مفهوم شعر ' من غلام قمرم غیر قمر هیچ مگو ' چیست؟

عزیزانی که نمی تونن حضور در لحظه رو در خودشون پرورش بدن و بخاطر نادانی و عدم تشخیص پروفسورهای مولانا شناس ، که کلا هیچی نفهمیدن و موجب ترویج نادانی و کج فهمی مردم شدن ، و همچنین برای عوام سخت هست که از باورها و عقایدشون که بهش چسبیدن ، دست بکشن ، بنده به این عزیزان حق می دهم که نمی تونن حقیقت رو بفهمن .

اما آن دسته از مولاشناسهای نادان که اکثر این اشعار رو به شخصی که استاد مولانا بوده نسبت میدن و بطور کلی دائما می گویند " دیوانگی و جنون و معشوق و محبوب و ... " و کلی گوئی می کنن ، بسیار ساده هست که بفهمیم : 

قمری ، جان صفتی ، در ره دل پیدا شد 

شخص یا استاد مولانا ، نمیتونه جان صفت باشه ، چون آدم هست .  

در ره دل پیدا شد : یعنی همچنان که شاهد و ناظرِ موضوعات در دل بودم و در آخر دل پالایش و پاک شد ، در آخر ، در این راهی که در دل می رفتم به قمر رسیدم . 

گفتم ای دل " چه مه ست این دل اشارت می کرد " 

یعنی مه در دل دیده شده و حالا چون دل نمایشگر آن بوده ، حالا حضرت دارن از دل می پرسن . 

اگر یک شخص بود و با دو چشم دیده می شد ، از دو چشم سوال میشد نه از دل .

خیلی ساده ست فهمیدن اینها . 

با توجه به انطباق کامل مراقبه و کدواژگان اشعار  توسط راهنما_اریس . 

با عقل و فکر و یاد گرفتنِ مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل ، نمیشه به حقیقت اشعار پی برد همانطور که پروفسورهاش درست نفهمیدن . 

تنها با مراقبه و پالایش دل و انجام درست فن میتوان به درکی روشن از این اشعار رسید . 

مثل این می ماند که کسی کتاب آموزش چگونه شنا کنیم را بخواند و بگوید " من شنا کردن بلد هستم " . بعد که بندازیش توی دریا ، خفه می شه . 

این سلوک عملی است . کسانی که با عرفان نظری سعی در توضیح شنا کردن دارند و تا حالا در حوض هم شنا نکرده اند ،   در نادانی هستند و هم جماعتی را در تاریکی نگه می دارند . 

پای کج را کفش کج بهتر بود 

مر گدا را دستگه بر در بود .

کج دلان، همان کفشهای کج استادان دروغین بدردشون میخوره

مگر اینکه بفهمن حقیقت چیز دیگری است و همچون گدایان دست به سوی استاد حقیقی دراز کنن .

تفسیر شعر توسط راهنما_ اریس👇👇👇

شاد باشید 

باشد تا دل ها روشن شوند 

من بنده نور ماه هستم و هیچ چیز دیگری را قبول ندارم. در حضور من فقط درباره شمع و شیرینی صحبت کن و از موضوعات دیگر پرهیز کن.

مولانا شیفته  و  مرید شمس بوده احتمال داره مخاطبش شمس باشه

کد واژگان : 

قمر : نورِ جان   .بازتابِ نورِ جان در دل . 

شکر : جاناها یا آفتاب و پرتو جانان یا شمس الحق یا خدا . 

شمع : نورِ جان که نفس یا ایگو به دورِ آن پیله بسته .مشاهده گر / مشاهده گری .

حضرت می فرماید : 

- من تمام عمرم را به در خدمت  نورِ جان بودن و به مراقبه و مشاهده نشستن ، داده ام .

غیر از مراقبه و مشاهده گری و تجربیات در این راه با من سخن مگو . بقیه قیل و قال است . 

- این به مشاهده نشستن و خلوت گزینی و دوری از خلق و خواهشهای نفسانی ، رنج نیست بلکه در آخر به گنج وجود خود و جان خود می رسی.

اگر اینجا نشستی و به مشاهده نشستی و از دنیا و مال دنیا و مردم بی خبر شدی ، رنج مبر ، هیچ مگو .

