بیمار مرد 60 ساله ای است با مشکل کلیوی که قرار است بدلیل هموروئید تحت SA قرار گیرد.

برای بیمار 60 ساله‌ای که دچار مشکل کلیوی است و قرار است تحت بی‌حسی نخاعی (Spinal Anesthesia) عمل جراحی هموروئید انجام دهد، انتخاب داروی مناسب برای کاهش درد پس از عمل باید با در نظر گرفتن وضعیت کلیوی بیمار انجام شود. در این شرایط:

بررسی گزینه‌ها:

1. سوفنتانیل (Sufentanil):

یک مخدر قوی و مناسب برای بی‌دردی کوتاه‌مدت در جراحی‌ها. متابولیسم آن عمدتاً کبدی است و از آنجا که دوزهای پایین در SA استفاده می‌شود، اثرات کلیوی قابل توجهی ندارد.

2. استامینوفن (Acetaminophen):

یک داروی غیرمخدر با اثرات مسکنی و تب‌بری. متابولیسم آن در کبد است و تأثیر کمی روی عملکرد کلیوی دارد، بنابراین انتخاب ایمنی محسوب می‌شود.

3. کتورولاک (Ketorolac):

یک NSAID که به دلیل مهار سیکلواکسیژناز (COX) می‌تواند باعث کاهش جریان خون کلیوی و بدتر شدن عملکرد کلیه‌ها شود. در بیماران کلیوی یا با خطر اختلال عملکرد کلیوی نباید استفاده شود.

4. فنتانیل (Fentanyl):

یک مخدر قوی با متابولیسم کبدی که دفع آن نسبت به سایر مخدرها کمتر به عملکرد کلیوی وابسته است. در بی‌حسی نخاعی، دوزهای پایین استفاده می‌شود و عوارض کلیوی کمی دارد.

انتخاب نهایی:

گزینه الف (سوفنتانیل) یا گزینه د (فنتانیل) مناسب‌ترین انتخاب‌ها هستند. هر دو دارو در دوزهای پایین برای کاهش درد بعد از عمل موثر هستند و تأثیر قابل‌توجهی بر عملکرد کلیوی ندارند.

از کتورولاک (گزینه ج) باید اجتناب کرد، زیرا می‌تواند عملکرد کلیه را بدتر کند.

استامینوفن (گزینه ب) نیز می‌تواند یک انتخاب مکمل باشد، اما برای کنترل درد شدید به تنهایی کافی نیست.

نتیجه:

سوفنتانیل (الف) به دلیل قدرت مسکن بالا و تأثیر کم بر کلیه‌ها در این شرایط بهترین انتخاب است.

در این سناریو که بیمار دچار مشکلات کلیوی است و قرار است تحت بی‌حسی نخاعی (SA) قرار گیرد، دارویی برای کاهش درد پس از عمل باید انتخاب شود که کمترین اثرات نامطلوب بر کلیه‌ها و کمترین خطر تجمع دارویی در بدن را داشته باشد.

تحلیل گزینه‌ها:

1. سوفنتانیل (A):
   • یک اوپیوئید قوی با اثر کوتاه‌مدت است و عموماً برای تسکین درد در بی‌حسی نخاعی مناسب است.
   • متابولیسم آن عمدتاً توسط کبد انجام می‌شود و وابستگی کمتری به کلیه‌ها دارد، لذا برای بیماران کلیوی نسبتاً ایمن‌تر است.
2. استامینوفن (B):
   • یک داروی ضد درد غیر اوپیوئیدی است که از راه متابولیسم کبدی تجزیه می‌شود و بار کلیوی زیادی ندارد. این دارو گزینه‌ای مناسب برای تسکین درد خفیف تا متوسط است.
   • اما برای دردهای شدید بعد از عمل ممکن است به تنهایی کافی نباشد.
3. کتورولاک (C):
   • یک NSAID است که خطر بالایی برای آسیب کلیوی (مانند کاهش فیلتراسیون گلومرولی و نارسایی کلیوی حاد) دارد.
   • به دلیل پروفایل کلیوی نامطلوب، برای بیمارانی با مشکلات کلیوی توصیه نمی‌شود.
4. فنتانیل (D):
5. مشابه سوفنتانیل، یک اوپیوئید قوی با متابولیسم کبدی است و تجمع کمی در بیماری کلیوی دارد. این دارو نیز معمولاً ایمن‌تر از NSAIDها در بیماران کلیوی است.

انتخاب نهایی:

• الف) سوفنتانیل یا د) فنتانیل بهترین گزینه‌ها هستند، زیرا این داروها متابولیسم کبدی دارند و وابستگی کمی به کلیه‌ها دارند.
• اگر داروی کوتاه‌اثر با کنترل دقیق درد مورد نظر باشد، سوفنتانیل (A) انتخاب بهتری است.

گزینه ج) کتورولاک به دلیل خطر آسیب کلیوی، توصیه نمی‌شود. استامینوفن (B) نیز می‌تواند به عنوان یک مکمل یا برای درد خفیف استفاده شود، اما ممکن است به تنهایی کافی نباشد.

