"نقطه ورود" و "نقطه خروج"

در تحلیل تکنیکال، "نقطه ورود" و "نقطه خروج" دو مفهوم کلیدی هستند که به تریدرها کمک میکنند تا تصمیمات معاملاتی مبتنی بر الگوها و شاخصهای فنی بگیرند: 

نقطه ورود: این نقطه زمانی است که تریدر تصمیم میگیرد وارد یک معامله شود. تصمیم برای ورود معمولاً بر اساس شاخصهایی مانند سطوح حمایت و مقاومت، الگوهای نموداری، حجم معاملات و سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال گرفته میشود. به عنوان مثال، یک تریدر ممکن است تصمیم بگیرد وارد معامله شود وقتی که قیمت از یک سطح حمایت مهم بالاتر میرود یا یک الگوی نموداری صعودی تکمیل میشود

نقطه خروج: این نقطه زمانی است که تریدر تصمیم میگیرد از یک معامله خارج شود. این میتواند برای گرفتن سود یا جلوگیری از ضرر بیشتر باشد. نقطه خروج میتواند بر اساس هدف قیمتی، توقف ضرر (stop-loss)، یا تغییر در شرایط بازار تعیین شود. به عنوان مثال، اگر قیمت به هدف قیمتی که تریدر تعیین کرده برسد یا اگر یک شاخص فنی نشاندهنده تغییر روند باشد، تریدر ممکن است تصمیم به خروج از معامله بگیرد.

  استفاده صحیح از نقاط ورود و خروج میتواند به کاهش ریسک و افزایش احتمال سودآوری در معاملات کمک کند. تریدرها باید استراتژیهای معاملاتی خود را بر اساس تحلیل دقیق و مدیریت ریسک مناسب بسازند. این شامل تعیین نقاط ورود و خروج منطقی و همچنین تعیین اندازه موقعیتهای معاملاتی است که با تحمل ریسک فردی همخوانی دارد.