معانی غیر متعارف فارسی که با معنای کلمه انگلیسی فاصله زیاد دارد

چرا که نه! در کار ترجمه بسته و محدود بودن بی معناست. شما باید با تمام توان منظور گوینده را به زبان مبدا برسانید حتی اگر لازم باشد برایش معنایی ابداع کنید. این ماهیت زبان است. . . مولد بودن!

اساسا حتما نباید ترجمه کرد و گاها باید معادل آورد.

واژه‌ها، عبارات و اصطلاحات باید  با توجه به definition  و صد البته lables هایی که در دیکشنری دارن اعم از

 (idiomatic, colloquial, familiar, vulgar, slang.  formal or informal ) و غیره، ترجمه یا "معادل گزینی" شوند. 

ابداع معنا  باید بر اساس definition  و  lable  باشد و صرفا نه فقط بر اساس برداشت شخصی یا دلخواه ما.

ابداع معنا، گاها در زبان ما شاید منجر به تولید و ایجاد یک واژه شود که در انگلیسی به آن COIN می‌گویند.  

ترجمه باید به توضیح واژه نزدیک باشد، اما گاها وجود یک قید یا صفت به قدری در جمله اهمیت دارد که ما مجبور می‌شویم برخی عناصر جمله را حذف کنیم یا تغییرات عمده‌ای در متن ایجاد کنیم تا بتوانیم  پیام و مفهوم جمله را بر اساس کلیت و ماهیت متن، ارائه کنیم، چیزی که  نایدا و برخی زبانشناسان و متخصصین برجسته حوزه مطالعات ترجمه بر روی آن به درستی تاکید دارند.

با توجه به این توضیحات، معادل آوردن ، گزینه مناسبی است،چون شاید برخی عناصر حذف یا دستخوش تغییرات شوند، اما نزدیکی ترجمه واژه به توضیح واژه چطور؟ ترجمه نزدیک باشد یا نباشد، تغییرات ایجاد شده جای نفس کشیدن به واژه نمی‌دهند.

به نظر من، با توجه به حال و هوای متن، ساختار و ادبیات متن، "جامعه هدفی که برای آن ترجمه می‌کنیم"  و ارزش متن، و صد البته  الزامات و شرایط جامعه، باید ترجمه کنیم.

البته، معادل‌ها و ترجمه‌هایی که بنده در آبادیس از این واژه دیدم، مناسب بود.

شرمنده زیاد حرف زدم.