مصدر مشروعیت نظام و اصل حاکمیت

در نظام سیاسی ایران، مصدر مشروعیت نظام و اصل حاکمیت از آرای مردم و امامت فقیه است.

اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به طور صریح به این موضوع اشاره می‌کند:

• اصل 56: حاکمیت مطلق بر جهان و انسان از آن خداست و هم او، انسان را بر سرنوشت خویش حاکم گردانیده است. هیچ کس نمی‌تواند این حق الهی را از انسان سلب کند یا در حدود آن دخل و تصرف نماید.
• اصل 57: حاکمیت در جمهوری اسلامی ایران بر پایه ایمان به خدای یگانه و اختصاص حاکمیت و تشریع به او و لزوم اطاعت از احکام خداوندی که توسط رسول اکرم (ص) و ائمه معصومین (ع) بیان شده است، استوار است و این حاکمیت، یک حاکمیت الهی است که بر اراده و اختیار مردم ایران تأیید شده است.
• اصل 58: ولایت امر و امامت امت بر عهده فقیه عادل و با تقوا، متقی به احکام اسلام، آگاه به زمان، شجاع، مدیر و مدبر، توانا بر اداره امور کشور، است.

• اراده مردم: مردم ایران با شرکت در انتخابات و رفراندوم، به نظام جمهوری اسلامی ایران مشروعیت می‌دهند.
• امامت فقیه: فقیه عادل و با تقوا به عنوان ولی امر مسلمین، مشروعیت دینی و الهی به نظام جمهوری اسلامی ایران می‌دهد.