سلام فکر میکنم بقیه دارو ها همشون مشکلات کلیوی رو افزایش میدن اما استامینوفن برای کاهش درد خفیف تا متوسط مناسبه، چون به طور عمده در کبد متابولیزه میشه و تأثیر کمی بر عملکرد کلیه داره. بنابراین برای بیماران با مشکلات کلیوی ایمن‌تره

برای بیماری که مشکل کلیوی دارد، معمولاً استفاده از داروهایی که کمترین تأثیر منفی بر عملکرد کلیه دارند، ارجحیت دارد. 

- **الف) سوفنتانیل**: این یک داروی اپیوئیدی قدرتمند است که برای تسکین درد استفاده می‌شود، اما اثرات آن بر کلیه‌ها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.

- **ب) استامینوفن**: این دارو معمولاً کمترین تأثیر منفی را بر کلیه‌ها دارد و معمولاً برای بیماران کلیوی ایمن محسوب می‌شود.

- **ج) کتورولاک**: یک NSAID است که می‌تواند اثرات منفی بر عملکرد کلیه‌ها داشته باشد، به‌ویژه در بیماران با مشکلات کلیوی.

- **د) فنتانیل**: مشابه سوفنتانیل، یک داروی اپیوئیدی قدرتمند است که اثرات آن بر کلیه‌ها کمتر مورد مطالعه قرار گرفته است.

به همین دلیل، **استامینوفن** معمولاً با اثرات کمتری بر عملکرد کلیه در بیمارانی که مشکلات کلیوی دارند، همراه است و می‌تواند گزینه مناسبتری باشد. 

در این شرایط، بیمار 60 ساله با مشکل کلیوی باید دارویی دریافت کند که اثرات کمتری بر روی عملکرد کلیه‌ها داشته باشد و در عین حال درد بعد از عمل را کاهش دهد.

• الف) سوفنتانیل: یک داروی اوپیوئیدی قوی است که برای کاهش درد شدید استفاده می‌شود. اما در افراد با مشکلات کلیوی باید با احتیاط استفاده شود زیرا متابولیسم و دفع آن ممکن است تحت تأثیر عملکرد کلیه قرار گیرد.
• ب) استامینوفن: این دارو معمولاً برای دردهای خفیف تا متوسط استفاده می‌شود و نسبت به سایر داروها اثرات جانبی کمتری بر کلیه‌ها دارد. اگر بیمار مشکلی در کبد نداشته باشد، استامینوفن می‌تواند گزینه مناسبی باشد.
• ج) کتورولاک: یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID) است که به دلیل اثرات بر کلیه‌ها و افزایش خطر نارسایی کلیوی در بیماران با مشکلات کلیوی، معمولاً توصیه نمی‌شود.
• د) فنتانیل: مانند سوفنتانیل یک داروی اوپیوئیدی است، ولی معمولاً در مواردی که نیاز به تسکین درد شدید است به کار می‌رود. اثرات جانبی مشابه سوفنتانیل را در بیماران با مشکلات کلیوی دارد.

از بین گزینه‌ها، استامینوفن (ب) بهترین گزینه برای کاهش درد بعد از عمل با کمترین تغییرات در وضعیت کلیوی بیمار است.

پاسخ: گزینه ب

در انتخاب داروی مسکن برای بیمارانی که مشکلات کلیوی دارند و تحت عمل جراحی هموروئید قرار گرفته‌اند، باید با دقت عمل کرد. زیرا بسیاری از داروهای مسکن به طور مستقیم یا غیرمستقیم بر عملکرد کلیه‌ها تأثیر می‌گذارند و می‌توانند عوارض جانبی جدی ایجاد کنند.

• سوفنتانیل (Fentanyl): یک داروی بسیار قوی ضد درد است که معمولاً برای تسکین دردهای شدید استفاده می‌شود. این دارو عوارض جانبی جدی مانند افسردگی تنفسی و وابستگی دارد و در بیماران با مشکلات کلیوی با احتیاط فراوان تجویز می‌شود.
• استامینوفن (Acetaminophen): یک داروی مسکن ملایم است که معمولاً برای کاهش درد خفیف تا متوسط استفاده می‌شود. یکی از مزایای آن این است که به طور مستقیم بر عملکرد کلیه تأثیر نمی‌گذارد. اما در صورت مصرف بیش از حد می‌تواند به کبد آسیب برساند.
• کتورولاک (Ketorolac): یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID) است که برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می‌شود. این دارو می‌تواند بر عملکرد کلیه‌ها تأثیر بگذارد و خطر خونریزی را افزایش دهد.
• فنتانیل (Fentanyl): همانند سوفنتانیل، یک داروی بسیار قوی ضد درد است و عوارض جانبی مشابهی دارد.

با توجه به موارد ذکر شده، استامینوفن بهترین گزینه برای این بیمار است. دلایل این انتخاب عبارتند از:

• تأثیر کمتر بر کلیه: استامینوفن به طور مستقیم بر عملکرد کلیه‌ها تأثیر نمی‌گذارد و در مقایسه با سایر گزینه‌ها، خطر کمتری برای بیماران کلیوی دارد.
• تسکین درد مناسب: اگرچه استامینوفن یک مسکن قوی نیست، اما برای تسکین درد ناشی از عمل هموروئید معمولاً کافی است.
• کمترین عوارض جانبی: در مقایسه با سایر گزینه‌ها، استامینوفن عوارض جانبی کمتری دارد.