أنواع وتفاوت وإختلاف معنائ فعل أمر"بگو" در عربی
قُل (قل هو اللهُ أحد)
أُنطُق (لا ینطقون)
تحدّث (لا یتحدّثون)
حدّث ( حدّث ما تعرف من حدیث)
تکلّم (تکلّم بالعربیة الفُصحی)
إلغی(لُغة -قالوا أُلغو فیه)
إلقي(إلقاء الأمر الواضح)
إلحن (لا تلحن القرآن)
غنّی (لا تُغنّی أمام النساء)
إتلو (تلاوت ألأحداث )
ألسن (لسان العرب)
إهمس (لاتسمع إلّا همساً)
وسوس (الوسواس الخنّاس)
إخفت (لا تخفت بصلاتک)
إقرأ(به معنی بخون نیست - حان قرائت الدین)
وضّح (واضح)
إعلن (اعلانات تجاریّة)
إجهر (لا تجهر بصوتك)
...
(أفعال بصيغه" أمر" هستتد)
١ پاسخ
1. قُل → بگو، بهصورت صریح و امری. (مثلاً: قُلْ هُوَ اللَّهُ)
2. تکلّم → صحبت کردن کلی و رسمی.
3. تحدّث → گفتوگو کردن معمولی.
4. حدّث → روایت کردن یا نقل قول گفتار دیگران.
5. أنطِق → لب به سخن گشودن، شروع به گفتن.
6. إقرأ → بخوان، با صدای بلند (نه صرفاً در ذهن).
7. إتلو → تلاوت کن، معمولاً دربارهی قرآن.
8. غنّی / إلحن → آواز بخوان یا همراه با آهنگ صحبت کن.
9. إلقِ → سخنرانی کن یا مطلبی را ارائه بده.
10. أهمس → نجوا کن، درگوشی و خیلی آهسته حرف بزن.
11. وسوس / إخفت → پچپچ ذهنی یا صحبت با صدای خیلی پایین.
12. ألسِن → زبانآور بودن یا فصیح سخن گفتن.
منبع پیشنهادی برای بررسی دقیقتر:
المعجم الوسیط و قاموس المعاني آنلاین.