قران کریم و قیامت های پیشین
فکیف اذا جمعناهم لیومٍ لا ریب فیه و وفیّت کلّ نفسٍ ما کسبت و هم لایظلمون
با توجه به فعل های بکار رفته ، که اول متکلم مع الغیر و ماضی هست و دومی که مجهول سوم شخص مفرد ماضی و در آخر جمع غایب مضارع است ، معلوم میشود که روز قیامتی که قبلا برپا شده و اکنون همه کارما پس میدیم ؟
٢ پاسخ
با سلام
وقتی از اسم شرط اذا استفاده میشود، جمله معنای آینده میدهد. برای همین به اذا ظرف زمان مستقبل هم میگویند.
این آیه از قرآن کریم (سوره آل عمران، آیه ۲۵) به روز قیامت اشاره دارد. در این آیه، خداوند میفرماید که همه انسانها در روزی که هیچ شکی در آن نیست، جمع خواهند شد و هر کسی به آنچه که انجام داده است، پاداش یا جزا داده خواهد شد و به هیچ کس ظلم نخواهد شد.
در مورد افعال:
- “جمعناهم” فعل ماضی متکلم مع الغیر است و به معنای “جمع کردیم” میباشد.
- “وُفِّیَت” فعل ماضی مجهول است و به معنای “وفا داده شد” یا “پرداخت شد” میباشد.
- “هم لایظلمون” فعل مضارع جمع غایب است و به معنای “آنها ظلم نمیشوند” میباشد.
این افعال به ترتیب به جمع کردن انسانها در روز قیامت، پرداخت کامل اعمال آنها و عدم ظلم به آنها اشاره دارد. بنابراین، این آیه به آیندهای اشاره دارد که در آن روز قیامت برپا خواهد شد و همه اعمال انسانها مورد حسابرسی قرار خواهد گرفت.
درست مثل قیامت قبلی ،