تکنیک مطالعه"active recall"

یعنی به جای دوباره و چند بار خوندن مطالب بهتره که سعی کنیم مطالب رو از حافظه به یاد بیاریم. یعنی بهتره که از خودمون سوال بپرسیم (تست زدن)
وقتی که کتاب یا جزوه‌هاتون رو می‌خونید، هر چند دقیقه یک بار توقف کنید و بدون نگاه کردن به متن از خودتون بپرسید نکات مهم این متن چی بود؟ چی میخواد بگه؟ چه کلمات و مطالبی برام جدید بود؟ تعریفشون چی بود؟ ارتباط این مطالب با مطالب قبلی که می‌دونستم چیه؟
برای خودتون سوال طرح کنید، از سوالات آخر فصل استفاده کنید یا از همه بهتر تست بزنید.
وقتی از خودتون امتحان می‌گیرید حتما جواب‌ها رو چک کنید تا مطمئن بشید که راه حل یا استدلالتون برای رسیدن به جواب درست بوده.
فایده‌ی بعدی امتحان گرفتن از خودتون اینه که بهتون نشون میده کجاها ضعف دارید تا بتونید قوی‌ترشون کنید. صرفا روخوانی و چندبار خوندن از متن این اطلاعات رو بهتون نمیده.
هر چه قدر بازیابی اطلاعات از حافظه بدون نگاه کردن به متن براتون سخت‌تر باشه فایده‌اش بیشتره، اگر سخته یعنی دارید پیشرفت می‌کنید. اشتباه کردن باعث پسرفتتون نمیشه، به راه حل سوالات دقت کنید تا پیشرفت کنید.
احتمالا اوایل به کارگیری این استراتژی خسته میشید، فکر می‌کنید همون چند بار خوندن از روی متن بهتر بود. این اشتباهه. مغزتون داره بهتون دروغ میگه. با چند بار خوندن از روی متن با متن «آشنا» می‌شید، ولی تو جلسه امتحان متن کنارتون نیست. تو جلسه امتحان ازتون میخوان که از حافظه‌تون جواب سوالات رو بدید، نه از روی کتاب. آشنا بودن با متن و اینکه موقع خوندن بگید آهاا آره این رو بلد بودم اسمش یادگیری نیست، توهم داناییه.
امتحان گرفتن از خودتون باعث میشه به جای اینکه رو نکات ریزی که استاد گفته تمرکز کنید مطالب اصلی رو بشناسید و رو اون‌ها تمرکز کنید. فایده بعدی اینه که بهتون نشون میده چه مطالبی رو بلد نیستید. علاوه بر این‌ها با امتحان گرفتن از خودتون درس رو مرور هم کردید و روند فراموشی رو مختل کردید. فایده بعدی اینه که تلاش برای رسیدن به سوال باعث میشه که مطلب جدید رو با مطالب قبلی مرتبط کنید. اگه در طول ترم چند بار از خودتون امتحان بگیرید دیگه لازم نیست شب امتحان بیدار بمونید. مرور مطالب قبل امتحان خیلی راحت‌تر از یادگرفتنشونه