پیشنهاد‌های امیرحسین سیاوشی خیابانی (٣٢,٤٣٣)

پرده دخانی ؛ کنایه از شب تیره و تاریک است. ( برهان ) .

پرده دخانی ؛ کنایه از شب تیره و تاریک است. ( برهان ) .

بی پرده گفتن ؛ تصریح.

پرده ٔایزد ؛ عالم غیب : ازین دانش ار یاد گیرد بد است که این راز در پرده ایزد است. فردوسی. - || بکارت : وین پرده ایزد بشما بر که دریده ست. منوچهری.

پرده ٔایزد ؛ عالم غیب : ازین دانش ار یاد گیرد بد است که این راز در پرده ایزد است. فردوسی. - || بکارت : وین پرده ایزد بشما بر که دریده ست. منوچهری.

پرده ٔایزد ؛ عالم غیب : ازین دانش ار یاد گیرد بد است که این راز در پرده ایزد است. فردوسی. - || بکارت : وین پرده ایزد بشما بر که دریده ست. منوچهری.

اولیاء عهود ؛ ج ِ ولی عهد : آنچه رسم است که اولیاء عهود را دهنداز غلام و تجمل و. . . هر چه تمامتر ما را فرمود. ( تاریخ بیهقی ) .

اولیاء عهود ؛ ج ِ ولی عهد : آنچه رسم است که اولیاء عهود را دهنداز غلام و تجمل و. . . هر چه تمامتر ما را فرمود. ( تاریخ بیهقی ) .

جمع اولیاء عهود ؛ ج ِ ولی عهد : آنچه رسم است که اولیاء عهود را دهنداز غلام و تجمل و. . . هر چه تمامتر ما را فرمود. ( تاریخ بیهقی ) .

Single - gender

برادر مهتر ؛ برادر بزرگتر که �دادند� نیز گویند. ( ناظم الاطباء ) .

برادر کهتر ؛ برادر کوچکتر. ( ناظم الاطباء ) .

برادر مهتر ؛ برادر بزرگتر که �دادند� نیز گویند. ( ناظم الاطباء ) .

جرعه جان ؛ ظاهراً کنایه از شراب است : جرعه جان از زکات هر صبوح بر سر سبوح خوان افشاندمی. خاقانی.

جرعه جان ؛ ظاهراً کنایه از شراب است : جرعه جان از زکات هر صبوح بر سر سبوح خوان افشاندمی. خاقانی.

به خدا که به خدا که جرعه ای ده تو به حافظ سحرخیز که دعای صبحگاهی اثری کند شما را حافظ

به خدا که به خدا که جرعه ای ده تو به حافظ سحرخیز که دعای صبحگاهی اثری کند شما را حافظ

دل و جان

دل و جان

قیامت نمودن چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی؟ دل و جان فدای رویت بنما عِذار ما را حافظ

قیامت نمودن چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی؟ دل و جان فدای رویت بنما عِذار ما را حافظ

چه قیامت است جانا که به عاشقان نمودی؟ دل و جان فدای رویت بنما عِذار ما را حافظ

نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص ) نوازش نمودن. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . شفقت نمودن. ملاطفت کردن. مهربانی کردن. ( ناظم الاطباء ) . تفقدکردن ...

نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص ) نوازش نمودن. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . شفقت نمودن. ملاطفت کردن. مهربانی کردن. ( ناظم الاطباء ) . تفقدکردن ...

نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص ) نوازش نمودن. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . شفقت نمودن. ملاطفت کردن. مهربانی کردن. ( ناظم الاطباء ) . تفقدکردن ...

نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص ) نوازش نمودن. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . شفقت نمودن. ملاطفت کردن. مهربانی کردن. ( ناظم الاطباء ) . تفقدکردن ...

نواختن. [ ن َ ت َ ] ( مص ) نوازش نمودن. ( برهان قاطع ) ( انجمن آرا ) ( آنندراج ) . شفقت نمودن. ملاطفت کردن. مهربانی کردن. ( ناظم الاطباء ) . تفقدکردن ...

به = با همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

به = با همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

به = با همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

در امید چیزی بودن همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

همه شب همه شب در این امیدم که نسیم صبحگاهی به پیام آشنایان بنوازد آشنا را حافظ

تو از این چه سود داری ؟ دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا حافظ

تو از این چه سود داری ؟ دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا حافظ

دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا حافظ

خلیغ عذار ؛ افسارگسسته. ( منتهی الارب ) .

خلیغ عذار ؛ افسارگسسته. ( منتهی الارب ) .

خلیغ عذار ؛ افسارگسسته. ( منتهی الارب ) .

عالمی دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا حافظ

عالمی دل عالمی بسوزی چو عِذار برفُروزی تو از این چه سود داری که نمی کنی مدارا حافظ

نگاران ضمیر ؛ کنایه از اندیشه ها. خواطر. مضامین. ( فرهنگ فارسی معین ) : برقفای تو چو باشد اثر سیلی دوست بوسه ها یابد رویت ز نگاران ضمیر. مولوی ( از ...

نگاران ضمیر ؛ کنایه از اندیشه ها. خواطر. مضامین. ( فرهنگ فارسی معین ) : برقفای تو چو باشد اثر سیلی دوست بوسه ها یابد رویت ز نگاران ضمیر. مولوی ( از ...

نگاران ضمیر ؛ کنایه از اندیشه ها. خواطر. مضامین. ( فرهنگ فارسی معین ) : برقفای تو چو باشد اثر سیلی دوست بوسه ها یابد رویت ز نگاران ضمیر. مولوی ( از ...