پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٣٣)
ناتوان بین. [ ت َ ] ( نف مرکب ) حاسد زیرا که کسی را توانا دیدن نمیتواند. ( غیاث ) . رشکین. حسود. بدخواه. ( ناظم الاطباء ) : چشم او دید دست من بوسید آ ...
توان یا مجال مگس راندن نداشتن ؛ کنایه است از ضعف و ناتوانی : نه در مهد نیرو و حالت نبود مگس راندن از خود مجالت نبود. سعدی.
بازراندن. [ دَ ] ( مص مرکب ) دور کردن. دفع کردن. طرد کردن. ( ناظم الاطباء ) . راندن : چندانکه او بمرو رسید کدخدای اورا بازراندند و وزارت بعبداﷲبن عزی ...
از راه یا از ره راندن ؛ منحرف کردن. فریب دادن : بسا زن کو صد از پنجه نداند عطارد را به زرق از ره براند. نظامی.
از راه یا از ره راندن ؛ منحرف کردن. فریب دادن : بسا زن کو صد از پنجه نداند عطارد را به زرق از ره براند. نظامی.
از نظر راندن ؛ از نظر انداختن : بملازمان سلطان که رساند این دعا را که بشکر پادشاهی ز نظر مران گدا را. حافظ.
از نظر راندن ؛ از نظر انداختن : بملازمان سلطان که رساند این دعا را که بشکر پادشاهی ز نظر مران گدا را. حافظ.
بر خویشتن پادشاهی داشتن ؛ تملک. تمالک. تمالک نفس.
بشکر . . . . . . به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را حافظ
بشکر . . . . . . به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را حافظ
بشکر . . . . . . به ملازمان سلطان که رساند این دعا را؟ که به شُکرِ پادشاهی ز نظر مران گدا را حافظ
بشکر ؛ شاکر. سپاسگزار : دل از کرشمه ساقی بشکر بود ولی ز نامساعدی بختش اندکی گله بود. حافظ.
بشکر ؛ شاکر. سپاسگزار : دل از کرشمه ساقی بشکر بود ولی ز نامساعدی بختش اندکی گله بود. حافظ.
بشکر بودن بشکر ؛ شاکر. سپاسگزار : دل از کرشمه ساقی بشکر بود ولی ز نامساعدی بختش اندکی گله بود. حافظ.
دشمن شکر . دشمن شکرنده، کسی که دشمن خود را درهم شکند و خرد کند.
جان شکر ؛ شکارکننده جان. جانستان. رجوع به ماده جان شکر شود. جان ستان. [ س ِ ] ( نف مرکب ) جان ستاننده. روح ستاننده. کشنده. آنکه یا آنچه جان ستاند. ...
جان شکر ؛ شکارکننده جان. جانستان. رجوع به ماده جان شکر شود.
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر. [ ش َ / ش ِ ] ( ع اِ ) شرم زن یا گوشت آن. ج ، شِکار. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) . شرم زن. ( یادداشت مؤلف ) ( مهذب الاسماء ...
شکر در زیر آب پنهان کردن ؛ کنایه از امر محال انجام دادن : در تقویم. . . چنین کسان سعی پیوستن همچنان باشد که کسی شکر در زیر آب پنهان کند. ( کلیله و دم ...
شکر عقیق رنگ ؛ کنایه از لب معشوق است. ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ) ( برهان ) .
شکر در زیر آب پنهان کردن ؛ کنایه از امر محال انجام دادن : در تقویم. . . چنین کسان سعی پیوستن همچنان باشد که کسی شکر در زیر آب پنهان کند. ( کلیله و دم ...
شکر به خوزستان فرستادن ( بردن ) ؛ نظیر: زیره به کرمان بردن ؛ کار بیهوده انجام دادن. ( از یادداشت مؤلف ) : اگر نه بنده نوازی از آن طرف بودی من این شک ...
شکر به خوزستان فرستادن ( بردن ) ؛ نظیر: زیره به کرمان بردن ؛ کار بیهوده انجام دادن. ( از یادداشت مؤلف ) : اگر نه بنده نوازی از آن طرف بودی من این شک ...
شکر به خوزستان فرستادن ( بردن ) ؛ نظیر: زیره به کرمان بردن ؛ کار بیهوده انجام دادن. ( از یادداشت مؤلف ) : اگر نه بنده نوازی از آن طرف بودی من این شک ...
ملازم گردانیدن ؛ همراه ساختن : امیر سعید برلاس را ملازم امیرزاده رستم گردانیده. ( ظفرنامه یزدی چ امیر کبیر ج 2 ص 416 ) .
ملازم کردن ؛ همراه کردن : چون مجلس به آخر رسید و مستان عزم شبستان کردند سلطان از زبان خود کسی را ملازم قیصر کرد و جهت احتیاط را فرمود که با او رسوم چ ...
دعا رساندن. [ دُ رَ/ رِ دَ ] ( مص مرکب ) رساندن درود از کسی به کس دیگر. ابلاغ کردن دعا و ثنا از یکی به دیگری : از ماش بسی دعا و خدمت برسان گو یاد ز د ...
معنی اصطلاح - > عذر کسی را خواستن کسی را از مقامی / جایی اخراج کردن مثال: خودش هم می دانست که کارش مدت زیادی دوام نخواهد آورد و همین که جواب استعلام ...
dispense with somebody’s services ( =no longer employ someone )
معنی اصطلاح - > عذر کسی را خواستن کسی را از مقامی / جایی اخراج کردن مثال: خودش هم می دانست که کارش مدت زیادی دوام نخواهد آورد و همین که جواب استعلام ...
معذور داشتن
معذور داشتن
معذور داشتن
( می آلوده ) می آلوده. [ م َ / م ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به می. که به شراب آلوده باشد. آنچه به باده آلوده باشد : می آلوده دستار و پیراهنش گرو ...
( می آلوده ) می آلوده. [ م َ / م ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به می. که به شراب آلوده باشد. آنچه به باده آلوده باشد : می آلوده دستار و پیراهنش گرو ...
( می آلوده ) می آلوده. [ م َ / م ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به می. که به شراب آلوده باشد. آنچه به باده آلوده باشد : می آلوده دستار و پیراهنش گرو ...
( می آلوده ) می آلوده. [ م َ / م ِ دَ / دِ ] ( ن مف مرکب ) آلوده به می. که به شراب آلوده باشد. آنچه به باده آلوده باشد : می آلوده دستار و پیراهنش گرو ...
می آلوده کردن ؛ کنایه است از بسیار سرخ کردن. ( آنندراج ) .
می آلوده کردن ؛ کنایه است از بسیار سرخ کردن. ( آنندراج ) .
بخود ؛ باختیار : نه خود را به آتش بخود میزنم که زنجیر شوقست در گردنم. سعدی. حافظ به خود نپوشید این خرقهٔ مِی ْآلود ای شیخ پاک دامن معذور دار ما را