"Preferential Trade Agreement" یعنی چی؟

قراردادهای تجاری ترجیحی (PTA) به طور فزاینده ای در عرصه تجارت بین المللی محبوب می شوند. این توافقنامه‌ها به کشورها اجازه می‌دهد تا تجارت را با کاهش یا حذف تعرفه‌ها، سهمیه ها و سایر موانع واردات و صادرات تسهیل کنند.

قرارداد تجارت ترجیحی را می توان به عنوان یک توافق تجاری بین دو یا چند کشور تعریف کرد که به برخی محصولات وارداتی از کشورهای عضو رفتار ترجیحی اعطا می کند. این بدان معناست که کشورهای عضو از تعرفه های کمتری بر کالاهای مبادله شده بین خود برخوردار می شوند و به آنها مزیت رقابتی نسبت به کشورهای غیرعضو می‌دهد.

‏PTA ها معمولا برای ارتقای یکپارچگی اقتصادی منطقه‌ای و تسهیل تجارت بین کشورهای عضو ایجاد می‌شوند. آنها اغلب به عنوان پله‌ای به سوی توافق نامه‌های تجارت آزاد جامع تر (FTA) در نظر گرفته می‌شوند و می‌توانند به ایجاد اعتماد و همکاری بین کشورهای عضو کمک کنند.

یکی از مزایای اولیه PTA ها این است که می‌توانند به افزایش تجارت بین کشورهای عضو کمک کنند. با کاهش تعرفه ها و سایر موانع تجاری، کشورهای عضو می توانند به بازارهای جدید دسترسی پیدا کنند و صادرات خود را افزایش دهند. این امر می تواند منجر به افزایش رشد اقتصادی و ایجاد شغل در کشورهای عضو شود.

مزیت دیگر PTA ها این است که می توانند به بهبود رقابت پذیری کشورهای عضو کمک کنند. با کاهش قیمت تمام شده کالاهای وارداتی، کشورهای عضو می‌توانند هزینه‌های تولید خود را کاهش دهند و در بازار جهانی رقابتی‌تر شوند. چنین امری می‌تواند منجر به افزایش سرمایه گذاری و نوآوری در کشورهای عضو شود که می‌تواند رشد اقتصادی را بیشتر افزایش دهد.

با این حال، PTA ها می‌توانند برخی از اثرات منفی نیز داشته باشند. کشورهای غیرعضو ممکن است در مقایسه با کشورهای عضو در مضیقه باشند، زیرا با تعرفه های بالاتر و سایر موانع تجاری روبرو هستند. این مسئله می تواند جایی که واردات از کشورهای غیرعضو با واردات از کشورهای عضو جایگزین می‌شود منجر به انحراف تجارت شود، حتی اگر کشورهای غیرعضو بتوانند کالاها را با قیمت پایین تری عرضه کنند.

علاوه بر این، PTA ها گاهی اوقات می توانند به عنوان یک ابزار سیاسی مورد استفاده قرار گیرند و کشورهای عضو از آنها برای به دست آوردن مزایای استراتژیک نسبت به کشورهای غیرعضو استفاده کنند که به نوبه‌ی خود می تواند منجر به تنش ها و اختلافات بین کشورهای عضو و غیرعضو شود و پیامدهای منفی اقتصادی و سیاسی را به دنبال داشته باشد.

در نتیجه، موافقت نامه های تجاری ترجیحی می‌تواند ابزار موثری برای ارتقای یکپارچگی اقتصادی منطقه‌ای و تسهیل تجارت بین کشورهای عضو باشد. آنها می‌توانند به افزایش تجارت و بهبود رقابت کمک کنند، اما می توانند اثرات منفی نیز داشته باشند. برای به حداکثر رساندن مزایای PTA، مهم است که اطمینان حاصل شود که آنها منصفانه، شفاف و برای کشورهای غیرعضو باز هستند.

مرجع انگلیسی: سایت 👇