"اثر زیگارنیک" در روانشناسی

اثر زیگارنیک (Zeigarnik Effect) در روانشناسی بر این موضوع تمرکز دارد که افراد تمایل دارند وظایف ناتمام را بهتر از وظایف تمام شده به خاطر بسپارند. به عبارت دیگر، این اثر نشان می‌دهد که ما بیشتر به کارهایی که هنوز تمام نکرده‌ایم فکر می‌کنیم و آنها را در ذهن خود نگه می‌داریم تا زمانی که آنها را به پایان برسانیم.

این پدیده به این دلیل رخ می‌دهد که وقتی ما یک کار را شروع می‌کنیم، یک تنش روانی در ذهن ما ایجاد می‌شود که تا زمانی که کار به پایان نرسد، ادامه می‌یابد. این تنش روانی به عنوان یک یادآوری عمل می‌کند و ما را به سمت تکمیل کار سوق می‌دهد.

اثر زیگارنیک کاربردهای زیادی در زمینه‌های مختلف دارد، از جمله:

• افزایش بهره‌وری: با تقسیم وظایف بزرگ به وظایف کوچک‌تر و ناتمام، می‌توانیم از اثر زیگارنیک برای افزایش انگیزه و تمرکز خود استفاده کنیم.
• بهبود حافظه: با استفاده از این اثر می‌توانیم اطلاعات جدید را بهتر به خاطر بسپاریم، به خصوص اگر آنها را به صورت ناتمام و معماگونه ارائه دهیم.
• بازاریابی و تبلیغات: با ایجاد حس کنجکاوی و ناتمام گذاشتن اطلاعات، می‌توانیم توجه مخاطبان را جلب کنیم و آنها را به سمت محصولات یا خدمات خود سوق دهیم.

به طور کلی، اثر زیگارنیک یک پدیده روانشناختی جالب و کاربردی است که می‌تواند به ما در بهبود عملکرد و دستیابی به اهدافمان کمک کند.