دلایل حرام بودن قمار

دلایل حرام بودن قمار در اسلام:

در آیه 29 سوره نساء، خداوند متعال می فرماید: "یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَأْکُلُوا أَمْوَالَکُمْ بَیْنَکُمْ بِالْبَاطِلِ إِلَّا أَنْ تَکُونَ تِجَارَةً عَنْ تَرَاضٍ مِنْکُمْ"

ترجمه: ای کسانی که ایمان آورده اید! اموال یکدیگر را به باطل (و از طرق نامشروع) نخورید مگر اینکه تجارتی با رضایت از شما باشد.

برخی از مفسران، قمار را از مصادیق "اكل مال بالباطل" دانسته اند.

قمار می تواند باعث از بین رفتن عقل و هوشیاری انسان شود و در نتیجه، فرد مرتکب کارهای ناشایست و گناهان دیگر نیز می شود.

قمار می تواند باعث ایجاد دشمنی و کینه بین افراد شود، زیرا در قمار، یک نفر برنده و دیگری بازنده است.

قمار وقت و عمر انسان را تلف می کند و مانع از انجام کارهای مفید و سازنده می شود.

قمار می تواند اعتیاد آور باشد و فرد را به ورطه نابودی بکشاند.

قمار انسان را به طمع و حرص بیشتر وادار می کند و این امر می تواند منجر به گناهان دیگر نیز شود.

قمار با فلسفه زندگی در اسلام که بر اساس تلاش و کوشش و کسب روزی حلال است، منافات دارد.

در روایات و احادیث بسیاری از ائمه اطهار(ع) نیز قمار حرام شمرده شده است.

برخی از فقها معتقدند که اگر قمار بدون برد و باخت مالی انجام شود، اشکالی ندارد.