👈 :  ' هیچ مگو ' اشاره به شاگردان دارند که در طول انجام فن و حتی بعد از آن و صحبت با دیگر سالکان ، دائما سکوت شریفه را رعایت کنند و دهان را بسته نگه دارند و از تجربیات مراقبه با دیگران سخن نگویند و همچنین با خودشان دچار پچ پچ درونی نشوند . 

- دیشب دیوانه شدم و عشق یا آگاه و شاهد بودن ، به دادم رسید که ساکت و آرام باش.

گفتم ای عشق من از این میترسم که الان بمیرم . 👈 : نفس یا من ، می بایست بیفتد تا مشاهده گر جذب نور شود . 

گفت نترس ، نمی میری . 

من به گوش تو سخنهای ناگفته رو می گم . یعنی به مشاهده گری ادامه بده تا از حقیقت آگاه بشی . 

سر و کله را برای علامتِ بله دادن تکون بده و نمی خواد دهان رو برای بله گفتن باز کنی . این ' سر ' دوم در این مصرع ، سِر و راز نیست . چراکه کلا قراره هیچ نگوید . 

- نورِ جان یا قمر بعد از روزها و ماه ها به مراقبه نشستن و پالایش دل ، در دل پدیدار شد 

عجب نور لطیفی است ، احساس شعف و سرور دارم   .به نقطه خوبی از مشاهده گری در دل رسیدم از افکار و تعقل و اندیشه ها که حالت زمختی و زبری و سفتی دارند ، خارج شدم . 

- ای دل ، این نور مه مانند و زیبا ، چی هست که تو به من نشون دادی ؟ 

اندازه فهم و دانش تو نیست  که بخوای بفهمیش یا در خاطراتت با چیزی مقایسه اش بکنی ، هیچ مگو ، دچار فکر و مقایسه و پچ پچ درونی نشو . 

👈 : پند و نصیحت به شاگردان است که در زمانیکه نور رو می بینید دچار فکر و گفتگوی درونی نشید . 

- این نور صورت و نقشی از فرشته یا حالت درونی و واقعیت بشر هست ؟ این نورِ   ِیک قدیس هست ؟  

نه ، هیچ کدوم اینها نیست . 

👈 : بخاطر آموزشهای نادرست و داستانها و افسانه هائی که در آن زمان بسیار بودو بسیاری در خانقاه ها انجام می دادند و انواع فرقه ها و مسلک های دروغین ساخته شده بود  و سالکان چیزهائی می شنیدند و در جریان مراقبه ، دچار فکر و گفتگوی درونی بخاطر مرور آن خاطرات می شدند ، حضرت تلاش می کنند تا به سالکان بفهمانند که نباید به آن شنیده ها توجه کنند . 

 -  پیش خودم دچار گفتگوی درونی شدم و دائما میخواستم بپرسم پس این چی هست . داشتم زیر و رو می شدم از اینکه بفهمم چی هست و در عین حال نمی تونستم کاری بکنم که جواب رو پیدا کنم .

👈 : چون ، جوابی وجود نداره . باید به مشاهده گری ادامه داد . باید جلوی مغز فضول که میخواد جواب رو پیدا کنه رو گرفت . 

- زیر و زبر بشو ولی سکوت کن . نزار تفکر و تعقل و پچ پچ درونی تولید بشه . 

وگرنه نور رو از دست میدی . هیچ مگو .

 - این خانه پر نقش و خیال دل رو رها کن .

تا یک چیزی ببینی . دل از هر موضوعی میخواد هزاران نقش و خیالِ تصور و تجسم و توهم و تخیل درست کنه . ول کن . به مشاهده ادامه بده تا از این توهمات خارج بشی .

ای دل ، پدری کن ، راستش رو به ما بگو .

چون تو ( دل ) این نور رو به من نشون دادی ، پس حتما میدونی چی هست؟

آیا این وصف خداست .   آیا این پرتوئی از بازتاب نور خداست ؟ 

👈 : دقت شود . نفرموده "   آیا این خداست ؟ " 

این هست ولی هر جائی نرو بگو . 

و الان هم دچار شوق و ذوق نشو . به مشاهده گری ادامه بده تا جذب نور بشی و وارد جانا بشی . 

rahnamaaries.blogfa.com 

شاد باشید