ها.
3. اولویت‌بندی خرابی‌ها: بر اساس شدت اثرات، فراوانی وقوع و قابلیت شناسایی، خرابی‌ها اولویت‌بندی می‌شوند.
4. اقدامات اصلاحی: انجام اقدامات برای حذف یا کاهش خرابی‌ها، با شروع از خرابی‌های با اولویت بالا.

انواع FMEA:

• DFMEA (Design FMEA): برای شناسایی خرابی‌های احتمالی در طراحی محصول.

• PFMEA (Process FMEA): برای شناسایی خرابی‌های احتمالی در فرآیندهای تولیدی.

این روش به بهبود کیفیت محصولات و فرآیندها، کاهش هزینه‌های تولید و افزایش رضایت مشتری کمک می‌کند.