"استراتژی توسعه افزایشی"

مدل یا استراتژی ساخت افزایشی یک مدل برای توسعه نرم‌افزار است که محصول به صورت افزایشی طراحی، پیاده‌سازی و تست می‌شود. (در هر مرجله بخش کوچکی به آن اضافه می‌شود) تا زمانی که محصول نهایی تولید شود.

این مدل ترکیبی از مدل آبشاری و منطق تکرار شونده در مدل پروتوتایپ است و توسعه و نگهداری را شامل می‌شود.

هر محصول به تعدادی کامپاننت (بخش یا قسمت) شکسته می شود، که هر کدام به صورت جداگانه طراحی و ساخته می شوند. هر کامپاننت پس از تکمیل به مشتری تحویل می شود. این بدان معنی است که هر نسخه متوالی از محصول قابل استفاده است و هر کدام بر اساس نسخه قبلی با افزودن عملکرد قابل مشاهده توسط کاربر ساخته می شوند.این کار امکان به کار گیری محصول به صورت بخش به بخش را فراهم می کند(بخشی از محصول که به اتمام رسیده است) و از طولانی شدن فرایند توسعه نرم افزار جلوگیری می‌کند. همچنین نیاز به سرمایه اولیه زیاد و انتظار طولانی مدت را از بین می برد.

همچنین این مدل کمک می کند اثر آسیب پذیری که معرفی یک محصول کامل و جدید به صورت یکجا دارد را کاهش دهیم (با معرفی و ارائه تدریجی محصول)

ویژگی های مدل افزایشی

۱- سیستم به تعداد زیادی پروژه شکسته می شود.

۲- بخش های سیستم ساخته می شوند تا سیستم نهایی را تولید کنند.

۳- نیازهای اساسی در اولویت اول قرار می گیرند و اول به آنها رسیدگی می شود.

۴- نیازهای یک بخش تا زمانی که افزایش آن بخش توسعه نیابد غیر فعال است(تابعی که مربوط به بخشی است که افزایش آن هنوز توسعه نیافته است در حالت غیرفعال قرار می گیرد.)

باز نشر از دو سایت زیر: 👇

سایت اول:

https://www.agilealliance.org/glossary/incremental-development/

سایت دوم:

https://fa.wikipedia.org/wiki/مدل_ساخت_افزایشی