انسان شناسی و علوم انسانی

درود دوست عزیز

بله درسته جهان هستی قوانین خاصی داره که این قوانین برای اسودگی ما هست و درواقع اطمینان بخش هستند که امورات این هستی پیچیده تحت اراده و کنترل نیرویی عظیم ترازماهست و خود این مطلب باعث ارامش خاطر مامیشه(به این دلیل که اگاهیم نیرویی از ما حمایت و پشتیبانی میکنه)

الا بذکرالله تطمئن القلوب

 و درنتیجه هر فعلی که ما انجام میدیم یک بازتاب و انعکاسی به سوی خودمون هست به قول شاعر:

از ماست که برماست

یعنی اگر در این جهان هستی ذره ای احساس خوب داشته باشیم درلحظه این احساس خوب تشدید و شدت پیدامیکنه 

جهان هستی مثل یک مرداب میمونه یعنی هرچقدر بیشتر تقلا کنیم تا خودمونو نجات بدیم بیشتر گرفتار میشیم 

درنتیجه تنها راه سپردن خودمون به همون نیروی عظیم و توکل هست 

به قول شاعر:

سخت میگیرد جهان بر سخت کوشان واز آن روز 

چاره ی آزاده ماندن غیر سهل انگاشتن نیست

فرض کنید برای اولین بار به مکانی پامیذارید که حتی در فکرتون هم نمیتونستید مجسم کنید،در ابتدا سعی میکنید همه چیز رو به دقت بررسی و مشاهده کنید(به شناخت نسبی برسید)بعد کم کم به کارایی هر جزء پی میبرید و بعد از یک مدتی حالا علاوه بر شناخت کامل، میتونید ایده های جدیدی برای اون مکان داشته باشد تا ظاهر و کارایی بهتری داشته باشه

درست مثل نوزادی که چشم باز میکنه و خودش رو در جهانی عظیم میبینه،درابتدا این نوزادهم به خاطر عدم شناخت احساس ترس میکنه و جهان براش فوق العاده پیچیده و بزرگ و غیرقابل فهم هست ولی کم کم که از نظر ذهنی رشد میکنه علاوه بر شناخت به راحتی میتونه برای رسیدن به خواسته هاش با این جهان تعامل داشته باشه 

امیدوارم این مطلب برای شما سودمند باشه

چون کمی زیادشد نتونستم به صورت دیدگاه ثبتش کنم🙏

با توکل بر خدا و ایمان به مشیت الهی ،قضاوقدر و قوانین الهی